เราเรียนจบป.ตรี ช่วงโควิดพอดี ช่วงนั้นหางานทำยากมาก เราอายุ24จะ25 ณ ตอนที่เรียนจบ
เรียกไปสัมภาษณ์แต่ไม่รับ กับที่รับก็กดเราจนแทบจะไม่พอ
แต่สุดท้ายเราก็ได้งานทำ ช่วงที่ได้งานทำช่วงนั้นที่ทำงานไกลบ้านแต่ต้องเข้างานเป็นกะ แฟนเลยตัดสินใจให้เรามาพักที่บ้านเขา(บ้านเช่า)
แฟนบอกว่าเขาจะไปส่งเราไปทำงานเอง เขาตัดสินใจซื้อรถมอเตอร์ไซค์เพื่อขับไปส่งเราทุกวัน แต่ทำงานได้ 3 เดือน หมดสัญญาเขาก็เลิกจ้าง
เนื่องจากบริษัทไม่มีงบจะจ้างต่อ
ช่วงนั้นเราเคว้งมาก ไปสอบข้าราชการ ไปสัมภาษณ์งานต่างจังหวัด สอบภาค ก. แต่กว่าผลจะประกาศก็ธันวาคม (ไม่ผ่านนะ รอสอบใหม่)
ระหว่างนั้นแฟนก็หาเลี้ยงเราแหละ ออกค่าข้าวค่าเน็ตให้ (ช่วงทำงานแฟนทำกับข้าวใส่กล่องให้ทุกวัน)
จนเราได้งานทำเป็นพนักงานราชการ ตอนนั้นแฟนไปบอกแม่เขา แต่แม่เขาเริ่มป่วย ถ่ายไม่ได้ มีอาการปวดท้อง จนต้องแอดมิด หมอบอกว่าเป็นมะเร็งที่ลำไส้ ตอนนั้นเราไม่รู้เพราะแฟนไม่บอกเราเลยว่าแม่อาการเป็นยังไง
แล้วเราเพิ่มเริ่มงานได้ไม่กี่วันแฟนมาขอเราแต่งงานบอกว่า หมั้นก่อนก็ได้ กดดันเราหนักมาก เราเลยบอกให้เขาไปคุยกับที่บ้านเรา
พอไปคุยกันที่บ้านเราบอกว่าแต่งได้แต่รอให้โตกว่านี้หน่อย (แฟนเด็กกว่า3ปี) ตอนนั้นแฟนเราเสียใจมาก จนเราถามว่าทำไมต้องรีบขนาดนี้
เขาเลยบอกเราว่าแม่เขากำลังจะตาย หมอบอกว่าแม่เป็นมะเร็งระยะที่4 แล้ว ลามไปจุดต่างๆแล้ว
เรื่องก็ผ่านไปจนสองอาทิตย์ต่อมาแม่เขาเสีย ตอนนั้นเรากับที่บ้านก็ไปงานศพแม่เขา
เป็นครั้งแรกที่บ้านเราได้เจอกับบ้านแฟน ทุกอย่างก็โอเคผ่านไปด้วยดี
เสร็จจากงานศพแม่เขาได้อาทิตย์เดียว อยู่ๆเขาก็มาพูดเรื่องแต่งงานกับเราอีก เราเลยบอกเขาว่ารอให้ผ่านไปสักปีก่อนนะ
แต่แฟนบอกว่า 100 วันได้มั้ย เขาอยากมีลูก อยากมีครอบครัว
ปัญหาในครั้งนี้ไม่ใช่ที่บ้านเราไม่อนุญาตแล้วแต่เป็นตัวเราเองที่กลัวคนมองไม่ดี ปริญญายังไม่แต่แต่งงานแล้วกลัวคนนินทา
จนทุกคนมาอธิบายว่าป๋าแม่รู้ว่าน้องจบแล้ว สถานการณ์แบบนี้ถ้าจะรอรับปริญญาต้องเลื่อนไปถึงตอนไหน โรคจะจบเมื่อไหร่ยังไม่รู้เลย
เราก็เลยมาบอกแฟนว่าให้ผ่านเรื่องแม่เธอไปสักปี เธอบวชแล้ว ค่อยมาคุยกันเรื่องแต่งเนอะ
