เรื่องสั้น : ปีศาจ บทที่ 1

ณ โรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่ง วันแรกของการเปิดภาคเรียน เด็ก ม 1 คือพวกจบประถมมาใหม่ๆ ใส่ชุดมัธยม บางคนหล่อเลย บางคนยังดูเหมือนผู้ปกครองคงซื้อเผื่อโต และ บางคนยังเก้ๆกังๆ ไม่คุ้นกับชุดเด็กมัธยมกางเกงสีดำ มีปักหน้าอกเป็น อักษรย่อชื่อโรงเรียน ก็คือ ตด ย่อมาจาก (ตรงนี้เปิดให้ ทายกันเข้ามา ไม่มีรางวัล ว่า ชื่อเต็มคือโรงเรียนอะไร )

อุปสรรค นักเรียนชายผู้จบจากโรงเรียน ยหท ( อย่าหาทำ วิทยา ) เป็นเด็กรูปร่างค่อนข้างอ้วน ก็บอกอ้วนเลยก็ได้

อุปสรรค เข้ามานั่งในห้องเรียน ม 1 วันแรก เขาเลือกจะนั่งหน้า พวกเพื่อนๆ มีหลากหลายขนาด สูง ผอม ตัวเล็ก สันทัด หุ่นดี กล้ามใหญ่ 
บุคลิกเพื่อนๆ ก็แตกต่าง บางคนดูเหมือนเทพ บางคนเหมือนมาร บางคนก็ แอบ แบบว่าแอบๆ น่ะ ซึ่ง อุปสรรค ไม่ได้สังเกตุหมดในวันแรก 

นิหมื่น เพื่อนร่วมห้อง ตัวเล็ก ฟันจอบ ตัวดำ ( แหม นึกภาพไม่ออก ก็ไม่รู้จะบอกต่อไง ) นั่งข้างหลัง อุปสรรค ก็ข้างๆ อุปสรรค ไม่มีใครนั่ง เขานั่งหน้าคนเดียว นิหมื่น ก็ไม่ไปนั่งด้วย และข้างๆ นิหมื่น ก็ไม่มีคนั่งเหมือนกัน ( ทำไม เขาไม่นั่งด้วยกัน ให้ทาย ไม่มีรางวัล ) 

นิหมื่น ชวน อุปสรรค คุยบ้าง ตามจังหวะเวลาครูไม่ได้สอน ทั้งสองก็คุยกันไปแบบยังไม่สนิท แล้วครึ่งวันผ่านไป อุปสรรค กับ นิหมื่น ก็ไปกินข้าวด้วยกัน และหมดเวลาพักเที่ยง อุปสรรค มานั่งที่ แล้วบอก นิหมื่นว่า ให้เรียกเขาว่า สรรค พ้องคำว่า สัก หรือ คนอาจเข้าใจว่า ศักดิ์ กันไปเลยประมาณนั้น และ นิหมื่น ก็รับคำ เรียก สัก คำเดียวแทนอุปสรรค เพราะยาวและอัปมงคลพอสมควร เฮ้อ .... และนิหมื่น ก็ให้เรียกเขา ว่า นิ พอ ทั้งสองตกลงกันไม่ยากตามประสาเด็กผู้ชาย 

และแล้ว ระหว่าง ครูยังไม่มา นิ กับ สัก คุยกันอยู่ ก็มีเสียงแทรกมาจากหลังห้อง 

" ว่าไง รังสี "  

