ไม่รุ้จะเริ่มเล่ายังไง อ่ะ คือ บ้านเรากับบ้านแฟนอยู่คนละที่กัน และเราก็มาเรียนมหาลัยไกลบ้านด้วย ไปมาหากันลำบาก บ้านเลยมาหางานทำไกลๆและย้ายมาเช่าบ้านอยู่กับเรา ขนเราเรียนจบ เราก็หางานทำ ทำได้ไม่ถึงปี ที่ทำงานก็มีปัญหา เราเลยต้องออก จนตอนนี้เรายังหางานไม่ได้ พ่อกับแม่เราบอกให้กลับไปหางานทำใกล้ๆบ้าน แต่เราก็ยังดื้อดึง จะหางานเองที่เดิมเพื่อจะได้อยู่ใกล้ๆแฟน หาจนเราท้อเพราะช่วงนี้คือหางานยากมาก แต่พ่อกับแม่ก็ยังยืนยันคำเดิมว่าให้กลับมาทำงานแถวบ้าน มาทำงานที่เดียวกับพ่อ ได้งานทำแน่นอน แต่คือเรากับแฟนห่างกันไม่ได้ จะมาหากันยาก และจะมีเวลาอยู่ด้วยกันน้อยลง
ใจนึงก็กลัวความห่างน่ะ แต่ใจนึงคือเครียดกับงานเช่นกัน เคยบอกแฟนค่ะว่าถ้าเรากลับไปทำงานแถวบ้านหรือที่อื่น แล้วก็ค่อยมาหากันสัปดาห์ละครั้ง แบบนี้ได้ไหม. เรารู้คำตอบเลยค่ะว่าในใจเขาคงคิดว่า ถ้าห่างกันแบบนั้นก็ไม่ต่างกับเลิก เพราะไม่มีเวลาอยู่ด้วยกัน ห่างกัน ตอนนี้เราเลย ทั้งเครียด ทั้งกดดันมากค่ะ
คือเรามาตั้งกระทู้ แต่อยากถามความคิดเห็นกับเพื่อนๆค่ะ ว่าถ้าเป็นเพื่อนๆจะทำยังไง จะเลือกทางไหนค่ะ
ควสมรักกับความห่างไกล ขอถามความเห็นหน่อยค่ะ
ใจนึงก็กลัวความห่างน่ะ แต่ใจนึงคือเครียดกับงานเช่นกัน เคยบอกแฟนค่ะว่าถ้าเรากลับไปทำงานแถวบ้านหรือที่อื่น แล้วก็ค่อยมาหากันสัปดาห์ละครั้ง แบบนี้ได้ไหม. เรารู้คำตอบเลยค่ะว่าในใจเขาคงคิดว่า ถ้าห่างกันแบบนั้นก็ไม่ต่างกับเลิก เพราะไม่มีเวลาอยู่ด้วยกัน ห่างกัน ตอนนี้เราเลย ทั้งเครียด ทั้งกดดันมากค่ะ
คือเรามาตั้งกระทู้ แต่อยากถามความคิดเห็นกับเพื่อนๆค่ะ ว่าถ้าเป็นเพื่อนๆจะทำยังไง จะเลือกทางไหนค่ะ