อ่านให้จบก่อนนะครับ
เรื่องมีอยู่ว่า....
ผมกับแฟนอยู่ด้วยกันมา7ปี ฉันผัวเมีย และมีลูกด้วยกัน แต่ไม่ได้จดทะเบียนสมรสกัน แต่ผมเป็นรับรองบุตรนะ คือเรื่องมันเกิดจากแฟนของผมหนีไป กลับภูมิลำเนากับลูก เนื่องจากก่อนหน้านี้ผมมีพฤติกรรมที่แย่มาก งานไม่ทำ หารายได้จากการพนันบ้าง เรื่องเกมออนไลบ้าง แต่ก็ไม่พอกินพอใช้ ต้องหยิบยืมเขามาใช้บ้างจนเป็นหนี้ มีแค่แฟนผมที่ทำงานคอยเป็นช้างเท้าหน้ามาตลอด จนเหมือนกับฟางเส้นทุดท้ายของเขา เขาหนีไปโดยที่ไม่ได้บอก พอผมติดต่อไปก็ไม่รับสาย ทางครอบครัวเขาก็ติผมว่าผมทำตัวไม่เหมือนลูกผู้ชาย จนทำให้คิดได้ว่า ผมมันไม่ดีรักตัวเองมากเกินไป ผมเคยคิดที่จะผูกคอตาย แต่สิ่งเดียวที่เข้ามาในวินาทีนั้นก็คือ ลูก ผมจึงตั้งใจปรับเปลี่ยน ตัวของผมใหม่โดยการทำงาน เก็บเงินส่งลูกเท่าที่จะส่งได้ ประหยัดอดทนเพื่ออนาคตของลูก แต่ผมก็พยายามที่จะง้อแฟน แต่แฟนบอกว่ายังไงก็ไม่ให้มาเจอลูกไม่อยากคุยไม่อยากเห็นหน้า เพราะก่อนหน้าผมรู้ตัวว่าเลวมากๆ แต่เนื่องจากสิ่งที่เปลี่ยนไป ผมอยากจะพิสูจน์ให้เห็นว่า ตอนนี้เวลานี้ ผมสามารถเลี้ยงดูเขาและลูก ถ้าถึงแม้ว่า ในอนาคตเขาเจอคนที่ดีกว่า ฐานะดีกว่าผมก็พร้อมที่จะให้เขาไป แต่เรื่องลูก ผมก็อยากที่จะดูแลในส่วนของความเป็นพ่อบ้าง ไปหาลูกบ้าง กอดลูกบ้าง แค่อยากที่จะเป็นส่วนนึงในชีวิตของลูกบ้าง ก็เท่านั้นเอง 
ผมพอจะมีวิธีไหนได้บ้างครับ ?
ผมรับได้นะครับทุกคอมเม้น จะด่าจะว่าอะไรก็ได้ เพราะในชีวิตนี้สิ่งที่เลวร้ายที่สุดของผม คือการที่จะไม่ได้เห็นหน้าลูกเลย 
ขอบพระคุณที่อ่านจนจบครับ