สัก ถึงกับคิ้วกระดกขึ้น เพราะนั่นคือ ชื่อแม่เขานั่นเอง และไม่ทันจะแสดงสีหน้าว่า โกรธ เสียงประสานก็ดังขึ้น รังสี รังสี รังสี คือ มากกว่าหนึ่งแน่นอน ประมาณ 3 ถึง 4 คน ล้อชื่อแม่ สัก อย่างเฮฮา ว่าแต่พวกนั้นรู้ชื่อแม่เขาตั้งแต่วันแรกได้อย่างไร ก็ เพราะสมุดประจำตัวนักศึกษา ที่ทางโรงเรียนออกแบบมาให้ แสดงตัวตนให้ครบถ้วน ซึ่ง สักเก็บไว้ในเป้ใส่หนังสือ และพวกนั้นคงมาแอบดูตอนพักเที่ยงนั่นเอง สมุดประจำตัวนี้ คือสิ่งระบุตัวตนนักเรียน นอกจาก หมายเลขประจำตัวนักเรียน ที่ปัก 5 หลัก อกเสื้อใต้ ชื่อย่อ โรงเรียน ซึ่ง สัก ได้เบอร์  54321 เหมือนนับถอยหลังสู่สิ่งเลวร้ายบางอย่าง สมุดประจำตัวนี้ คือนวัตกรรม ที่โรงเรียนคงคิดว่าเลขประจำตัวปักอก 5 หลัก นั่นไม่พอจะเอาผิดกับนักเรียน เลยคิดระบบ สมุดประจำตัวที่มีชื่อพ่อ ชือแม่ ประกอบครบในเล่ม บ้านเลขที่ เบอร์โทรที่บ้าน และ ช่องหักคะแนนความประพฤติ ซึ่ง ตามกฎโรงเรียนแล้ว หักได้รอบเดียว รอบสองไล่ออก แต่มีช่องให้หักคะแนนหลายหน้า เยอะแยะเต็มไปหมด ไม่รู้ว่าจะเอาไว้เล่น OX หรือ Crossword กันกี่เกมส์ถึงจะเต็มเล่ม แต่ก็นั่นแหล่ะ ของมันต้องมี เพราะมีแล้ว มันมีค่าใช้จ่าย และรายได้ก็นะ เข้ากระเป๋าใครหว่า ...  นักเรียนคนนึงทำผิด จะอ้างอิงสมุดกันจริงรึเปล่า ไม่เคยมีนักเรียนคนไหน ถูกไล่ออกเพราะครูขอดูสมุดแล้ว เห็นว่ามีประวัติ มีแต่ไล่ออกเพราะทำเกินกว่าเหตุ ไม่งั้นก็ หยวนๆ ให้เรียนๆต่อกันไป ก็โรงเรียน ชายล้วน ไม่เล่นแผลงๆที่นี่จะให้ไปเล่นที่ไหน 

และสักก็มองเห็นชัดครบ 4 มารผจญตั้งแต่มาโรงเรียนมัธยมวันแรก เริ่มจากคนแรก ไอ้ไฝ คนนี้มีไฝที่ปาก และ คนที่สอง ตัวดำๆ ท่าทางออกแนวโตขึ้นเป็นโจร คนที่สาม ไอ้ตี๋ ผมตั้งๆ หน้าตาบอกบรรพบุรุษชัดเจน และ คนสุดท้าย ไอ้หน้าขาว คือ คนอะไรจะออกสีขาวได้ซีดขนาดนี้  

ไฝ ดำ ตี๋ ขาว อา สักคิดในใจพวกนี้เลวจริงๆ

และด้วยจำนวน 4 ทำให้ นิ เพื่อนคนแรกของสัก ถึงกับหันหน้ากลับไปทางกระดานดำหน้าห้องเรียน และ ไม่มีทีท่าจะช่วยอะไร และ สัก ก็เข้าใจว่า 4 คน มีเรื่องคงสู้ไม่ได้ เขาจึงเก็บความโกรธเอาไว้ กับ วันแรกของการไปเรียน จนเลิกเรียน กลับบ้านด้วยใจที่ลุกไหม้ ในวันเปิดเทอม ณ โรงเรียนใหม่

จบบทที่ 1

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านครับ

ลิ้งค์ บทที่ 2 https://pantip.com/topic/40445641/comment1