คือ เราเป็นเด็ก ม.2 ที่ต้องปั่นงานไปส่งโรงเรียนให้ทัน (นรกนี่เอง) ดั้งนั้นก็เลยที่ให้เราต้องปั่นงานจนถึงดึกประมาณ เที่ยงคืนถึงตีสอง
แล้วก็การที่เพื่อนบ้านกินเหล้าก็ไม่ใช่เรื่องแปลกสำหรับเรา (
-กันทุกวันสงสัยอยากตับแข็ง) แบบว่าแต่ก่อนมันก็-อยู่กลางแจ้ง แต่พอมันมีวิวัฒนาการก็เริ่มที่จะเอาไม้ไผ่กับป้ายไวนิลมาสร้างเป็นเพิงและทำร้านเก็บเหล้าเพื่อจะได้ไม่ต้องเดินไปเอาเหล้าหรือน้ำแข็งในบ้าน แล้วคิดดู คือตอนนี้
มีทีวีติดเวลาดูบอลกันแล้วอะ
บางครั้งเมื่อเป็นงานเทศกาล เช่น วันสงกรานต์ ปีใหม่ วันเกิดใครซักคนในวงเหล้า ก็จะมีอบชั่นเสริมเป็น ลำโพง กับคาราโอเกะ ที่เสียงดัง
ตอนแรกว่าเสียงดังแล้วนี่เสียงดังกว่าหลายต่อหลายเท่า ดังจนบ้านปูนสองชั้นสั่นอ่ะ เหมือนกระจกกำลังจะแตก บางเทศกาลก็อาจจะมีการจัดงานที่ใหญ่ไปหน่อยจนคนในงานต่อยกันเอง เอามีดไล่แทงกันเอง แถมแม่ยังมาบอกตอนเช้าว่ามันยังยิงกับด้วย ตอนนั้นเราก็ตอบผ่านๆไปแต่ในใจคือยิงกันทำ
ไรวะ (ไม่ได้กลัวเพราะเรานอนอยู่ห้องนอนข้างบนแล้ว) (ตั้งแต่ชลบุรีเป็นพื้นที่สีแดงมาก็มา มันกินเหล้าบ้างเป็นบางครั้ง แต่ไม่ถี่เหมือนแต่ก่อน)
เกรินมาเยอะละ ขอเล่าเรื่องที่เป็นทอปปิกนี้อย่างแท้จริงเลยดีกว่า
ในคืนวันพุทธที่ 20 มกราคม 2021 เป็นคืนที่เงียบมาก หลังจากเราคุยกับเพื่อนผ่านออนไลน์เสร็จ เราก็กำลังทำการบ้านที่กองท่วมหัวอยู่ที่ชั้นล่างของบ้าน ทำไปเรื่อยจนถึงเวลาประมาณ 5 ทุ่มครึ่ง เราก็คิดว่าอีกซักครึ่งชั่วโมงค่อยขึ้นไปนอนชั้นบนของบ้าน จากนั้นเราก็ได้ยินเสียงปิดประตูรถที่ดังกว่าปกติ และตามมาด้วยเสียงปืน ประมาณ 4 นัด ตอนนั้นเราก็ตกใจอย่างแรงมาก (เหมือนหัวใจตกไปที่ตาตุ่มถึงแม้จะไม่ได้เจอผีอ่ะนะ) เราพยายามที่จะตั้งสติแล้วก็ค่อยๆลากเมาส์ไปปิดโน๊ตบุ๊ค เอามือจับโทรศัพท์ ชักปลั๊กทุกอย่างออกหมดด้วยความใจเย็น (แต่ขาสั่น แถมขนลุกไปทั้งตัวด้วย) ในระหว่างที่กำลังจะปิดทุกอย่างก็มีเสียงทะเลาะกันตลอด จากนั้นแม่ก็ตะโกนมาจากห้องนอนว่าให้ขึ้นไปได้แล้ว (แม่ก็ได้ยินเสียงปืนเหมือนกับ) เราก็พยายามก้าวขาที่สั่นแต่ยังบังคับให้ตัวเองเดินแบบธรรมดาอยู่นะ ซึ่งมันตรงข้ามกับในใจที่อยากจะสับตีนแตก เพราะว่าเรารู้สึกว่าถ้ารนเกินสติมันจะไม่อยู่กับตัวเลยพยายามเงียบและทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นได้มากที่สุด
ปล.1
เป็นเรื่องจริงทั้งหมดเลยนะ สาบานเลย คือทนมาหลายปีแล้ว แล้วคือตอนที่พิมพ์เราก็ยังได้ยินเสียงกินเหล้ากันอยู่เลยอ่ะ จนคิดว่าบ้านไม่ใช่สถานที่ที่ปลอดภัยแล้วอ่ะ
ปล.2 บ้านเราอยู่ที่กลางซอยที่มีตลาดประมงอยู่ท้ายซอนและมีหมูสเต๊ะอพอลโล่อยู่ปากซอย จังหวัดชลบุรี
เพื่อนบ้านยิงกันทำยังไงดี?
