วันนี้ผมอยากจะเล่าชีวิตความรักของผมที่รู้สึกกังวลใจอยู่เสมอๆ เป็นสิ่งที่ผมรู้สึกว่าทำไมผมทำดีกับเธอเท่าไหร่ก็ไม่พอสักที จะมาเล่าสู่กันฟังในวันนี้คับ ผมกับแฟนคบมาเกือบ2ปีแล้วคับ แต่ระหว่าง2ปีก็จะมีเหตุการณ์ความน้อยใจบ่อยๆของแฟน แล้วเธอก็พยายามพูดกระแทกกระทั้นใส่ผมมาตลอดอยู่หลายเหตุการณ์ ประมาณว่าอยากได้อยากมีแบบนี้จัง ทำไมไม่มีแบบนี้บ้าง อยากได้โมเม้นแบบนี้จัง อยากเป็นแบบนี้บ้าง ผมก็เลยจะหยิบยกเหตุการณ์ดังต่อไปนี้มาเล่าให้ฟังคับ
1.เชื่อว่าสมัยนี้คงมีหลายคนที่ชอบลงสตอรี่คับ แต่ไม่ชอบโพสต์สิ่งต่างๆในสื่อโซเชียล แฟนผมจะเป็นคนนึงที่ชอบลงสตอรี่คับ แต่เธอก็จะชอบพูดกับผมบ่อยครั้งว่า"อยากได้โมเม้น ที่แฟนถ่ายโมเม้นเผลอๆลงสตอรี่บ้าง ทำไมคู่เราไม่มีแบบนี้เหมือนคู่อื่นบ้าง" ต้องขอบอกก่อนเลยนะคับ ผมเป็นคนที่ชอบโพสต์รูปและสเตตัสมากกว่าชอบลงสตอรี่คับ ซึ่งถ้าผมไม่ลงสอตรี่เธอจะเก็บมาน้อยใจคับ บ้างจะแชร์สเตตัสความรู้สึกกระแทกในเฟสบุ๊ค
2.แฟนจะชอบให้ถ่ายรูปคู่ลงโซเชียลบ่อยๆคับ เนื่องจากช่วงหลังๆมานี้เกิดสถานการณ์โควิด19 ผมต้องลางานมาอยู่บ้าน เธอก็เรียนต่างจังหวัด เราต้องไกลกันคับ เราแทบไม่มีเวลาได้ถ่ายรูปคู่ด้วยกันเลย แต่แฟนก็จะพูดอยู่บ่อยๆคับว่า"ทำไมไม่ลงรูปคู่บ่อยๆบ้าง" ผมบอกเธอกลับไปว่า"ทำไมไม่มองสถานการณ์การความเป็นจริงบ้างว่าไม่ได้ถ่ายรูปด้วยกันช่วงหลังๆจะเอารูปที่ไหนไปลง ที่ลงบ่อยๆก็ลงเกือบหมดแล้ว" ไม่มีรูปจะเอาที่ไหนไปโพสต์ใช่ไหมคับ
3.เชื่อว่าหลายคนมีเสื้อคู่คับ แต่คู่ผมไม่เคยมีเลย เคยคิดอยากจะซื้อคับ แต่หาที่โดนใจทั้งสองฝ่ายไม่ได้ ก็เลยไม่ซื้อ สุดท้ายแฟนมาน้อยใจคับว่าไม่ตั้งใจเลือกเลย ทั้งๆที่เธออยากมีโมเม้นเสื้อคู่แบบนั้นแบบนี้
4.ผมจะเป็นคนพูดชมน้อยคับ จะชมเป็นครั้งคราวโดยเฉพาะวันไหนเธอแต่งตัวน่ารักคับ เธอบอกว่าผมไม่เห็นจะชมเธอเยอะๆเหมือนเพื่อนเลย เพื่อนชมเธอทุกวันแหละว่า"สวย"
5.ผมเป็นคนขี้แกล้งคับ หลายๆครั้งที่ผมหยิบรูปเผลอๆตลกๆมาแกล้ง เธอก็จะมักพูดบ่อยๆว่า "ไม่มีหรอกจะเก็บรวมสวยๆไว้บ้าง มีแต่จะเก็บรูปตลกๆมาแกล้ง" ขอย้ำนะคับเวลาผมแกล้งเธอ ผมก็ไม่เคยแกล้งออกสื่อ รู้กันแค่สองคน แต่ที่ผมแกล้งเพราะผมอยากเห็นเธอมีรอยยิ้ม อยากให้ชีวิตเรามีรอยยิ้ม มากกว่ามานั่งเงียบใส่กัน ข้อนี้เป็นเหตุผลที่ทำให้เราหัวเราะกันได้บ่อยสุดแล้ว