สองวันต่อมาที่บ้านเขาเริ่มโทรมาหาเราบอกว่าถ้าจะให้ผู้ใหญ่มาคุยจะสะดวกมั้ยลูก ตอนนั้นเรางงมากว่า เห้ยคุยกันแล้วทำไมยังมาเร่งแบบนี้
โทรเช้าเย็น จนเราบอกแฟนว่าแบบเราไม่โอเคนะเธอ เราทำงานอยู่ เราโดนผอ.ว่า
แฟนบอกว่าเดี๋ยวเขาคุยกับอากับน้าเขาให้
แล้ววันนี้ที่บ้านเขาก็โทรมาบอกเราว่าพ่อเขาเป็นมะเร็งปอดระยะสุดท้าย เขาอยากให้รีบแต่งงานมีหลานให้
แฟนเราลาออกจะกลับไปดูแลพ่อ เลยอยากให้เราลาออกและแต่งงานตามไปอยู่กับแฟน
เราเครียดมาก รู้สึกเหมือนโดนกดดัน ไม่รู้จะบอกป๋ากับแม่ยังไง
จะคุยกับแฟนก็ไม่กล้ากลัวเขาคิดว่าเราไม่อยากแต่ง แต่ตอนนี้เราแค่รู้สึกยังไม่พร้อมถ้าลาออกแล้วจะไปทำอะไรต่อ
จะอยู่กันยังไง การมีลูกไม่ใช่แค่มีเพราะอยากมี แต่เราต้องพร้อมดูแล การแต่งงานไม่ใช่จัดส่งๆไป ต้องนึกถึงพ่อแม่เราด้วย
เรามีเฮียอีก 2 คน เขายังไม่แต่งเลย ถ้าเราแต่งก่อนที่บ้านก็ถือเรื่องนี้
ปล.บ้านแฟนมีฐานะ แต่เงินนั้นคือเงินของเขาไม่ใช่ของเราอยู่ดี
ไม่รู้เราติดแท็กถูกหรือเปล่า ถ้าผิดยังไงต้องขออภัยด้วยนะคะ
อยากขอคำแนะนำจากทุกคนเรื่องการแต่งงาน
เรียกไปสัมภาษณ์แต่ไม่รับ กับที่รับก็กดเราจนแทบจะไม่พอ
แต่สุดท้ายเราก็ได้งานทำ ช่วงที่ได้งานทำช่วงนั้นที่ทำงานไกลบ้านแต่ต้องเข้างานเป็นกะ แฟนเลยตัดสินใจให้เรามาพักที่บ้านเขา(บ้านเช่า)
แฟนบอกว่าเขาจะไปส่งเราไปทำงานเอง เขาตัดสินใจซื้อรถมอเตอร์ไซค์เพื่อขับไปส่งเราทุกวัน แต่ทำงานได้ 3 เดือน หมดสัญญาเขาก็เลิกจ้าง
เนื่องจากบริษัทไม่มีงบจะจ้างต่อ
ช่วงนั้นเราเคว้งมาก ไปสอบข้าราชการ ไปสัมภาษณ์งานต่างจังหวัด สอบภาค ก. แต่กว่าผลจะประกาศก็ธันวาคม (ไม่ผ่านนะ รอสอบใหม่)
ระหว่างนั้นแฟนก็หาเลี้ยงเราแหละ ออกค่าข้าวค่าเน็ตให้ (ช่วงทำงานแฟนทำกับข้าวใส่กล่องให้ทุกวัน)
จนเราได้งานทำเป็นพนักงานราชการ ตอนนั้นแฟนไปบอกแม่เขา แต่แม่เขาเริ่มป่วย ถ่ายไม่ได้ มีอาการปวดท้อง จนต้องแอดมิด หมอบอกว่าเป็นมะเร็งที่ลำไส้ ตอนนั้นเราไม่รู้เพราะแฟนไม่บอกเราเลยว่าแม่อาการเป็นยังไง
แล้วเราเพิ่มเริ่มงานได้ไม่กี่วันแฟนมาขอเราแต่งงานบอกว่า หมั้นก่อนก็ได้ กดดันเราหนักมาก เราเลยบอกให้เขาไปคุยกับที่บ้านเรา