แล้วก็การที่เพื่อนบ้านกินเหล้าก็ไม่ใช่เรื่องแปลกสำหรับเรา (
บางครั้งเมื่อเป็นงานเทศกาล เช่น วันสงกรานต์ ปีใหม่ วันเกิดใครซักคนในวงเหล้า ก็จะมีอบชั่นเสริมเป็น ลำโพง กับคาราโอเกะ ที่เสียงดัง
เกรินมาเยอะละ ขอเล่าเรื่องที่เป็นทอปปิกนี้อย่างแท้จริงเลยดีกว่า
ในคืนวันพุทธที่ 20 มกราคม 2021 เป็นคืนที่เงียบมาก หลังจากเราคุยกับเพื่อนผ่านออนไลน์เสร็จ เราก็กำลังทำการบ้านที่กองท่วมหัวอยู่ที่ชั้นล่างของบ้าน ทำไปเรื่อยจนถึงเวลาประมาณ 5 ทุ่มครึ่ง เราก็คิดว่าอีกซักครึ่งชั่วโมงค่อยขึ้นไปนอนชั้นบนของบ้าน จากนั้นเราก็ได้ยินเสียงปิดประตูรถที่ดังกว่าปกติ และตามมาด้วยเสียงปืน ประมาณ 4 นัด ตอนนั้นเราก็ตกใจอย่างแรงมาก (เหมือนหัวใจตกไปที่ตาตุ่มถึงแม้จะไม่ได้เจอผีอ่ะนะ) เราพยายามที่จะตั้งสติแล้วก็ค่อยๆลากเมาส์ไปปิดโน๊ตบุ๊ค เอามือจับโทรศัพท์ ชักปลั๊กทุกอย่างออกหมดด้วยความใจเย็น (แต่ขาสั่น แถมขนลุกไปทั้งตัวด้วย) ในระหว่างที่กำลังจะปิดทุกอย่างก็มีเสียงทะเลาะกันตลอด จากนั้นแม่ก็ตะโกนมาจากห้องนอนว่าให้ขึ้นไปได้แล้ว (แม่ก็ได้ยินเสียงปืนเหมือนกับ) เราก็พยายามก้าวขาที่สั่นแต่ยังบังคับให้ตัวเองเดินแบบธรรมดาอยู่นะ ซึ่งมันตรงข้ามกับในใจที่อยากจะสับตีนแตก เพราะว่าเรารู้สึกว่าถ้ารนเกินสติมันจะไม่อยู่กับตัวเลยพยายามเงียบและทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นได้มากที่สุด
ปล.1
ปล.2 บ้านเราอยู่ที่กลางซอยที่มีตลาดประมงอยู่ท้ายซอนและมีหมูสเต๊ะอพอลโล่อยู่ปากซอย จังหวัดชลบุรี