สวัสดีครับ ผมเป็นคนที่จะมีอยู่ช่วงๆหนึ่งที่จะอยู่กับตัวเองนั่งคิดนั่งพิจรณาถึงสิ่งที่อยู่ตรงหน้าหรือสิ่งที่อยู่รอบข้าง อาการนี้ผมไม่สามารถรู้ได้ว่ามันจะมาเมื่อไหร่หรือตอนไหน อาการนี้ของผมมันต่างกับอาการเศร้า หรืออาการคิดมาก มันเป็นอาการที่ทำให้ผมคิดและพิจรณาถึงสิ่งต่างๆ ไม่ว่าจะเรื่องเศร้า หนังที่ดู mv ที่ฟัง ใช่ครับตอนนี้ผมกำลังอยู่ในช่วงนั้นซึ่งก่อนฟหน้านี้ผมกำลังนั่งดู mv อีกนานไหมของหนุ่มกะลา ซึ่งเพลงนี้ผมฟังมาหลายสิบครั้งแล้วครับ แต่พอผมอยู่ในอาการนี้ผมทำให้ผมคิดอยู่ตลอดเวลาที่ดู mv นี้ว่า "ทำไม" มากมายหลายคำถาม ทำไมถึงทำแบบนั้น ทำไมถึงไม่เข้าไป ทำไมต้องรอ หรือมันมีเหตุผลอีกกันนะ โดยปกติแล้วผมค่อยข้างชอบคิดแง่ลบ ชอบตั้งคำถามมากกว่าหาคำตอบ ซึ่งในตอนนี้ผมก็เป็นครับ แต่ผมก็รู้สึกว่าเราก็โตแล้วการที่ทำแบบนี้มันก็ไม่ดีไมน์เซ็ทของผมจึงเปลี่ยนเป็นหาเหตุผลร่วมด้วยกับการตั้งคำถาม ถึงแม้ผมไม่สามารถหาเหตุผลได้ครบทุกคำถามที่ผมตั้งก็ตาม หลังจากที่ผมดูจบ ผมได้คอลกับแฟนครับซึ่งตั้งแต่เมื่อวานแล้วเขาดูเหมือนหงุดหงิดเรา แต่ผมก็ไม่รู้นะครับว่าเขาหงุดหงิดอะไร ผมก็กลัวแหละครับว่าผมจะทำอะไรให้เขาไม่พอใจ แต่พอผมถามอะไรไปเขาก็ตอบว่าไม่ได้เป็นไร ผมก็นั่งคิดว่าทำไมถึงผมจะเดาสาเหตุได้ผมก็คงไม่สามารถแก้ปัญหาได้ตอนนี้ เพราะผมก็ไม่รู้แฟนผมเป็นไร (แฟนผมเป็นผู้ชายนะครับ เป็นเมนไม่ได้) กระทู้นี้ไม่มีอะไรหรอกครับแค่อยากมาเล่ามาบอก จบกระทู้นี้ก็คงเป็นปกติ โชคดี
ตัวผมเองกับเจ้าความคิดในหัว