เราไม่ถูกกับแฟนใหม่พ่อค่ะ ไม่รู้จะทนได้อีกนานแค่ไหน ขอกำลังใจหรือคำแนะนำหน่อยได้ไหมคะ

พ่อกับกับเเม่เราหย่ากันตั้งแต่เราม.1 ทั้งพ่อกับแม่ต่างมีแฟนใหม่ค่ะ ตอนนี้เราอาศัยอยู่กับพ่อ เรามีปัญหากับแฟนใหม่พ่อค่ะ ช่วง 1-2 ปีแรกก็ยังไม่มีปัญหาอะไรเท่าไหร่ แล้วช่วงนั้นเราก็ยังเด็กอยู่ เลยไม่ค่อยคิดอะไรเท่าไหร่ แล้วแฟนใหม่พ่อเขาก็ไม่ได้ย้ายมาอยู่บ้านเราด้วยแค่ไปมาๆ แต่ปีหลังๆตั้งแต่เขาเริ่มมามีส่วนร่วมในบ้านเรามากขึ้น มาอยู่บ้านตลอด ก็เริ่มมีปัญหาค่ะ พ่อเราเริ่มเปลี่ยนไป ตั้งกฏนุ่นนี้ให้เรา  คอยติตลอด  เราเข้าใจว่าบางทีเขาหวังดีแต่มันกดดันเรามากเลยค่ะ(เรามีพี่ชายด้วยค่ะห่างกัน6ปี แต่แค่พ่อเดียวกัน คนละแม่  กับพี่พ่อไม่เคร่ง พี่อยากทำไรก็ได้ทำ ไม่ทำพ่อก็ไม่พูดว่าไร พ่อปล่อยพี่ทุกอย่าง) แฟนใหม่พ่อก็พยายามยุยงตลอดป็นคนประเภทที่แบบว่าทำดีกับทุกคน แต่เขาไม่ดีกับเราแค่คนเดียว เขาชอบกดขี่เรา แขวะเรา ให้เราทำนุ่นนี่ ประชดประชัน เอาเรื่องเราไปเล่าในทางไม่ดี จะชอบจับตาดูเราแล้วก็เอาไปคุยกับพ่อเรา แต่จะพูดในด้านที่ไม่ค่อยดี แล้วส่วนตัวเราเป็นคนสดงออกตรงๆ กลายเป็นว่าเราเป็นคนผิดในหลายๆเรื่อง แต่พอผ่านไปนานๆเราเลือกที่จะอดทนค่ะ เพราะขี้เกียจเถียงกับเขา 
     จนพอเราอยู่ม.6 ช่วงสอบเข้ามหาลัย เราติดสัมภาษณ์ที่มธ. เรากำลังเตรียมตัวไปสัมภาษณ์ในวันพรุ่งนี้ แต่เราทะเลาะกับแฟนใหม่พ่อหนักมาก ทั้งที่เป็นเรื่องเล็กๆน้อย(เราคิดว่าน่าจะเป็นเพราะเราเครียดช่วงเข้ามหาลัยมาก แล้วก็ถูกกดดันจากที่บ้านตลอด) วันนั้นเราฟิวขาดมากๆ เราพูดทุกอย่างเกี่ยวแฟนพ่อเท่าที่ตัวเองจะพูดได้ออกไป เราพูดไปร้องไห้ไป แต่สุดท้ายเราก็กลายเป็นคนผิดค่ะ ตอนนั้นไม่มีใครเข้าใจความรู้สึกของเราตอนนั้นจริงๆเลยสักคน  ตอนนั้นมีแค่พี่ชายคนเดียวที่มานั่งกอดเราร้องไห้ไปด้วยกัน ตอนนั้นพ่อก็พูดดุเรา พ่อเราพูดเถียงเขาก็จะตบเรา มีแค่พี่ชายที่คอยห้ามไม่ให้พ่อตบเรา แล้วเราก็ต้องมาทะเลาะกับพ่อต่อเรื่องไปสอบที่มธ.ด้วยค่ะ พ่อเราไม่เห็นด้วยที่ให้เราไปเรียนมธ.