เราอายุ17คือเราเป็นคนหนึ่งที่นิ่งๆไม่ค่อยพูดเป็นเหมือนคนอ่อนแอ แต่ไม่ได้เป็นมาแต่เริ่มนะ คือตอนแรกเราก็เป็นคนเฮฮา มีความสนุกสนานเล่นกับเพื่อนฟูง เหมือนเด็กทั่วไป แต่มีวันหนึ่งเราย้ายโรงเรียนมา คือเข้าใจอารมไหมพอย้ายมาคนเดียว แล้วเราไม่มีเพื่อน พอถึงตรงนี้ทุกคนอาจจะบอกว่าก็เป็นธรรมดาที่คนย้ายมาสัปดาแรกแล้วอาจไม่มีเพื่อน แต่สำหรับผมมัน2ปีแล้วฟังไม่ผิด2ปีเพื่อนที่โรงเรียนนี้เพื่อนห้องนี้เป็นไรไม่รู้พอเข้าไปคุยด้วยก็คุยนะแต่สายตาดูเหมือนไม่จริงใจอะแล้วเราก็ชวนคุยไปเรื่อยๆทำไมไม่รู้หรือเขารำคานไรเราก็ไม่รู้อยู่เฉยๆเขาก็เดินหนีไปหาเพื่อนฝูงของเขาแล้วเราละไม่มีเพื่อนฝูงให้ไปหาแล้วไม่ใช่แค่คนเดียวนะทั้งห้องมีก็แค่คนสองคนที่ยอมพูดด้วยแต่ก็ไม่นานก็เดินจากไปเหมือนไม่อยากเป็เพื่อนกับเราอะดราคิดคิดไปต่างๆนานาว่ากุทำไรผิดหันมาเช็คตัวเองน่อยก็ไม่หนิ มีตอนหนึ่งที่เราขอดูการบ้านเขาเพราะเราลืมจริงๆเราก็บอกว่าเธอขอยืมดูสมุดหน่อยดิ เขาก็บอกว่าได้แล้วเขาก็เอาให้แล้วเขาก็เดินไปหาเพื่อนเขาแล้วซุบซิบไรก็ไม่รู้แล้วหันมาทางเราเรา(ได้ยินชื่อเราด้วยเหมือนนินทาไรสักอย่า)ตอนนี้ท้อมากเพื่อนก็ไม่มีมาโรงเรียนตอนนี้ก๋แค่มาเรียนแล้วก็กลับเห้อเหงาเหลือเกิน