***กระทู้นี้ยาวมากนะครับรบกวนพี่ๆช่วยอ่านให้จบด้วยนะครับ***
ตอนนี้ผมเรียนอยู่ระดับชั้น ม.6 ซึ่งก็แน่นอนครับตามหัวข้อกระทู้เลยครับ เครียดมากๆไหนจะเครียดเรื่องการบ้าน เรื่องเรื่องอ่านหนังสือสอบเข้ามหาลัยอีก จะทิ้งอย่างไหนอย่างหนึ่งก็ไม่ได้เพราะทั้ง 2 อย่างนี้ก็สำคัญเหมือนๆกันแต่ยังดีที่ผมเรียนสายศิลป์ภาษาเพราะถ้าเป็นสายวิทย์-คณิต ผมก็หัวระเบิดแน่ๆ 5555 แต่สำหรับผมผมคิดว่าเรียนสายไหนมันไม่สำคัญหรอกมันสำคัญที่ตัวคนเรียนว่าเค้าจะตั้งใจ ขยันเรียนรึปล่า เพราะว่ายังไงเด็ก ม.6 อย่างพวกผมก็ต้องเครียดๆเหมือนกันหมดครับแต่ทุกคนต้องทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุดครับ เพราะต่างคนต่างมีคณะในฝันกันทั้งนั้น ผมเองก็มีความตั้งใจอยากเรียนคณะมนุษย์ศาสตร์และสังคมศาสตร์ ภาษาญี่ปุ่นครับ เพราะผมชื่นชอบอนิเมะญี่ปุ่นมากๆครับและมีความฝันว่าอยากจะเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนที่ญี่ปุ่น อยากไปเที่ยวประเทศญี่ปุ่น 5555555 ฟังดูไร้สาระใช่มั้ยครับ เพราะตอนนี้ผมท้อกับการเรียนกับการสอบเข้ามหาลัยอย่างมากเลยครับจากที่เมื่อก่อนผมเป็นคนที่ขยันเรียนมากๆ เรียนดีมาตลอด จนพอขึ้นมา ม.6 ตอนเทอมแรกก็ไม่มีปัญหาอะไรนะ 555555 พอมาเทอม 2 นี้ ผมเริ่มจะคิดถึงอนาคต เริ่มเดินตามเส้นทางความฝันของตัวเองใครจะว่าอะไรก็ให้เค้าว่าไป 55555 แต่ความรู้สึกนั้นมันก็แค่ชั่วคราวครับ เพราะ ตอนนี้ผมท้อมากๆ นั่งทำแต่การบ้านจนไม่ได้อ่านหนังสือ หรือบางครั้งผมมัวแต่ไปอ่านหนังสือจนไม่ได้สนใจการบ้านจนไม่ได้ทำการบ้านส่งครูตามเวลาที่กำหนด จนโดนครูด่า โดนครูหักคะแนน แต่ที่หนักกว่านั้นคือผมเข้าโรงเรียนสายทุกวันเลย ไม่ได้ลงพื้นที่ทำความสะอาด โดนครูที่โรงเรียนเรียกขึ้นไปคุยเป็นประจำเลยครับ 5555 ฟังดูแย่เนอะ ทั้งๆที่ผมเป็นคนที่ไม่เคยมาโรงเรียนสายเลย ไม่เคยโดนครูเรียกขึ้นไปคุยเลย จนตอนนี้ทั้งๆเพื่อนๆในห้องทั้งครูที่ปรึกษาหรือครูประจำวิชาอื่นๆที่สอนผมเค้าก็ถามผมทุกครั้งหลังเลิกคาบเลยตลอดเลยครับ ว่าช่วงนี้เป็นอะไรรึเปล่า? มีอะไรให้ครูช่วยมั้ย? จนผมร้องไห้ต่อหน้าครูตอนที่ครูถามตลอด ผมก็พูดตามไปตามความจริงแต่คำตอบที่ได้กลับมาจากครูทุกคน คือ "อดทนไว้นะลูกแค่ 3 เดือนเท่านั้น เข้มแข็งไว้ อย่าไปคิดเยอะจนเกินไป พักผ่อนบ้างนะ" ผมก็ตอบไปอย่านั้นล่ะครับทั้งๆที่ในใจผลนี้ไม่ไหวแล้วอยากจะตะโกนออกมาดังๆแต่ก็ทำไม่ได้
ผมเลยอยากรู้ว่ารุ่นพี่ผ่านช่วงเวลานี้มาได้ยังไงเหรอครับ รบกวนรุ่นพี่ช่วยแชร์ประสบการ์ณหน่อยนะครับ
ขอบคุณล่วงหน้านะครับ