ทั้งหมดนี้เป็นแค่ตัวอย่างบางส่วนเท่านั้นที่เธอมักจะพูดให้ผมได้ยินบ่อยๆครั้ง
เมนหลักๆของเรื่องนี้เลยก็คือผมรู้สึกว่าเธอต้องการมีโมเม้นต่างๆในหลายๆเรื่องโดยไม่คำนึกถึงพื้นฐานความเป็นจริง ทั้งเรื่องอุปนิสัย ความชอบต่างของแต่ละบุคคล จนเป็นต้นเหตุการกระทำคล้ายบังคับโดยทางอ้อนในรูปแบบของความน้อยใจ หลายๆครั้งผมคิดว่าหากเราทำทั้งหมดนั้นประจำ แล้วพอเราอายุมากขึ้นแล้วหยุดทำไปจะกลายเป็นเธอจะไม่รักผมหรอ หากผมทำไม่ถูกใจเธอไปตลอด ในอนาคตแก่ตัวไป เธอจะมานั่งใส่ใจของแบบนี้อยู่ไหม เหมือนกับผมถูกเอาความชอบของเธอมาใส่ให้ผม ซึ่งผมถ้าผมทำไม่ดีพอก็จะโดนความน้อยใจมาโจมตีเสมอๆ แล้วแบบนี้ผมต้องทำอย่างไรถึงจะดีพอหละคับ ถ้าหากเธอไม่ได้มองถึงความสบายใจและความชอบของกันและกัน ทำไมเราต้องไปมองว่าต้องมีความรักในแบบฉบับของคนอื่นหละ แค่การแสดงความรักในแบบฉบับของเราก็ดีพออยู่แล้ว แบบนี้มันถูกต้องจริงๆแล้วหรือ?
วันนี้ผมจึงมาถามเพื่อนๆว่า คิดอย่างไรกับเรื่องนี้ ที่ผมคิดมันถูกไหม? หรือถ้าผิดช่วยตำหนิติเตียนผมหน่อยคับ
การแสดงความรักของแต่ละคนต่างกัน จำเป็นต้องเหมือนแบบฉบับของใครหรอคับ?
1.เชื่อว่าสมัยนี้คงมีหลายคนที่ชอบลงสตอรี่คับ แต่ไม่ชอบโพสต์สิ่งต่างๆในสื่อโซเชียล แฟนผมจะเป็นคนนึงที่ชอบลงสตอรี่คับ แต่เธอก็จะชอบพูดกับผมบ่อยครั้งว่า"อยากได้โมเม้น ที่แฟนถ่ายโมเม้นเผลอๆลงสตอรี่บ้าง ทำไมคู่เราไม่มีแบบนี้เหมือนคู่อื่นบ้าง" ต้องขอบอกก่อนเลยนะคับ ผมเป็นคนที่ชอบโพสต์รูปและสเตตัสมากกว่าชอบลงสตอรี่คับ ซึ่งถ้าผมไม่ลงสอตรี่เธอจะเก็บมาน้อยใจคับ บ้างจะแชร์สเตตัสความรู้สึกกระแทกในเฟสบุ๊ค
2.แฟนจะชอบให้ถ่ายรูปคู่ลงโซเชียลบ่อยๆคับ เนื่องจากช่วงหลังๆมานี้เกิดสถานการณ์โควิด19 ผมต้องลางานมาอยู่บ้าน เธอก็เรียนต่างจังหวัด เราต้องไกลกันคับ เราแทบไม่มีเวลาได้ถ่ายรูปคู่ด้วยกันเลย แต่แฟนก็จะพูดอยู่บ่อยๆคับว่า"ทำไมไม่ลงรูปคู่บ่อยๆบ้าง" ผมบอกเธอกลับไปว่า"ทำไมไม่มองสถานการณ์การความเป็นจริงบ้างว่าไม่ได้ถ่ายรูปด้วยกันช่วงหลังๆจะเอารูปที่ไหนไปลง ที่ลงบ่อยๆก็ลงเกือบหมดแล้ว" ไม่มีรูปจะเอาที่ไหนไปโพสต์ใช่ไหมคับ
