เกลียดคนในบ้าน?

คือเราเกลียดทุนคนในบ้าน เกลียดมากจนอยากตายไปปให้พ้นๆ เป็นแบบนี้มาตั้งแต่มัธยมต้นจนตอนนี้จะขึ้น ม.6 เขาทำเหมือนเราไม่มีความรู้สึก พอนานๆเข้าเราก็เป็นคนไม่ฟังอะไรที่บ้านเขาบอก พอเราตอบก็ว่าเรากวนตีน คำที่แรงที่สุดที่โดนพี่แท้ๆพูดคือ สัญดารเสีย สันดาร ไม่มีมารยาท แต่ที่เราเป็นแบบนี้ ส่วนนึงก็มาจากทุกคน มันเลยทำให้เราเก็บกด จนอยากตายอยู่ในทุกๆเวลา ทุกวันนี้ใช้ชีวิตเพื่อรอวันตาย พอเราบอกจะตายอยู่ในพื้นที่ของเรา เขาก็ด่าเราบอกคนที่อยากตายคือเขา เพราะเขามีคนอย่างเราเขาเลยอยากตาย เราควรรู้สึกไงกันหรอเรารู้ว่าเราไม่ปกติ แต่ก็ไม่มีใครคิดว่าเราดี มีแต่คนคิดว่าเราเลว แล้วเราจะดีไปทำไมอะ