รู้สึกว่าตัวคนเดียว

เราอายุ 25 เราพึ่งเจอปัญหาพ่อแม่เลิกกัน แต่เราก็ยังคุยกับทั้ง2คน เหมือนเดิม แม่เรามีครอบครัวใหม่ซึ่งครอบครัวใหม่แม่เราดูรักแม่เรามาก เรากับแม่เป็นคนที่สนิทกันมากเพราะเรามีอะไรเราจะคุยกับแม่มากกว่า พอแม่เราไปมีครอบครัวใหม่เรารู้สึกว่าเราสนิทกันน้อยลงไม่ค่อยกล้าคุยกันเหมือนเดิม ซึ่งเรากับพ่อก็ไม่ค่อยสนิทกันเพราะเรากับรับรู้ปัญหาของพ่อกับแม่มาตลอด เรามีพี่ชายแต่พี่ชายเราก็ไม่ค่อยมายุ่งเกี่ยวกับครอบครัวเพราะว่ามีครอบครัวเป็นของตัวเองปัญหาทุกอย่างจึงตกอยู่ที่เราคนเดียว ตอนนี้เราทำงาน ตจว บางครั้งเราเหนื่อยมาก เหนื่อยจนท้อ เหนื่อยจนอธิบายไม่ถูก จะหันไปคุยกับใครก็ไม่มีสักคน บางครั้งเราแค่รู้สึกว่าเรามีคนข้างๆบ้างไหม มีใครที่เป็นห่วงเราบ้างไหม เวลาเรามีปัญหาเราสามารถหันหน้าไปหาใครได้ไหม บางครั้งก็คิดนะว่าการมีชีวิตอยู่มันมีความสุขจริงหรือป่าว ตอนนี้เหนื่อยมากแต่ก็พยายามคิดนะว่าเรายังมีชีวิตที่ดีกว่าคนอื่น ที่มีน้อยกว่าเราตอนนี้เค้ายังอยู่กันได้ทำไมเราถึงจะอยู่ไม่ได้ บางครั้งก็เหนื่อยกับการร้องไห้คนเดียว😢