3.เชื่อว่าหลายคนมีเสื้อคู่คับ แต่คู่ผมไม่เคยมีเลย เคยคิดอยากจะซื้อคับ แต่หาที่โดนใจทั้งสองฝ่ายไม่ได้ ก็เลยไม่ซื้อ สุดท้ายแฟนมาน้อยใจคับว่าไม่ตั้งใจเลือกเลย ทั้งๆที่เธออยากมีโมเม้นเสื้อคู่แบบนั้นแบบนี้
4.ผมจะเป็นคนพูดชมน้อยคับ จะชมเป็นครั้งคราวโดยเฉพาะวันไหนเธอแต่งตัวน่ารักคับ เธอบอกว่าผมไม่เห็นจะชมเธอเยอะๆเหมือนเพื่อนเลย เพื่อนชมเธอทุกวันแหละว่า"สวย"
5.ผมเป็นคนขี้แกล้งคับ หลายๆครั้งที่ผมหยิบรูปเผลอๆตลกๆมาแกล้ง เธอก็จะมักพูดบ่อยๆว่า "ไม่มีหรอกจะเก็บรวมสวยๆไว้บ้าง มีแต่จะเก็บรูปตลกๆมาแกล้ง" ขอย้ำนะคับเวลาผมแกล้งเธอ ผมก็ไม่เคยแกล้งออกสื่อ รู้กันแค่สองคน แต่ที่ผมแกล้งเพราะผมอยากเห็นเธอมีรอยยิ้ม อยากให้ชีวิตเรามีรอยยิ้ม มากกว่ามานั่งเงียบใส่กัน ข้อนี้เป็นเหตุผลที่ทำให้เราหัวเราะกันได้บ่อยสุดแล้ว
ทั้งหมดนี้เป็นแค่ตัวอย่างบางส่วนเท่านั้นที่เธอมักจะพูดให้ผมได้ยินบ่อยๆครั้ง
เมนหลักๆของเรื่องนี้เลยก็คือผมรู้สึกว่าเธอต้องการมีโมเม้นต่างๆในหลายๆเรื่องโดยไม่คำนึกถึงพื้นฐานความเป็นจริง ทั้งเรื่องอุปนิสัย ความชอบต่างของแต่ละบุคคล จนเป็นต้นเหตุการกระทำคล้ายบังคับโดยทางอ้อนในรูปแบบของความน้อยใจ หลายๆครั้งผมคิดว่าหากเราทำทั้งหมดนั้นประจำ แล้วพอเราอายุมากขึ้นแล้วหยุดทำไปจะกลายเป็นเธอจะไม่รักผมหรอ หากผมทำไม่ถูกใจเธอไปตลอด ในอนาคตแก่ตัวไป เธอจะมานั่งใส่ใจของแบบนี้อยู่ไหม เหมือนกับผมถูกเอาความชอบของเธอมาใส่ให้ผม ซึ่งผมถ้าผมทำไม่ดีพอก็จะโดนความน้อยใจมาโจมตีเสมอๆ แล้วแบบนี้ผมต้องทำอย่างไรถึงจะดีพอหละคับ ถ้าหากเธอไม่ได้มองถึงความสบายใจและความชอบของกันและกัน ทำไมเราต้องไปมองว่าต้องมีความรักในแบบฉบับของคนอื่นหละ แค่การแสดงความรักในแบบฉบับของเราก็ดีพออยู่แล้ว แบบนี้มันถูกต้องจริงๆแล้วหรือ?
วันนี้ผมจึงมาถามเพื่อนๆว่า คิดอย่างไรกับเรื่องนี้ ที่ผมคิดมันถูกไหม? หรือถ้าผิดช่วยตำหนิติเตียนผมหน่อยคับ