แม่แคร์คำพูดคนอื่นมากกว่าความรู้สึกลูกของตัวเอง ทำไงดีคะ?

กระทู้นี้ยาวหน่อยนะคะ ช่วยอ่านของหนูหน่อยนะคะ เราชื่อเบน อายุ20ปี เรื่องมีอยู่ว่า แฟนเราจะมาพักอยู่ที่บ้านด้วย จ.นนทบุรี ก็คือจะมาเที่ยวหา เพราะเขาเรียนคณะที่ฝึกเหมือนทหารเลยไม่ได้มีวันปล่อยตัวง่ายๆ พอถึงวันลากลับบ้านได้ก็เลยจะมาเที่ยวหาและอยู่ด้วยประมาณ1อาทิตย์ (ปกติก่อนที่แฟนเราจะไปเรียน แฟนเราจะมาเที่ยวกาบ่อยๆ มาอยู่ด้วยประมาณ2-3วัน เพราะแม่ถามหาแฟนเราบ่อยๆว่าแฟนจะมาเที่ยวหาเมื่อไร พอแฟนไปเรียนก็ไม่ได้เจอกันครึ่งปีก่อนที่มหาลัยแฟนปล่อยกลับบ้านได้) เรื่องเรากับแฟนที่คบกันอยู่ แม่รู้ทุกอย่าง แม่รักแฟนเราเหมือนลูกทุกอย่าง แม่ก็ตกลงให้มาพักอยู่ด้วยได้ ก่อนที่แฟนจะมา แม่บอกกับแฟนเราว่า จะมาพักที่นี่กี่วันก็ได้ จนกว่าจะกลับ พอแฟนเรามา แม่เราก็ดูแลแฟนเราเหมือนเป็นลูกคนนึงอย่างดี ละให้เราพาแฟนเราออกไปซื้อของให้บ่อยๆ ละให้พาแฟนเราไปหาอะไรกิน แม่บอกกับเราว่า เขามาอยู่บ้านเรา เราต้องดูแลเขาดีดี เราก็โอเค เข้าใจ พอมาวันนึง แม่ต้องไปทำธุระที่กรุงเทพ แม่ก็เลยพักที่กรุงเทพซะเลย แล้วแม่ก็ให้เราอยู่กับแฟนเราที่บ้าน2คน (ขอแทนชื่อแฟนเป็นตัวK นะคะ) แม่ก็ยังพูดอยู่ว่า ดีเลย K อยู่เป็นเพื่อนเรา ดูแลเราได้เวลาแม่ไม่อยู่ แต่จะสั่งเราไว้เป็นหลักๆว่า ให้ดูแลแฟนเราให้ดีดี หาข้าวให้เขากิน ละหลังจากนั้นไม่กี่วัน แม่ก็ให้เราไปอยู่กรุงเทพด้วยกับแม่เลย แม่ก็ให้แฟนเราไปด้วย และแม่ก็พูดกับแฟนเราอีกว่า อยู่ที่นี่ได้จนกว่าจะกลับ จะอยู่กี่วันก็ได้ พอหลังจากอยู่ได้ประมาณ2วัน แม่กลับไปเก็บของที่บ้าน จ.นนทบุรี ละมีอีลุงข้างบ้านเอาบ้านเราไปนินทาว่า เนี่ยบ้านนี้มีผู้ชายมาอยู่ด้วย นินทาแบบเสียๆหายๆ หลังจากนั้นแม่ไม่พอใจ เอากลับมาด่าเรา แต่ตอนด่าเรา แฟนเราไม่ได้อยู่ด้วย ด่าเราละขึ้นกูว่า เค้าเอาไปพูดหมดแล้ว ว่าอยู่ด้วยกัน เค้ารู้กันทั้งหมู่บ้าน ต่อให้ไม่ได้เป็นอย่างที่เขาคิด เขาก็จะไปสนอะไร คนอื่นเขาเอาไปพูดกันหมด แฟนอ่ะไม่ผิดหรอกเป็นผู้ชาย แฟนเขาดีมาก แต่ไม่มีหัวคิด หน้ากูไม่เหลือแล้ว เรียนมาขนาดนี้ เรียนเก่ง แต่โง่เรื่องไม่เป็นเรื่อง ต่อให้เรียนได้Aเป็นสิบตัว กูก็ไม่ภูมิใจ😔 เป็นเพราะคำนี้เลย เราก็ได้แต่เงียบ เราเสียใจมาก ทั้งที่ก่อนหน้านี้ เราเรียนให้เขามาตลอด ทุกอย่างแม่เป็นคนเลือกให้ ทั้งที่จริงแล้ว ไม่ได้อยากเรียนเป็นอย่างที่เขาให้เป็น อยากเลือกเรียนเองว่าจะจบมาอยากทำงานอะไร แต่ก็ไม่ได้ป็นคนเลือก แต่ก็เรียนให้เขาภูมิใจทุกอย่าง เสียใจมาก เขาแคร์คำพูดคนอื่นมากกว่าความรู้สึกลูกตัวเอง เขาเอาคำพูดคนอื่น ความคิดคนอื่นมาบั่นทอนจิตใจลูกตัวเอง ทั้งที่อีคนข้างบ้านมันไม่ได้ส่งเสียให้เราเรียน หรือหาให้เรากินเลย ตอนนี้เราก็ทะเลาะกับแม่หนักเลย ไม่ได้เชิงทะเลาะหรอก เราเลยกลับมาอยู่หอเราคนเดียวเงียบๆ แม่ก็โกรธเข้าไปอีก ละด่าเราเข้าไปอีก ส่วนแฟนเราก็กลับไปแล้ว เราควรทำยังไงดี? เราเสียใจ