คือเราพลาดแล้วทางครอบครัวทั้งสองฝ่ายรับรู้แล้วเห็นว่าเราต้องแต่ง ทางครอบครัวฝ่ายชายรวยมากอยากให้เราไปดูแลลูกชายเขาต้องกินยาตลอดชีวิตแหละมั้งคะ ซึ่งเราห่างกัน 16 ปี ผู้ชายแก่กว่า พ่อเขาก็มีกิจการให้นะคะ ซึ่งให้เราไปดูธุระกิจและลูกชาย ถามว่ามีความรักให้เขามั้ยก็ยัง แต่ถ้าถามว่าจะอยู่กับเขาได้หรือเปล่าเราคงต้องปรับตัวแล้วค่ะ แต่ว่าเราก็ยังกลัวนะคะ เขารอให้เราเรียนจบด้วย 

เราได้ฟังจากพ่อแม่ฝ่ายเรื่องเขาเราก็เกิดความสงสารนะคะ ต้องกินยาตลอดชีวิตจากอาการป่วย คิดช้า และก็หลงลืมด้วย 
ซึ่งเราคิดว่า ถ้าเราหนีไม่ได้ก้ต้องสู้มันไปและเปิดใจรับเขา แล้วเราเองก็ไม่เคยมีความรักเราจะต้องปรับตัวยังไงดีคะ และการเปิดใจรับใครเราต้องทำยังไงดี เราเป็นเด็กเรียนไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้เลย

คนอาจจะหาว่าเราแปลกนะ การแต่งงานกับคนที่ไม่ได้รักบ้าหรือเปล่าเพื่อนหลายคนก็คิดแบบนั้นบ้า แต่งกันไปรักกันไปเองมันไม่มีหรอก

แต่ตอนแรกเราก็มองแบบนั้นนะ แต่พอเรานอนคิดไปคิดมาหลายวัน งั้นก็ลองสู้มันสักตั้งหนึ่งแล้วกัน ลองปล่อยวางคิดว่าถ้าเราหาคนที่เรารักสักวันความรักมันก็หมด แต่ถ้าเราลองละทุกอย่างทิ้งแล้วลองเริ่มจากไม่รักดูแลกันไปอย่างพี่น้องบางเพื่อนบ้างก็คนจะดีมั้ง

แต่ว่าเราต้องดูแลปรับตัวแบบไหนดีเนอะเพราะเราก็ไม่รู้ว่าเขาต้องการแบบไหนอย่างไรเริ่มคุยยังไงไม่เคยมีแฟนค่ะ เราเลยไม่รู้ว่าต้องปฎิบัติอย่างไรอายุต่างกันอีกต่างหาก