ความสัมพันธ์ที่ไม่รู้มันคืออะไรแต่ไม่คิดอยากได้ครอบครอง

EP 1 ผมคบกับแฟนมาเป็นเวลา ๙ ปี อยู่ใกล้กันตลอด แต่พอเข้ามาปีที่ ๘ ผมได้เปลี่ยนที่ทำงาน จึงได้ห่างกันแต่ไม่ไกลมากนัก เพียง ๖๐ กิโลเมตร แต่ผมจำเป็นต้องมานอนบ้านพัก ช่วงแรกๆ ไป-กลับ เกือบทุกวัน พอผ่านไปซัก ๒-๓ เดือน รู้สึกว่าไม่ไหวด้วยหน้าที่ๆหนักขึ้น จึงอยู่ที่บ้านพัก อธิบายบ้านพักคือหลังใหญ่มากและนอนคนเดียว แต่ด้วยผมที่กลัวสิ่งเล้นลับ จึงให้น้องที่ทำงานสายงานเดียวกันมานอนเป็นเพื่อน สลับกันไป จนมาถึงระยะเวลาก่อนหน้านี้ มีน้องคนหนึ่งที่ได้มาทำงานที่นี่ใหม่ ลักษณะน้องเขาเป็นคน กวนนน....ทรีนนน.... นิสัยคลายผม....แต่จะไม่หนักเท่าผม... ด้วยความว่าผมเป็นคนอุปนิสัยร่าเริง เป็นกันเอง และที่สำคัญคือต้องการสะสมเพื่อนร่วมแก๊งอีกคน จึงชวนมานอนเป็นเพื่อน น้องเขาก็โอเครดีครับ จากนั้นมาน้องคนนี้ก็ไม่นอนที่ห้องพักตัวเองเลยถ้าผมอยู่และไม่ได้กลับบ้าน เวลาผมไปไหนน้องจะไปด้วยติดตามผมตลอดเหมือนเป็นพี่น้องและบางคนที่พบเจอคิดว่าผมเป็นคู่จิ้นกัน เวลาผมมีปัญหาน้องจะมีผลในการตัดสินใจแก้ปัญหาของผมส่วนเวลาน้องมีปัญหาผมจะมีผลต่อการตัดสินใจของน้องเขาจนเหมือนเราเป็นส่วนหนึ่งของกันและกัน แรกๆผมก็ไม่คิดอะไรต่อพอมาพักหลังๆผมรู้สึกยังไงไม่รู้เวลาผมอยู่ห่างจากน้องเขา และเวลาผมอยู่กับแฟนผมก็จะคิดถึงหน้าน้องเขาคิดถึงกริยาบทกวน .....ทรีนนน....จนมาหนักเข้าเมื่อปีใหม่ที่ผ่านมา....ไม่รู้หรอกว่ามันคือความสัมพันธ์แบบไหน แต่ถ้าให้ผมเลิกกับแฟนผมมารักกับน้องเขาผมก็ไม่ทำ.... ปล...น้องเขาเป็นผู้ชายนะครับที่สำคัญน้องเขามีแฟนแล้วครับ   ...... ต่างคนต่างมีแฟนเป็นตัวตนและที่สำคัญคือมีแฟนเป็นผู้หญิงครับ...... มีหลายเรื่องที่ผมนึกขึ้นเวลาทำกิจกรรมร่วมกัน คงต้องต่อ EP2 ครับ.......