สวัสดีค่ะ (อยากขอคำปรึกษาจากพี่ๆน้องๆทุกคนจริงๆค่ะ)
แนะนำตัวก่อน เรา(ภรรยา) อายุ 29 ปี
สามี อายุ 30 ปี แต่งงานกันมา เกือบ 2 ปี แต่ชั่งเป็น 2 ปีที่ไม่เคยสุขแบบสุดหัวใจเลยสักครั้ง
เพราะความคิดไม่ค่อยตรงใจ
เรื่องมีว่า พื้นฐานเราเรียนป.ตรีมาด้วยกัน เป็นเพื่อนกันมา สามีคนเป็นคนภาคเหนือค่ะ เราคนกรุงเทพ มาเรียนด้วยกันเจอกันที่ กรุงเทพค่ะ สนิทสนมกันมาด้วยดีตลอด จนพัฒนา จนเกือบแต่งงานกัน ...
แต่ก่อนแต่งงานได้มีพูดคุยกันถึงเรื่องความฝันของตัวเอง
สามี อยากกลับ ต่างจังหวัดค่ะ ไปทำเกษตรพอเพียง
เรา ก็ยังไงก็ได้ ความฝันคือเรามีชีวิตครอบครัวที่มีความสุข
เค้าพุดกับเราแทบตลอดเวลาหลังเรียนจบว่าอยากกลับไปทำเกษตร (แต่ที่บ้านเค้าเป็นสวนยางนะคะ ไม่มีที่นา) จำเป็นต้องหาซื้อที่ดินอยุ่ดีค่ะ
ณ ตอนนั้น เราบอกเค้าไปว่า เราทำงานช่วยกันเก็บเงินไปก่อน เดี๋ยวก็ได้ซื้อ จนล่วงเลยจนได้แต่งงานกัน เรามีบ้านแฝด มีงานทำที่มั่นคงมากทั้งคุ่ แต่ยิ่งมั่นคง สามียิ่งพูดถี่ขึ้น ว่าอยากขายบ้าน อยากกลับไปทำเกษตรต่างจังหวัด
แม้เราบอกว่าให้รอเราเก้บเงินกัน จน 35-40 แล้วไปทำด้วยกันยังไม่สาย.. แต่สำหรับเค้ามันช้าค่ะ เค้าบอกว่าอยากไปสะวันนี้พรุ่งนี้เลย ขายบ้านละไปเลย
แต่เรายังไม่พร้อมค่ะ
1. เราอยากให้มีเงินสักก้อนไปซื้อที่ของเราเอง ปลูกบ้านเอง ละแวกเดียวกับบ้านแม่สามี (ไม่อยากอยุ่บ้านเดียวกับแม่สามีค่ะ มีอดีตจากแม่ตัวเอง)
2. จะลาออก ย้านถิ่นฐานแล้ว ไม่อยากเริ่มต้นงานใหม่ในระบบค่ะ ถ้าต้องลาออก ไปทำเกษตร มันควรจะเพียงพอ ต่อการดำรงชีวิตได้
3. ตอนนี้เรายังไม่มีเงินเก็บเท่าไหร่คะ กลับไปไม่ได่เริ่มจากศูนย์นะคะ เริ่มจากติดลบ
ทุกวันนี้เรารุ้สึกว่า เราจะเป็นโรคซึมเศร้าแล้วค่ะ กังวลว่าเค้าจะพูดมาอีกไหม ประโยคนั้น พูดมาเมื่อไหร่ ก้ทะเลาะกัน ร้องไห้ตลอด เพราะแฟนเราไม่อยากอยู่แบบนี่แล้ว
เราควรหาจุดกึ่งกลางร่วมกันยังไงดีคะ คิดไม่ตกจิงๆ คิดตีไปตีมาในหัวตัวเอง จนไม่มีความสุขเลยทุกวันนี้
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำล่วงหน้าค่ะ
ความคิดไม่ตรงกัน ชีวิตคู่จึงมีปัญหา จัดการกันเองไม่ไหว
แนะนำตัวก่อน เรา(ภรรยา) อายุ 29 ปี
สามี อายุ 30 ปี แต่งงานกันมา เกือบ 2 ปี แต่ชั่งเป็น 2 ปีที่ไม่เคยสุขแบบสุดหัวใจเลยสักครั้ง
เพราะความคิดไม่ค่อยตรงใจ
เรื่องมีว่า พื้นฐานเราเรียนป.ตรีมาด้วยกัน เป็นเพื่อนกันมา สามีคนเป็นคนภาคเหนือค่ะ เราคนกรุงเทพ มาเรียนด้วยกันเจอกันที่ กรุงเทพค่ะ สนิทสนมกันมาด้วยดีตลอด จนพัฒนา จนเกือบแต่งงานกัน ...
