สวัสดีครับผมอยากจะมาขอคำปรึกษาจากผู้ใหญ่ทุกๆคน เรื่องที่ผมจะเล่านี้บางคนอาจจะมองว่าเป้นเรื่องเล็กน้อย เเต่สำหรับผมมันใหญ่มากๆ
เรื่องมีอยู่ว่าผมทำที่คลุมรถยนต์ของพ่อผมขาดที่จริงมันก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะหรอกนะ เเต่ที่คลุมรถที่ผมทำขาดราคาพันกว่าบาท ก็ถือว่าเเพงอยู่ ผมสะเพร่าเองไม่ได้ทันระวังเลยทำมันขาด ผมถูกพ่อสอนมาให้เป็นคนที่กลัวพ่อผม เวลาผมมีปัญหาหรือทะเลาะกับพ่อผมจะไม่กล้าโต้ตอบหรือเถียงใดๆได้เเต่ก้มหน้ายอมรับผิดเเล้วเดินหนี เเละผมคิดว่าหลายๆคนก็อาจจะมีพ่อเเบบนี้ ซึ่งต่างจากเเม่ผม เเม่ผมไม่ได้สอนผมมาเเบบพ่อผม เวลามีเรื่องต่างๆผมก็จะคอยขอคำปรึกษาเเม่ผมตลอด เเละครั้งนี้ก็เหมือนกัน ผมปรึกษาเเม่ว่าผมว่าควรจะทำยังไงกับเรื่องนี้ จะไปหาซื้อใหม่หรือจะบอกไปตรงๆว่าทำขาด สำหรับตัวผมตอนนี้ผมคิดว่าถ้าผมไปหาซื้อใหม่ก็คงหาซื้อมาได้ไม่ยากนักเเต่ผมต้องโกหกพ่อผมเเล้วก็ต้องเสียเงินซื้อใหม่ซึ่งผมคิดว่ามันไม่ใช่ อีกใจนึงผมคิดว่าบอกไปตรงๆเลยยอมโดนด่าครั้งเดียวเเล้วจบ ผมคิดว่าถ้าบอกไปตรงๆยังไงพ่อก้ต้องโกรธผมอยู่เเล้ว เเต่คนเป้นพ่ออะเนาะยอมโกรธลูกได้เเต่ก็โกรธไม่นานเดี๋ยวก็ต้องหายโกรธอยู่ดี ผมเข้าใจเรื่องนี้ดีครับ ผมรู้ว่าพ่อก็รักผม ให้เงินส่งเสียค่าเรียนต่างๆ เเต่เเค่ไม่เเสดงออกมาให้เราเห็นเท่านั้นเอง ผมนี่ใจป้อดหวะ ผมถามตัวเองว่าเรื่องเเค่นี้ทำไมไม่บอกไปตรงๆเลยจะกลัวทำไมพ่อตัวเองเเท้ๆ เเต่สำหรับใจผมตอนนี้ผมคิดว่าบอกไปตรงๆดีกว่าช่างมัน เเต่อีกใจนึงก็กลัวโดนด่า ผู้ใหญ่ทุกคนให้คำปรึกษาเด็กอย่างผมด้วยครับ ผมควรทำยังไงให้มันถูกต้อง ขอบคุณจากใจจริงครับ
ทำข้าวของที่บ้านเสียหายไม่กล้าบอกพ่อควรทำยังไงดีครับ?
เรื่องมีอยู่ว่าผมทำที่คลุมรถยนต์ของพ่อผมขาดที่จริงมันก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะหรอกนะ เเต่ที่คลุมรถที่ผมทำขาดราคาพันกว่าบาท ก็ถือว่าเเพงอยู่ ผมสะเพร่าเองไม่ได้ทันระวังเลยทำมันขาด ผมถูกพ่อสอนมาให้เป็นคนที่กลัวพ่อผม เวลาผมมีปัญหาหรือทะเลาะกับพ่อผมจะไม่กล้าโต้ตอบหรือเถียงใดๆได้เเต่ก้มหน้ายอมรับผิดเเล้วเดินหนี เเละผมคิดว่าหลายๆคนก็อาจจะมีพ่อเเบบนี้ ซึ่งต่างจากเเม่ผม เเม่ผมไม่ได้สอนผมมาเเบบพ่อผม เวลามีเรื่องต่างๆผมก็จะคอยขอคำปรึกษาเเม่ผมตลอด เเละครั้งนี้ก็เหมือนกัน ผมปรึกษาเเม่ว่าผมว่าควรจะทำยังไงกับเรื่องนี้ จะไปหาซื้อใหม่หรือจะบอกไปตรงๆว่าทำขาด สำหรับตัวผมตอนนี้ผมคิดว่าถ้าผมไปหาซื้อใหม่ก็คงหาซื้อมาได้ไม่ยากนักเเต่ผมต้องโกหกพ่อผมเเล้วก็ต้องเสียเงินซื้อใหม่ซึ่งผมคิดว่ามันไม่ใช่ อีกใจนึงผมคิดว่าบอกไปตรงๆเลยยอมโดนด่าครั้งเดียวเเล้วจบ ผมคิดว่าถ้าบอกไปตรงๆยังไงพ่อก้ต้องโกรธผมอยู่เเล้ว เเต่คนเป้นพ่ออะเนาะยอมโกรธลูกได้เเต่ก็โกรธไม่นานเดี๋ยวก็ต้องหายโกรธอยู่ดี ผมเข้าใจเรื่องนี้ดีครับ ผมรู้ว่าพ่อก็รักผม ให้เงินส่งเสียค่าเรียนต่างๆ เเต่เเค่ไม่เเสดงออกมาให้เราเห็นเท่านั้นเอง ผมนี่ใจป้อดหวะ ผมถามตัวเองว่าเรื่องเเค่นี้ทำไมไม่บอกไปตรงๆเลยจะกลัวทำไมพ่อตัวเองเเท้ๆ เเต่สำหรับใจผมตอนนี้ผมคิดว่าบอกไปตรงๆดีกว่าช่างมัน เเต่อีกใจนึงก็กลัวโดนด่า ผู้ใหญ่ทุกคนให้คำปรึกษาเด็กอย่างผมด้วยครับ ผมควรทำยังไงให้มันถูกต้อง ขอบคุณจากใจจริงครับ