คือเราก็แปลกใจกับตัวเองมาก ๆ ว่าคนที่เราคิดถึงอยู่ตลอดเนี่ย ยังเป็นแค่สถานะ "คนคุย" ซึ่งยังคุยกันได้ยังไม่ถึงเดือนด้วยซ้ำ (ประมาณ 2 อาทิตย์ )
ซึ่งเราไม่ได้คุยกันมาประมาณ 1 ปี ครึ่งแล้ว แต่เรากลับเอาเขาออกจากหัวไม่ได้เลย ทั้งๆ ที่หลังจากเลิกคุยกันแล้ว แล้วเราก็ได้เริ่มต้นทำความรู้จักกับคนอื่นมาหลายคน แต่เราก็ยังคิดถึงแต่เขาตลอดเวลาที่ผ่านมา "จนบางทีเราก็คิดถึงจนร้องไห้"
-เหตุการณ์-
เราเคยเจอหน้ากันครั้งแรกจากการที่พี่สาวชวนให้ไปร้านเหล้าเป็นเพี่อนแก แล้วในนั้นก็มีเพื่อนสาวแกประมาณ 2-3คน แต่เรามาสะดุดตากับคน ๆ นึง (เขาเป็นสาวสอง) หลังจากผ่านไปประมาณ 2-3วัน เราก็เริ่มถามรายละเอียดเกี่ยวกับคน ๆ นั้น กับพี่สาวเรา แล้วพี่สาวก็เอาเฟสของคนนั้นให้ดู
เราเลยส่องแบบ อภิมหาส่อง 555555+ จนมั่นใจในระดับนึงว่าเขาโสด จากนั้นเราก็รวบรวมความกล้า แอดเฟสแล้วทักเขาไป
เรารู้สึกว่าเวลาที่เราสองคนได้คุยกันมันมีความสุขมาก ๆ และ สนุกมาก ๆ คุยกันถูกคอ (ติ๊งต๊องเหมือนกัน)
คุยกันไปสักสักระยะหนึ่ง มีวันนึงที่เขาบอกในแชทว่า...
"วันนี้เค้าจะเข้ามาในตัวเมืองนะ เค้าจะไปร้านเหล้ากันเพื่อนสาวเค้า ตัวเองทำงานเสร็จแล้วแวะมาหาเค้าได้มั้ย เค้าอยากเจอหน้า"
ซึ่งเราก็ตอบ "OKเดี๋ยวเค้าทำงานเสร็จจะแวะไปหานะ แต่เจอกันได้แค่หน้าร้านนะ เพราะเค้ายังอายุไม่ถึง" (เราอายุ 19 อีกฝ่าย 22) แล้วพอได้เจอกันหน้าร้าน เราตื่นเต้นจนทำตัวไม่ถูก แล้วก็คุยกันสักพักนึง ก็โบกมือลากัน เขาก็กลับบ้าน ส่วนเขาก็กลับเข้าไปในร้าน แล้วหลังจากที่เราถึงบ้าน เราก็ทักเขาในแชทว่า "ดูแลตัวเองดีๆนะ เค้าเป็นห่วง"
เขาตอบว่า "OK" แล้วหลังจากผ่านวันนั้นมา เราก็ทักเขาตามปกติ แต่ไม่อ่าน ไม่ตอบ เราเลย (ไม่ถึงขั้นบล็อค) คือเรารู้ตัวแล้วว่าเขาหมดความสนใจในตัวเราแล้ว แล้วเราก็ไม่ทักเขาอีกเลย แล้วเราก็ไม่ได้คุยกัน และ ไม่ได้เจอกันอีกเลย แล้วได้รู้ว่าการ โบกมือลา ในครั้งนั้น คือการโบกมือลากันจริงๆ เราช็อคมากๆ ซึ่งเรื่องราวนี้ก็ยังฝังใจเรามาจนถึงทุกวันนี้ แล้วเราก็ยังคิดถึงเขาอยู่เสมอ
-ขอความเห็น-
-เราอยากรู้ว่าพอจะมีวิธีดีๆ ที่จะทำให้เราเลิกคิดถึงเขา จากทุกคนที่กำลังอ่านกระทู้นี้ เรารู้ว่าเรื่องราวแบบนี้สำหรับบางคน อาจจะไม่ทำให้รู้สึกแย่ถึงขั้นนี้ แต่สำหรับเราแล้ว เราเจ็บมากๆ หรือว่าถ้ามีความคิดเห็นอื่นๆ (ขอแบบสุภาพนะครับ) ก็นำเสนอได้นะครับ
อยากจะเลิกคิดถึงคนๆนึง (คนที่เรารัก) ทำไงดี?
ซึ่งเราไม่ได้คุยกันมาประมาณ 1 ปี ครึ่งแล้ว แต่เรากลับเอาเขาออกจากหัวไม่ได้เลย ทั้งๆ ที่หลังจากเลิกคุยกันแล้ว แล้วเราก็ได้เริ่มต้นทำความรู้จักกับคนอื่นมาหลายคน แต่เราก็ยังคิดถึงแต่เขาตลอดเวลาที่ผ่านมา "จนบางทีเราก็คิดถึงจนร้องไห้"
เราเลยส่องแบบ อภิมหาส่อง 555555+ จนมั่นใจในระดับนึงว่าเขาโสด จากนั้นเราก็รวบรวมความกล้า แอดเฟสแล้วทักเขาไป
เรารู้สึกว่าเวลาที่เราสองคนได้คุยกันมันมีความสุขมาก ๆ และ สนุกมาก ๆ คุยกันถูกคอ (ติ๊งต๊องเหมือนกัน)
คุยกันไปสักสักระยะหนึ่ง มีวันนึงที่เขาบอกในแชทว่า...