ทำไมชีวิตเด็ก ม.6 มันเครียดอย่างนี้ครับและผมควรจะทำยังไงดีครับ
ตอนนี้ผมเรียนอยู่ระดับชั้น ม.6 ซึ่งก็แน่นอนครับตามหัวข้อกระทู้เลยครับ เครียดมากๆไหนจะเครียดเรื่องการบ้าน เรื่องเรื่องอ่านหนังสือสอบเข้ามหาลัยอีก จะทิ้งอย่างไหนอย่างหนึ่งก็ไม่ได้เพราะทั้ง 2 อย่างนี้ก็สำคัญเหมือนๆกันแต่ยังดีที่ผมเรียนสายศิลป์ภาษาเพราะถ้าเป็นสายวิทย์-คณิต ผมก็หัวระเบิดแน่ๆ 5555 แต่สำหรับผมผมคิดว่าเรียนสายไหนมันไม่สำคัญหรอกมันสำคัญที่ตัวคนเรียนว่าเค้าจะตั้งใจ ขยันเรียนรึปล่า เพราะว่ายังไงเด็ก ม.6 อย่างพวกผมก็ต้องเครียดๆเหมือนกันหมดครับแต่ทุกคนต้องทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุดครับ เพราะต่างคนต่างมีคณะในฝันกันทั้งนั้น ผมเองก็มีความตั้งใจอยากเรียนคณะมนุษย์ศาสตร์และสังคมศาสตร์ ภาษาญี่ปุ่นครับ เพราะผมชื่นชอบอนิเมะญี่ปุ่นมากๆครับและมีความฝันว่าอยากจะเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนที่ญี่ปุ่น อยากไปเที่ยวประเทศญี่ปุ่น 5555555 ฟังดูไร้สาระใช่มั้ยครับ เพราะตอนนี้ผมท้อกับการเรียนกับการสอบเข้ามหาลัยอย่างมากเลยครับจากที่เมื่อก่อนผมเป็นคนที่ขยันเรียนมากๆ เรียนดีมาตลอด จนพอขึ้นมา ม.6 ตอนเทอมแรกก็ไม่มีปัญหาอะไรนะ 555555 พอมาเทอม 2 นี้ ผมเริ่มจะคิดถึงอนาคต เริ่มเดินตามเส้นทางความฝันของตัวเองใครจะว่าอะไรก็ให้เค้าว่าไป 55555 แต่ความรู้สึกนั้นมันก็แค่ชั่วคราวครับ เพราะ ตอนนี้ผมท้อมากๆ นั่งทำแต่การบ้านจนไม่ได้อ่านหนังสือ หรือบางครั้งผมมัวแต่ไปอ่านหนังสือจนไม่ได้สนใจการบ้านจนไม่ได้ทำการบ้านส่งครูตามเวลาที่กำหนด จนโดนครูด่า โดนครูหักคะแนน แต่ที่หนักกว่านั้นคือผมเข้าโรงเรียนสายทุกวันเลย ไม่ได้ลงพื้นที่ทำความสะอาด โดนครูที่โรงเรียนเรียกขึ้นไปคุยเป็นประจำเลยครับ 5555 ฟังดูแย่เนอะ ทั้งๆที่ผมเป็นคนที่ไม่เคยมาโรงเรียนสายเลย ไม่เคยโดนครูเรียกขึ้นไปคุยเลย จนตอนนี้ทั้งๆเพื่อนๆในห้องทั้งครูที่ปรึกษาหรือครูประจำวิชาอื่นๆที่สอนผมเค้าก็ถามผมทุกครั้งหลังเลิกคาบเลยตลอดเลยครับ ว่าช่วงนี้เป็นอะไรรึเปล่า? มีอะไรให้ครูช่วยมั้ย? จนผมร้องไห้ต่อหน้าครูตอนที่ครูถามตลอด ผมก็พูดตามไปตามความจริงแต่คำตอบที่ได้กลับมาจากครูทุกคน คือ "อดทนไว้นะลูกแค่ 3 เดือนเท่านั้น เข้มแข็งไว้ อย่าไปคิดเยอะจนเกินไป พักผ่อนบ้างนะ" ผมก็ตอบไปอย่านั้นล่ะครับทั้งๆที่ในใจผลนี้ไม่ไหวแล้วอยากจะตะโกนออกมาดังๆแต่ก็ทำไม่ได้
ผมเลยอยากรู้ว่ารุ่นพี่ผ่านช่วงเวลานี้มาได้ยังไงเหรอครับ รบกวนรุ่นพี่ช่วยแชร์ประสบการ์ณหน่อยนะครับ
ขอบคุณล่วงหน้านะครับ