กลอนเจ็ด ๑ ๒ ๒ ๒ toshare

ในวันนี้มีเธออยู่คู่เคียงข้าง ความอ้างว้างลบร้างจางจากหาย เธอมามอบตอบรักอุ่นกรุ่นในใจ คือคำตอบสุดท้าย..ใจรักเธอ.. ฉันไม่รู้(จะ)เป็นอย่างไรในวันนั้น ใจมันร้าวหนาวเหน็บเจ็บที่เผลอ เมื่อ" มีเ

๐ อุษาสาง พร่างพราย ปลายกิ่งก้าน น้ำค้างเกาะ ออเซาะซ่าน สะท้านไหว ไอดินอุ่น กรุ่นชื้น ฟื้นหญ้าใบ ม่านหมอกใส ไล้ฉาบ ทับทาบลาง สะเก็ดน้ำ ฉ่ำคราม ตามผืนฟ้า เขียวใบหญ้า ท้าลม โน้มหัวหาง เกล็ดน้ำเกาะ เลา

https://www.youtube.com/watch?v=B1mzCfDr8Pghttps://www.youtube.com/watch?v=B1mzCfDr8Pghttps://www.youtube.com/watch?v=ywmXnkaiFW8https://www.youtube.com/watch?v=ywmXnkaiFW8.11.26 น..๏ ยุคกระเบื้อง เฟื

พ่อเคยถาม "..ว่างาม อรุณรุ่ง ฟ้าเริ่มปรุง สีสัน ตะวันฉาย กับอีกงาม ยามรพิ ทิวาวาย แสงแรก แสงสุดท้าย ใดตระการ.." ข้าไม่ทวน มากความ กับถามนั้น แสงสวรรค์ ย่ำก่อน ตะวันฉาน งามที่สุด เท่าฟ้า พึง

ชุ่มฉ่ำใจ ราวกับนั่งจิบเบียร์เย็นเย็น ขณะความคิดถึง เดินทางไปหาใครบางคน ณ ห้วงฝันอันไกลโพ้น ภาพอดีตบิดม้วนในมโนนึก เราพบกันในคืนค่ำหนาวเหน็บ ฟังหมอลำเรื่องต่อกลอน งานบุญผ้าป่า กระซิบกระซาบคำรักข้