แต่ก่อนแต่งงานได้มีพูดคุยกันถึงเรื่องความฝันของตัวเอง
สามี อยากกลับ ต่างจังหวัดค่ะ ไปทำเกษตรพอเพียง
เรา ก็ยังไงก็ได้ ความฝันคือเรามีชีวิตครอบครัวที่มีความสุข
เค้าพุดกับเราแทบตลอดเวลาหลังเรียนจบว่าอยากกลับไปทำเกษตร (แต่ที่บ้านเค้าเป็นสวนยางนะคะ ไม่มีที่นา) จำเป็นต้องหาซื้อที่ดินอยุ่ดีค่ะ
ณ ตอนนั้น เราบอกเค้าไปว่า เราทำงานช่วยกันเก็บเงินไปก่อน เดี๋ยวก็ได้ซื้อ จนล่วงเลยจนได้แต่งงานกัน เรามีบ้านแฝด มีงานทำที่มั่นคงมากทั้งคุ่ แต่ยิ่งมั่นคง สามียิ่งพูดถี่ขึ้น ว่าอยากขายบ้าน อยากกลับไปทำเกษตรต่างจังหวัด
แม้เราบอกว่าให้รอเราเก้บเงินกัน จน 35-40 แล้วไปทำด้วยกันยังไม่สาย.. แต่สำหรับเค้ามันช้าค่ะ เค้าบอกว่าอยากไปสะวันนี้พรุ่งนี้เลย ขายบ้านละไปเลย
แต่เรายังไม่พร้อมค่ะ
1. เราอยากให้มีเงินสักก้อนไปซื้อที่ของเราเอง ปลูกบ้านเอง ละแวกเดียวกับบ้านแม่สามี (ไม่อยากอยุ่บ้านเดียวกับแม่สามีค่ะ มีอดีตจากแม่ตัวเอง)
2. จะลาออก ย้านถิ่นฐานแล้ว ไม่อยากเริ่มต้นงานใหม่ในระบบค่ะ ถ้าต้องลาออก ไปทำเกษตร มันควรจะเพียงพอ ต่อการดำรงชีวิตได้
3. ตอนนี้เรายังไม่มีเงินเก็บเท่าไหร่คะ กลับไปไม่ได่เริ่มจากศูนย์นะคะ เริ่มจากติดลบ
ทุกวันนี้เรารุ้สึกว่า เราจะเป็นโรคซึมเศร้าแล้วค่ะ กังวลว่าเค้าจะพูดมาอีกไหม ประโยคนั้น พูดมาเมื่อไหร่ ก้ทะเลาะกัน ร้องไห้ตลอด เพราะแฟนเราไม่อยากอยู่แบบนี่แล้ว
เราควรหาจุดกึ่งกลางร่วมกันยังไงดีคะ คิดไม่ตกจิงๆ คิดตีไปตีมาในหัวตัวเอง จนไม่มีความสุขเลยทุกวันนี้
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำล่วงหน้าค่ะ