สวัสดีค่ะ เราเป็นคนหนึ่งที่อยู่ในวัยเรียน คือกำลังเพิ่งเริ่มเรียนป.โท เพื่อนเราก็เช่นกัน
เรื่องของเรื่องคือเรามีเพื่อนผู้ชายคนหนึ่ง รู้จักกันมา ปีนี้ก็เข้าปีที่ 5 แล้ว
เป็นเพื่อนที่รู้สึกดีๆต่อกัน เคยช่วยเหลือห่วงใยกันมา และคุยถูกคอ
แต่ไม่ใช่ความชอบแบบหนุ่มสาว เพราะที่ผ่านมาเราไม่ได้มีความรู้สึกอยากหวานแหววอะไรกับเขา
สบายใจที่เป็นแบบนี้มาตลอด คิดว่าดีกว่าการต้องมาแบกรับภาระของการอยากให้เขาเป็นของเราคนเดียว
แต่เราก็รู้สึกว่าความสัมพันธ์นี้พิเศษกว่าเพื่อนในระดับทั่วไป (ไม่ใช่กิ๊กนะคะ น่าจะเรียกว่ารู้สึกผูกพัน)
เพื่อนของเราจบเร็ว และไปเรียนต่างประเทศมาสองปีแล้ว
เรายังติดต่อกันตลอด ไม่ได้คุยกันบ่อย ปีหนึ่งประมาณ 4-5 ครั้ง แต่คุยกันทีก็ยาว 1-2 อาทิตย์ผ่านไลน์
เป็นเรื่องทั่วๆไป ไต่ถามสารทุกข์สุขดิบ
แรกๆเพื่อนเราเป็นฝ่ายทักมาบ่อยๆ และเราต่างก็คุยกันอย่างมีความสุข เหมือนตอนที่เราเจอหน้ากัน
แต่ช่วงหลังมานี้ เรารู้สึกว่าเราต้องเป็นฝ่ายทักไปมากกว่าค่ะ ซึ่งตอนแรกก็ยังคุยกันปกติ
แต่หลังสุดมานี้อีก เขาตอบไลน์ช้ามาก 1-2 วันขึ้นไป และก็ตอบเหมือนขอไปที ไม่ได้อ่านข้อความจริงจังด้วยซ้ำไป
ดูๆแล้วเหมือนไม่อยากคุยเท่าไหร่ เพราะถ้าใส่ใจ ต่อให้ยุ่งแล้วกลับมาตอบก็น่าจะตั้งใจตอบ
จริงๆคือเพื่อนเราไม่ได้ทำอะไรผิด เขาก็มีชีวิตของเขา อาจจะยุ่ง เราไม่มีสิทธิ์ไปบังคับเขามาตอบ ไม่ได้มีสิทธิ์บังคับให้เขามาคุยดีๆกับเรา
เพียงแต่เราสับสนกับตัวเองค่ะ
เรายอมรับว่าเรารู้สึกน้อยใจ เหมือนว่าเราแคร์เพื่อนมากกว่าที่เพื่อนแคร์เรา ที่ผ่านมาที่เรารู้สึกสนิทกับเขาเราคิดไปเองฝ่ายเดียวหรือเปล่า
หรือว่าเพื่อนจะเบื่อเราแล้ว มีเราคนเดียวที่อยากจะรักษามิตรภาพนี้ไปนานๆ?
เรารู้สึกสับสนว่าจริงๆเราคิดกับเพื่อนเกินเพื่อนหรือเปล่า
เพราะปกติ เพื่อนควรจะต้องไม่เรียกร้องอะไรจากกันมากมาย
และทำไมเขาจะต้องเป็นคนๆหนึ่งที่เวลาเราได้รับข้อความจากเขาแล้วดีใจกว่าได้รับจากหลายๆคน?
