กลัวลืมไม่ได้ กลัวความทรงจำดีๆทำร้ายเราค่ะ ตอนนี้รู้สึกนึกถึงความทรงจำดีๆก็เจ็บจี๊ดๆ ไม่สามารถอยู่คนเดียวได้เลย เพราะจะร้องไห้ฟูมฟาย อยากเจออยากได้ยินเสียง คิดถึง แต่ก็คงทำได้แค่คิด เหมือนเราอยู่รอเขาคนเดียวทั้งๆที่เขาอาจไม่กลับมาแล้ว แต่ใจยังคงรอ กลัวการที่เขาไปมีใหม่กลัวใจรับไม่ได้ กลัวไปหมด กลัวเสียไปจริงๆค่ะ 🥲 อยากรู้ว่าตอนนี้จะอยู่ยังไงให้ไม่คิดถึงดีคะ พยายามหาอะไรดู แต่ก็ยังนึกถึงแต่สิ่งที่เขาชอบ ทุกอย่างที่ชอบคือสิ่งรอบตัว อยากจะกอดอีกสักครั้ง แต่ก็คงทำได้แค่อยาก อ้อนวอนให้เขาอยู่แต่เหมือนเขาจะไม่มีใจกับเราแล้ว มันหนักมากจริงๆ เขาเป็นคนแรกของทุกๆเรื่อง เรากลัวการเปิดใจรับใครเข้ามาเลยค่ะ กลัวว่าเราจะก้าวเดินต่อไปไม่ได้ 🥲 ตอนนี้เลิกกันแต่เราพยายามง้อแล้ว เหมือนเขาจะรำคาญเหมือนเขาจะไม่กลับมาแล้ว