ตามชื่อเรื่องเลยค่ะ หนูกลัวการอยู่คนเดียว กลัวการคิดถึง กลัวการจากลา แต่บางครั้งบางอารมณ์ก็คิดว่าอยู่คนเดียวน่าจะดีกว่า อย่างตอนนี้มีแฟนที่กำลังจะเลิกกันเพราะรู้สึกว่าเข้ากับครอบครัวเขาไม่ได้ด้วยเหตุผ

เราพึ่งเสียพ่อไปเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ค่ะ ตั้งแต่พ่อเสียไปไม่มีคืนไหนที่จะไม่ร้องไห้เลย บางคืนนอนหลับฝันถึงพ่อ พอสดุ้งตื่นก็ร้องไห้ ข่มตาหลับต่อไม่ได้ ไม่สามารถมองสิ่งที่พ่อชอบได้ ไม่สามารถไปที่ที่พ่อเค

หลังจากที่เราตกลงเป็นเพื่อนกับเขา เราก็คุยกับเขาปกติ แต่ก็มีเรื่องต้องเลิกคุยกันไป ตอนนี้ เราเรยไม่ได้คุย ไม่ได้ทักไปหาเขาแล้วละค่ะ ครบ 1 เดือน ตั้งแต่ 27 เมษายน วันเกิดเขาที่ผ่านมาเราก็ไม่ได้อวยพรตรง

เมื่อคิดถึงใครคนหนึ่ง นั่งดูรูปเก่าๆ ที่เคยส่งให้ อ่านข้อความ chat ที่เคยคุยกัน น้ำตาก็ไหลๆ ออกมา คิดถึงมากมาย บางครั้งอยากจะตัดใจ อยากลบรูป ลบ chat แต่ก็ทำไม่ได้สักที ช่วยออกไปจากความคิดฉันได้ไห

19 วันแล้ว ทำไมยังรู้สึกเดิมๆ กับสิ่งที่ทรมานใจ มันเป็นอาการที่ไม่อยากจะเป็นเลย ยังคงคิดถึงแต่ตลอดเวลา อยากลืม อยากลบออกไป แค่สุดท้ายสิ่งที่ทำร้ายคือความจริง รู้ทุกอย่างว่าสิ่งที่เราเป็นตอนนี้มันไม่ถู

ผมกับแม่อยู่กันแค่สองคนมาตลอด ตอนนี้แม่จากผมไปแล้วเมื่อเดือนที่แล้ว ผมทำใจไม่ได้ ร้องไห้คิดถึงแม่เช้าเย็น แบบตื่นนอนมาก็เรียกหาแม่ ตอนเย็นก็คิดถึงแม่ ทำอย่างไรดี

เราเพิ่งเลิกกับแฟน ไม่ถึงเดือนค่ะ เรารู้สึกยังรักแฟนมากก แล้วก็ยังคงคิดถึงเค้าทุกวัน มันทรมานใจจริง นอนหลับสะดุ้งตื่นทุกคืนเลยค่ะ ทำไงดี

คือยังคิด ยังรู้สึก หึง หวง แฟนเก่า ทั้งที่เลิกกันไปแล้ว พยายามทำใจแล้วทำไม่ได้ซักที. จนทุกวันนี้นอนไม่หลับ กินข้าวไม่ได้ คิดถึงเขาตลอดเวลา แฟนเก่าตอนนี้เขาก้มีคนใหม่แล้ว ตัวเองยังคงตัดใจจากเขาไม่ได้

เราพึ่งเลิกกับแฟนค่ะ เพราะเขาไปมีคนใหม่ ทั้งๆที่เขาสัญญากับเราอย่างมั่นใจว่าจะไม่ทิ้งเรา ไม่อยากหาแฟนใหม่เสียเวลา แต่สุดท้ายเราก็โดนเขาทิ้ง เราเสียใจมากเครียดสุดๆ จะทำอะไรก็ไม่มีความสุขต้องอยู่คนเดียว

คือว่า... เลิกกันมา3ปีล่ะ แต่ก็ยังคิดถึง คิดถึงบ่อยมาก ตอนนี้ผมก็ยังโสด ตั้งแต่เลิกกับเค้ามาผมยังไม่รู้สึกรักใครเลย เหอะๆ แต่ผมก็ไม่ได้รู้สึกเจ็บ ทรมาน เสียใจ หรือเศร้านะ แค่คิดถึงเค้า คิดถึงมากด้วย อ