เพราะไกลบ้าน แต่เราก็ยืนยันจะไป จนเขาบอกถ้าสอบติดค่อยมาคุยกัน เขาจะให้ไป แต่สุดท้ายพอเราสอบติด พ่อเราเขาก็ไม่ให้เราไป เราเสียมากๆช่วงนั้นร้องไห้อยู่เป็นเดือนๆ เพราะเราตั้งใจมาก( ส่วนนึงเพราะเราไม่อยากเรียนใกล้บ้าน เราอยากไปอยู่หอคนเดียว อย่างน้อยก็ทำให้เราสบายใจ หายอึดอัดใจมาบ้าง จะได้ไม่ต้องคอยอยู่ร่วมกับแฟนใหม่พ่อตลอทุกวัน จะได้หนีออกมาสักที เพราะทุกวันนี้เราเครียดทุกวัน ร้องไห้เกือบทุกวัน ดูเก็บกดตลอด )  พ่อเราเขาให้สอบเรียนใกล้บ้าน แถวๆรอบๆจังหวัดใกล้ ตอนเราใจเราคือทำไงก็ได้ที่เรียนแล้วไม่ต้องกลับบ้าน อยู่หอ เราเลยไปตามสอบทุกมหาลัยที่ใกล้ๆแถวนั่นเกือบทั้งหมด แล้วก็ติดทั้งหมด แต่พ่อก็ยังเลือกมหาลัยให้เราอยุ่ดี(ขอไม่ระบุชื่อมหาลัยนะคะ) แต่ยังโชคดีที่ได้เรียนอยู่หอ ไม่ได้ไป-กลับบ้าน ตอนนั้นเราดีใจมากที่หลุดพ้นจากตรงนั้น
     จนตอนนี้เราปี1แล้วค่ะ ก็ยังเจอปัญหาเดิมๆอยู่แต่แค่ช่วงเสาร์-อาทิตย์ที่กลับมาบ้าน ที่มีปัญหากับแฟนใหม่พ่ออยู่ตลอด เขาก็ยังแขวะตลอด ยุยงพ่อบ้าง ให้พ่อดุด่าเรา แต่เราก็พยายามอดทนเอาว่าแบบแค่1-2วันไม่เป็นไร เดี๋ยวก็กลับหอแล้ว แต่เหมือนจะบุญหมดมั้งค่ะ พึ่งสบายใจได้แค่เทอมเดียวเอง โควิดก็มารอบ2ช่วงปีใหม่เรากลับมาบ้านพอดี ตอนนี้เราเลยไม่ได้กลับไปหอเลยค่ะ ต้องอยู่เรียนออนไลน์ที่บ้านอยู่ร่วมกับเขา เราต้องตื่นมาทำงานบ้านแต่เช้า แล้วก็เรียนทั้งวัน บางวันเรียนถึง19.30น. ไม่ได้พัก วันไหนโชคดีหน่อยก็เรียนแค่ครึ่งวัน แล้วตอนเย็นก็ต้องออกมานั่งรวมตัวกับที่บ้าน(ที่บ้านเขาอยากให้อยู่พร้อมหน้ากันตอนเย็นแบบนี้อ่ะนะ ให้ดูเหมือนเหมือนครอบครัวสุขสันต์มั้งคะ) แล้วส่วนใหญ่เวลาเราเรียนเราจะเรียนอยู่ในห้องอะนะ แล้วพี่ชายกับพ่อเราก้จะไปทำงาน เราก็จะอยู่กับแฟนใหม่พ่อ2คน เขาก็จะบอกให้เรามานั่งเรียนข้างนอกห้อง แต่เราไม่มีสมาธิเพราะนางชอบเปิดไรดูเสียงดัง นั่งขำไปวันๆไม่ทำไร แล้วพอเราอยุ่ในห้องตลอดเขาก้เหมือนจะจับตาดูเราอะค่ะว่าแบบเราเรียนจริงไหมไรงี้ หลังๆเหทือนเขาเอาไปคุยกับพ่อเรื่องเรียนของเรา ว่าเราเอาแต่นอนอยู่ในห้อง ไม่ได้เรียน หาว่าเราโกหกเรียนไม่จริง พ่อก็เริ่มถามเราเรียนจริงรึป่าว