พอไปคุยกันที่บ้านเราบอกว่าแต่งได้แต่รอให้โตกว่านี้หน่อย (แฟนเด็กกว่า3ปี) ตอนนั้นแฟนเราเสียใจมาก จนเราถามว่าทำไมต้องรีบขนาดนี้
เขาเลยบอกเราว่าแม่เขากำลังจะตาย หมอบอกว่าแม่เป็นมะเร็งระยะที่4 แล้ว ลามไปจุดต่างๆแล้ว
เรื่องก็ผ่านไปจนสองอาทิตย์ต่อมาแม่เขาเสีย ตอนนั้นเรากับที่บ้านก็ไปงานศพแม่เขา
เป็นครั้งแรกที่บ้านเราได้เจอกับบ้านแฟน ทุกอย่างก็โอเคผ่านไปด้วยดี
เสร็จจากงานศพแม่เขาได้อาทิตย์เดียว อยู่ๆเขาก็มาพูดเรื่องแต่งงานกับเราอีก เราเลยบอกเขาว่ารอให้ผ่านไปสักปีก่อนนะ
แต่แฟนบอกว่า 100 วันได้มั้ย เขาอยากมีลูก อยากมีครอบครัว
ปัญหาในครั้งนี้ไม่ใช่ที่บ้านเราไม่อนุญาตแล้วแต่เป็นตัวเราเองที่กลัวคนมองไม่ดี ปริญญายังไม่แต่แต่งงานแล้วกลัวคนนินทา
จนทุกคนมาอธิบายว่าป๋าแม่รู้ว่าน้องจบแล้ว สถานการณ์แบบนี้ถ้าจะรอรับปริญญาต้องเลื่อนไปถึงตอนไหน โรคจะจบเมื่อไหร่ยังไม่รู้เลย
เราก็เลยมาบอกแฟนว่าให้ผ่านเรื่องแม่เธอไปสักปี เธอบวชแล้ว ค่อยมาคุยกันเรื่องแต่งเนอะ
สองวันต่อมาที่บ้านเขาเริ่มโทรมาหาเราบอกว่าถ้าจะให้ผู้ใหญ่มาคุยจะสะดวกมั้ยลูก ตอนนั้นเรางงมากว่า เห้ยคุยกันแล้วทำไมยังมาเร่งแบบนี้
โทรเช้าเย็น จนเราบอกแฟนว่าแบบเราไม่โอเคนะเธอ เราทำงานอยู่ เราโดนผอ.ว่า
แฟนบอกว่าเดี๋ยวเขาคุยกับอากับน้าเขาให้
แล้ววันนี้ที่บ้านเขาก็โทรมาบอกเราว่าพ่อเขาเป็นมะเร็งปอดระยะสุดท้าย เขาอยากให้รีบแต่งงานมีหลานให้
แฟนเราลาออกจะกลับไปดูแลพ่อ เลยอยากให้เราลาออกและแต่งงานตามไปอยู่กับแฟน
เราเครียดมาก รู้สึกเหมือนโดนกดดัน ไม่รู้จะบอกป๋ากับแม่ยังไง
จะคุยกับแฟนก็ไม่กล้ากลัวเขาคิดว่าเราไม่อยากแต่ง แต่ตอนนี้เราแค่รู้สึกยังไม่พร้อมถ้าลาออกแล้วจะไปทำอะไรต่อ
จะอยู่กันยังไง การมีลูกไม่ใช่แค่มีเพราะอยากมี แต่เราต้องพร้อมดูแล การแต่งงานไม่ใช่จัดส่งๆไป ต้องนึกถึงพ่อแม่เราด้วย
เรามีเฮียอีก 2 คน เขายังไม่แต่งเลย ถ้าเราแต่งก่อนที่บ้านก็ถือเรื่องนี้
ปล.บ้านแฟนมีฐานะ แต่เงินนั้นคือเงินของเขาไม่ใช่ของเราอยู่ดี
ไม่รู้เราติดแท็กถูกหรือเปล่า ถ้าผิดยังไงต้องขออภัยด้วยนะคะ