รอคอยให้เขาตอบข้อความมา
แต่ก่อนเราอาจจะไม่รู้ตัว แต่พอเขาเริ่มไม่ค่อยตอบก็รู้สึกขึ้นมาน่ะค่ะ
จริงๆเราอาจจะคิดมากไปเอง มีสมาชิกท่านไหนเคยเจอเหตุการณ์คล้ายๆกันไหมคะ? พอจะแนะนำเราได้ไหมว่าที่จริงแล้วเราอาจจะชอบเพื่อนเกินเพื่อน หรือว่าความน้อยใจนี้ระหว่างเพื่อนกันก็เกิดขึ้นได้? เพื่อนไม่ค่อยแคร์เราจริงๆหรือว่าเขาอาจจะแค่ยุ่งกว่าเรา? ขอบคุณมากๆนะคะ
รู้สึกน้อยใจเพื่อน หรือเราจะชอบเพื่อน? มีใครเคยเป็นแบบนี้ไหมคะ
เรื่องของเรื่องคือเรามีเพื่อนผู้ชายคนหนึ่ง รู้จักกันมา ปีนี้ก็เข้าปีที่ 5 แล้ว
เป็นเพื่อนที่รู้สึกดีๆต่อกัน เคยช่วยเหลือห่วงใยกันมา และคุยถูกคอ
แต่ไม่ใช่ความชอบแบบหนุ่มสาว เพราะที่ผ่านมาเราไม่ได้มีความรู้สึกอยากหวานแหววอะไรกับเขา
สบายใจที่เป็นแบบนี้มาตลอด คิดว่าดีกว่าการต้องมาแบกรับภาระของการอยากให้เขาเป็นของเราคนเดียว
แต่เราก็รู้สึกว่าความสัมพันธ์นี้พิเศษกว่าเพื่อนในระดับทั่วไป (ไม่ใช่กิ๊กนะคะ น่าจะเรียกว่ารู้สึกผูกพัน)
เพื่อนของเราจบเร็ว และไปเรียนต่างประเทศมาสองปีแล้ว
เรายังติดต่อกันตลอด ไม่ได้คุยกันบ่อย ปีหนึ่งประมาณ 4-5 ครั้ง แต่คุยกันทีก็ยาว 1-2 อาทิตย์ผ่านไลน์
เป็นเรื่องทั่วๆไป ไต่ถามสารทุกข์สุขดิบ
แรกๆเพื่อนเราเป็นฝ่ายทักมาบ่อยๆ และเราต่างก็คุยกันอย่างมีความสุข เหมือนตอนที่เราเจอหน้ากัน
แต่ช่วงหลังมานี้ เรารู้สึกว่าเราต้องเป็นฝ่ายทักไปมากกว่าค่ะ ซึ่งตอนแรกก็ยังคุยกันปกติ
แต่หลังสุดมานี้อีก เขาตอบไลน์ช้ามาก 1-2 วันขึ้นไป และก็ตอบเหมือนขอไปที ไม่ได้อ่านข้อความจริงจังด้วยซ้ำไป
ดูๆแล้วเหมือนไม่อยากคุยเท่าไหร่ เพราะถ้าใส่ใจ ต่อให้ยุ่งแล้วกลับมาตอบก็น่าจะตั้งใจตอบ
จริงๆคือเพื่อนเราไม่ได้ทำอะไรผิด เขาก็มีชีวิตของเขา อาจจะยุ่ง เราไม่มีสิทธิ์ไปบังคับเขามาตอบ ไม่ได้มีสิทธิ์บังคับให้เขามาคุยดีๆกับเรา
เพียงแต่เราสับสนกับตัวเองค่ะ
เรายอมรับว่าเรารู้สึกน้อยใจ เหมือนว่าเราแคร์เพื่อนมากกว่าที่เพื่อนแคร์เรา ที่ผ่านมาที่เรารู้สึกสนิทกับเขาเราคิดไปเองฝ่ายเดียวหรือเปล่า
หรือว่าเพื่อนจะเบื่อเราแล้ว มีเราคนเดียวที่อยากจะรักษามิตรภาพนี้ไปนานๆ?
เรารู้สึกสับสนว่าจริงๆเราคิดกับเพื่อนเกินเพื่อนหรือเปล่า
เพราะปกติ เพื่อนควรจะต้องไม่เรียกร้องอะไรจากกันมากมาย
และทำไมเขาจะต้องเป็นคนๆหนึ่งที่เวลาเราได้รับข้อความจากเขาแล้วดีใจกว่าได้รับจากหลายๆคน?
รอคอยให้เขาตอบข้อความมา
แต่ก่อนเราอาจจะไม่รู้ตัว แต่พอเขาเริ่มไม่ค่อยตอบก็รู้สึกขึ้นมาน่ะค่ะ
จริงๆเราอาจจะคิดมากไปเอง มีสมาชิกท่านไหนเคยเจอเหตุการณ์คล้ายๆกันไหมคะ? พอจะแนะนำเราได้ไหมว่าที่จริงแล้วเราอาจจะชอบเพื่อนเกินเพื่อน หรือว่าความน้อยใจนี้ระหว่างเพื่อนกันก็เกิดขึ้นได้? เพื่อนไม่ค่อยแคร์เราจริงๆหรือว่าเขาอาจจะแค่ยุ่งกว่าเรา? ขอบคุณมากๆนะคะ