สุดท้ายก็ต้องอยู่คนเดียว.....

เฮ้ออ.....เหนื่อยจัง มีใครเป็นเหมือนเราไหมคะก็คือเรามีเพื่อนอยู่3คนเป็นผญ.คนนึงเป็นเพื่อนสนิทมากก!!รู้จักกันมาตั้งแต่อนุบาลจนตอนนี้ขอใช้ชื่อว่าBนะอีกคนพึ่งมารู้จักกันตอนมัธยม เรื่องมันก็ประมาณแบบด้วยความขึ้นมัธยม อะเนาะมันก็ต้องมีเพื่อนใหม่บ้างไรบ้างเนาะแล้วแบบคือเวลามีเพื่อใหม่เข้ามาเขาจะพยายามเข้าหาBมากกว่ากับเพื่อนเราอีกคนเราก็ไม่อปลกใจก็แบบ เออนางเป็นคนเฟรนลี่เข้าหาคนง่ายอะเนาะ แต่พอนานๆเข้าก็มีแต่คนสนิทกับBเยอะขึ้น จนตอนนี้เรากับBเหมือนเป็นแค่เพื่อนที่ไม่สนิทกันเลย.... จนล่าสุดก็มีเพื่อนคนใหม่มาตีสนิทกับBจจตอนนี้เค้าเหมือนเพื่อนสนิทกันไปแล้วชอบจับมือเดินไปด้วยกัน เราก็ได้แต่เดินตามแล้วก็....แอบเศร้านิดๆในใจ บางครั้งเวลาเพื่อนใหม่ของBมาเล่าเหตุการณ์อะไรต่างๆเช่นโดนBullyนางก็จะตอบคำต่อคำให้คำปรึกษาดีมาก แต่พอเราพูดเราเหมือนพูดอยู่คนเดียวตอบบ้างเป็นบางคำแล้วก็เมินทำเป็นเหมือนไม่ได้ฟังพอเราเล่าจบก็เออ ออไป ทำให้เรารู้สึกแบบแปลกๆแหะทำไมฉันเหมือนโดนเมินอยู่คนเดียวเลยอะ หลายครั้งมากที่เวลาจะมีเพื่อนใหม่ทุกคนตะเข้าหาBแล้วก็ผ่านไปนาๆค่อยเริ่มมาคุยกับเรา เราก็แบบฉันมันหมาหัวเน่าชัดๆคือไม่เหลือใครแล้วอะเหมือนเหลือแค่เพื่อนที่ไม่สนิทที่เป็นแค่เพื่อน........ฉันโดนแบบนี้อยู่คนเดียวตลอด เราเลยอยากพยายามเรียนภาษาเก่งๆเพื่ออนาคตจะได้ไปเมืองนอกไปอยู่คนเดียวกับครอบครัวแล้วหาเพื่อนสักคนๆนึงที่จริงใจกับเราจริงๆ ความจริงเราก็อยากมีเพื่อนแค่คนเดียวอะเวลามีเพื่อนหลายๆคนแล้วเรามักจะเป็นคนที่โดนเมินตลอดไม่มีใครสนใจ....ความจริงถ้าอยู่คนเดียวได้ก็อยู่เพราะเราชอบLife styleแบบอยู่คนเดียวแต่อีกใจนึงก็อยากหาเพื่อนสักคนมายืนเคียงข้างเราพร้อมให้คำปรึกษาพร้อมช่วยเหลือเมื่อเราล้ม.....มีใครเป็นแบบเราบ้างคะที่โดนเมินอยู่คนเดียวในกลุ่มรู้สึกแบบ...ฉันไม่ควรมายืนตรงนี้เลย ใครมีแชร์ประสบการณ์มาได้นะคะ