สวัสดีค่ะ 🙏🙏🥰🥰

วันนี้ขอนำเสนอผลงานการแต่งเรื่องสั้นเรื่องแรกในชีวิตค่ะ

อาจจะไม่ถูกหลัก ถูกกฎเกณฑ์ ตามมาตรฐาน ของเรื่องสั้นที่ควรจะเป็น

ขออภัยมา ณ ที่นี่ด้วยนะคะ

ไม่ได้ลบหลู่ หรือ ไม่ได้ให้เกียรติ กับการเขียน แต่อยากจะลองเขียนตามหัวใจที่อยากจะเขียนค่ะ

อยากจะลองแต่งเรื่องสั้นดูบ้างค่ะ
ลองมาอ่านการแต่งเรื่องสั้นดูนะคะ

**********

ชื่อเรื่อง หนุ่มน้อยชื่อใบ (พร้อมภาพวาดประกอบค่ะ วาดเองค่ะ) เพื่ออรรถรสในการอ่านค่ะ ว่า ใบ หน้าตาแบบนี้ค่ะ



ตอนที่ 1: ตัวตนของใบ

เด็กหนุ่มอายุ 23 ปี ชื่อ ใบ เป็นเด็กหนุ่มธรรมดาคนหนึ่ง ที่รักธรรมชาติ รักการอ่าน รักการเขียน และ ชอบเรียนหนังสือ แม้จะมีขี้เกียจบ้างบ่อยครั้ง 🤣🤣 และติดสื่อสังคม หรือ โซเชียลมีเดีย (Social Media)

ใบ เป็นคนมองโลกในแง่ดี พ่อแม่สอนให้เคารพผู้อื่น ไม่ว่าเค้าจะอยู่ในระดับ ฐานะ อะไร เราก็เป็นมนุษย์เช่นกัน ดังนั้นเราควรจะให้เกียรติซึ่งกันและกัน ซึ่งเป็นพื้นฐานของการอยู่ร่วมกันในสังคม

ดังนั้น ใบ จึงมองและปฏิบัติกับทุกคนเท่าเทียมกันหมด ไม่ว่าจะมีเงินร้อยล้าน หรือ มีน้อย โอกาสทางสังคมสูงหรือไม่มากเท่าคนอื่น แต่เขาคือ มนุษย์ที่ขับเคลื่อนเศรษฐกิจของสังคมเฉกเช่นเดียวกันกับบุคคลที่เรียกตนเองว่า “ชั้นสูง”

คนที่มีตำแหน่งทางสังคมสูงๆ มียศศักดิ์ นามสกุลเก่าแก่ ก็มีดี มีแย่ เหมือนกันหมด

ดังนั้นการกล่าวคำว่า “สวัสดี” “ขอบคุณ” “ขอโทษ” การแสดงน้ำใจต่อกันเล็กๆน้อยๆ เช่น ซื้อของมาฝากตามโอกาส กับบุคคลที่อาจจะมีไม่เท่าเรา จึงไม่ได้เป็นสิ่งที่เรียกว่า “การลดตัว” แต่อย่างใด

การถูกตำหนิจาก ญาติผู้ใหญ่ระดับสูงของตระกูลเก่าแก่ ผ่านมาทางพ่อแม่ของใบนั้น
ใบเห็นว่า ไม่สมเหตุสมผล แต่ใบก็รับฟังแม้จะไม่เห็นด้วย

ใบ จะเป็นเพื่อนกับใคร คุยกับใคร มีมิตรไมตรีตอบกับใคร ไม่ว่า จะระดับสังคมไหน มันผิดอะไร? ขอแค่เขาเป็นคนดี พอ จบ

การที่ใบ ทักทาย สนิทสนม กับ แม่บ้าน คนขับรถ คนสวน อยากจะถามกลับว่า เค้าเหล่านั้นคือ คน ไหม ? 

ใบ มันก็แค่ คนธรรมดาคนหนึ่ง ไม่ได้ดีวิเศษ เหาะเหินเดินอากาศได้ พิเศษเกินกว่าใครเลย

ตรงกันข้าม ใบ ชอบความเรียบง่าย ไม่ต้องมีพิธีการมากมาย อาจจะเรื่องมากบ้าง แต่ก็ไม่ทำให้ใครเดือดร้อน นอกจาก เดือดร้อนตัวของใบเอง

การถือตัว มันหนัก และ เหนื่อย จะถือไปทำไม อีกอย่าง ใบ ไม่ได้มียศฐาบรรดาศักดิ์อะไรเลยให้ถือ แค่เกิดมาในตระกูลเฉยๆ

ใบ อาจจะดูหัวสมัยใหม่ แต่ไม่ได้หมายความว่า ไม่เคารพผู้ใหญ่ ไม่รู้จักกาลเทศะ ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง

ใบรู้จัก มารยาท ขนบธรรมเนียมประเพณีไทยดี เคารพผู้ใหญ่กว่าทุกคน แต่ใบมีจุดยืนและความเชื่ออย่างหนึ่งว่า

มนุษย์เราเท่าเทียมกันหมด ความเป็นอยู่อาจจะต่างกัน ฐานะทางสังคมอาจจะต่างกัน แต่สุดท้ายแล้ว ก็คนเหมือนกัน มีหัวใจ มีความรู้สึก และ ทุกคนก็ต้องการ การรับเกียรติจากอีกฝ่ายเช่นเดียวกัน

*********

ตอนที่ 2 จะตามมาเร็วๆนี้ค่ะ

ขอบคุณค่ะที่มาอ่าน 🙏❤️🥰🥰