เรียนอะไรเหมือนไม่เรียน จนล่าสุดตอนนี้เราอยู่ในช่วงสอบมิดเทอมเราพูดกับแฟนใหม่พ่อต่อหน้าพ่อว่า ช่วงนี้มีสอบเช้า อาจจะไม่ได้ทำงานบ้าน ตอนนั้นเขาก็รับปากกับเราอย่างดีเลยว่านะทำแทนให้ แต่สุดท้ายเขาก็ปลุกเราเเต่เช้าให้เรามาทำ เรากลัวว่าถ้าเราไม่ทำเรา เขาจะเอาไปฟ้องพ่ออีกแล้วเราจะโดนพ่อว่าเราก็เลยรีบๆทำ จนบางทีเราก็ไม่ไเตรียมตัวก่อนสอบเลย คือบางทีทำเสดก็รีบมาสอบเลย ข้าวไม่ได้กิน น้ำไม่ได้อาบ  
      แล้วมีอยู่วันนึงแฟนพ่อบอกไปเยี่ยมญาติวันอาทิตย์นี้ บอกให้เราโทรบอกญาติว่าจะไป แล้วเรามีสอบวันเสาร์อาทิตย์เราเลยบอกเขา แต่เขาดันตอบกลับเรามาว่า " ให้เราไปสอบที่รถ สอบออนไลน์ จะสอบที่ไหนก็ได้ ใครๆเขาก็ทำกัน " ตอนนั้นคือเรางงมาก เราเลยเงียบไป แล้วกะว่าถ้าพ่อกลับมาจากที่ทำงานจะบอกเขาดีกว่า แต่บังเอิญพ่อเราเขาเลื่อนนะวันไปพอดี เพราะพี่ชายเรามีนัดเที่ยวกับเพื่อน แล้วจองตั๋วเรือเที่ยวแล้ว ตอนนั้นเรางงมากแบบเรื่องสอบสำคัญน้อยกว่าเรื่องเที่ยว แต่อาจเป็นเพราะพี่เราบอกพ่อก่อน แต่เราดันพูดเรื่องนี้กับแฟนใหม่พ่อพอดีเลยได้ความแบบนี้  พอมาถึงวันอาิทตย์ที่เราสอบ เราอยู่ในห้องมาครึ่งวันเพราะสอบ จนพอเราออกมานอกห้อง ออกมากินข้าวเช้า(ส่วนเขาก็อยู่ในห้อง) พอเรากินเสร็จเรากลับเข้าไปในห้องใหม่แล้วเขาก้ออกมา พอเราออกมาอีกรอบ พอเราเขาก็เหมือนจะถามเอาใจเราว่ากินข้าวแล้วหรอ พอเราตอบว่ากินแล้วพึ่งกินเเล้ว เขาก็ถามแบบไอกินตอนไหนตั้งเมื่อไรเราก็บอกเขาว่าหลังจากสอบเสร็จ เขาก็แขวะเราว่าแบบสอบออนไลน์อะไร สอบแปปเดียวละสิ ก็แค่เช็คๆชื่อ แบ้วสอบอยู่ในห้องไม่มืดรึไง เราก้ตอบเขาไปแบบ ก็ทำในไอแพดเเสงพอไม่มืด สอบตั้งต่เช้าแล้ว 8.30-11.30 น. เขาก็สวนกลับมาว่าไม่เห็นจะรู้เรื่อง สอบด้วยหรอ อ้อลืมไปสอบออนไลน์ จะนอนสอบก็ได้ ตอนนั้นคือพ่อเราก็อยู่แต่พ่อไม่พูดไรเลย เราได้แต่เงียบไม่อยากเถียงแล้ว ทุกวันนี้เราเครียดมากๆเลยค่ะ แบบเรียนมหาลัยก็หนักแล้วต้องมารับเรื่องเครียดที่บ้านอีก ยิ่งเราโตขึ้นยิ่งมีความคิดเป็นของตัวเอง เรายิ่งอยากมีอิสระ อยากหลุดพ้นจากตรงนี้ ถ้ายังต้องเรียนออนไลน์อยู่ เราว่าเราน่าจะแย่ค่ะ เพราะทุกวันนี้เราเครียดมากกดดันมาก เราไม่รู้จะอดทนได้อีกนานแค่ไหน เราจะทำไงดีคะ เราพยายามอดทนสุดๆแล้ว  แต่ช่วงนี้เราแอบร้องไห้ทุกวันเลย แบบมันสุดๆแล้วจริงๆ ตอนนี้แค่อะไรกระทบกระเทือนนิดหน่อยเราก็เครียด กังวล ร้องไห้ง่ายมากเลย 
   
         ปล. มีครั้งนึงพ่อเราเขาอารมณ์ไม่ดีแล้วเขาก็บ่นเราให้ไปกวาดบ้านใหม่ ทั้งที่ตอนเช้าเราทำงานบ้านทุกอย่างหมดแล้ว เขาบอกใส่เราว่าหัดช่วย(แฟนใหม่พ่อ)บ้างเขาทำกับข้าวให้กินแล้ว ก็ทำอะไรช่วยเขาบ้างไม่ใช่เย็นมานั่งเล่นแต่ทศ. ต้องให้บอกตลอดแล้วบอกว่าตัวเองโตแล้วๆ ถ้ายังให้บอกอยุ่แบบนี้เขาเรียกคนยังไม่โต หัดคิดเองบ้าง ตอนนั้นที่พ่อพูดเราหน้าเสียไปเลย (แบบน้อยใจพ่อมากๆ คิดในใจ แบบเราไม่ทำตรงไหนตื่นเช้ามางานบ้านเราก็ทำ แล้วทำงานบ้านเสดเราก็ต้องรีบมาเรียนอีก บางทีก็เรียนถึงมืด เรียนเสดตอนเย็นกินข้าว เราก็เป็นคนมานั่งตักข้าวใส่จานให้กินกันเสดเราก็ล้างให้  ตอนเย็นถ้าเราเลิกเรียนไวก็มากวาดใบไม้ให้ ส่วนแฟนพ่อแค่ทำกับข้าวไว้ให้พ่อก่อนไปทำงานตอนเช้ากับทำตอนเย็นหลังจากพ่อกลับมาแล้ว ช่วงเวลาระหว่างนั้นเขาก็นั่งเล่นทศ.เปิดไรดูเสียงดัง เราไม่รู้ว่าจะพูดไงเลยแบบเราสงสัยว่าสิ่งที่เราทำทุกวันๆมันเรียกว่าไม่ทำหรอ เขาลืมรึป่าวว่าเราก็มีเรียนของเรา เราทำส่วนที่ทำได้แล้ว) หลังจากพ่อบ่นเสร็จเราก็ไปกวาดบ้านใหม่ตามที่เขาบอกนะคะ แล้วก็ไปนั่งตักข้าวให้เขา กินข้าวกับเขาตามเดิม แต่ตอนนั้นคือน้ำตาตกในมาก แบบอยากจะร้องไห้เลย 
     ปล. บางคนอ่านแล้วอาจจะดูเป็นเรื่องเล็กน้อยนะคะ แต่ว่าอันนี้เราเล่าคร่าวๆ ไม่ได้ลงลึกละเอียดมาก ว่าแฟนใหม่พ่อเขาทำไร พูดยังไงบ้าง แล้วในช่วงระหว่างนั่นมีปัญหาอะไรอื่นๆแทรกมาบ้าง บางทีมันก็ไม่ใช่แค่เรื่องในครอบครัวอย่างเดียว เรื่องเรียน เรื่องเพื่อน การโดนบูลลี่อีกค่ะ  แต่เราขอเล่าไว้เท่านี้ ถือว่าเป็นการระบายของเราไปด้วย ที่เราไม่รู้ว่าจะเอาไปเล่าให้ใครฟังได้บ้าง
    ปล. อยากให้เข้าใจว่าบางเรื่องมันเป็นเรื่องของความรู้สึกลึกๆข้างใน แล้วก็เป็นเรื่องที่ละเอียดอ่อนและซับซ้อนนะคะ