คือเราเคยมีเพื่อนคนนึง ซึ่งเรารู้จักเค้ามา 10 กว่าปี ซึ่งเราก็แอบชอบเค้าตั้งแต่ครั้งแรก แต่ไม่ได้บอกใคร เพราะคิดว่าเค้าคงไม่ชอบเราหรอก ทุกอย่างเวลามันก็ผ่านไป จนตอนนี้ เรามาเจอ FB ในเพื่อนของเพื่อนกันอีกที เราก็รวบรวมความกล้าทักหมดเพื่อ แอดเพื่อนไป ( คนที่เราแอบชอบอ่ะโน๊ะ ก็จะเขิล ) เค้าก็รับเพื่อนคะ เราคือแบบดีใจมากกกก ในตอนนั้น จะให้ทำยังไงได้ตอนนั้น คือก็รีบส่องซิค่ะ !!!! หึ่ยย !!! เค้ามีแฟนแล้ว
ด้วยตอนนั้น เราก็เลยถอดใจ วางตัวเป็นเพื่อนกันไป เราก็มีไปคอมเม้นบ้าง นาน ๆ ที เพราะในใจเราอ่ะ คิดว่าเค้าคงไม่ได้คุยหรือตอบกลับอะไร ก็คนไม่ได้เจอกันนาน อีกอย่างเค้าจะจำเราได้หรือป่าวก็ไม่รู้ !!
- แต่มาวันนึงคะ พอดีเราชอบทำอาหาร แล้วไปแข่งทำอาหาร ด้วยที่เค้าก็ชอบทำอาหารเหมือนกัน เค้าก็เลยทักมาค่ะ ทักมาเองเลย ความรู้สึกตอนนั้นคือก็ตอบคำถามเค้าไปปกติค่ะ เพราะคิดว่าเพื่อนคงอยากรู้ว่าเป็นยังไงบ้าง ประมาณนั้น ก็คุยจบไปตั้งแต่วันนั้นคะ
- แต่พอผ่านมาอีกไม่กี่วัน เค้าก็ทักมาถามเรื่องเดิมอีกค่ะ ครั้งนี้ เรา ขี้เกียจพิมก็เลยโทรกลับไปคุย ก็คุยกันปกตินะค่ะ ก็จบไปวันนั้นคะ
- และอีกไม่กี่วัน เค้าก็ทักมาอีกคะ แต่ครั้งนี้มาถามเรื่องที่เกมส์ คือเราก็มีแบบเล่นเกมส์ เพื่อช่วย รีแลคสมองบ้าง เค้าก็ทักมาคุยเรื่องเกมส์ มีการ์ดอันนั้นไหม อันนี้ไหม ด้วยเพื่อนทักมาขอ เรามีเราก็ให้ไป แต่ทุกอย่างมันก็จบไป
- แต่พอเค้าทักมาแบบนี้เรื่อย ๆ ๆ เค้าเริ่มถามอย่างอื่น ตอนนี้อยุ่ไหน ทำงานที่ไหน ก็คือเริ่มคุยกันมากขึ้น
- ตอนนี้เค้าทักมาทุกวัน ๆ จนเรารู้สึกว่า ความรู้สึกนี้เหมือนเค้ากำลังรู้สึกอะไรกับเราสักอย่าง ด้วยเราชอบเค้าอยู่แล้ว มันเลยกล้ายเป็นความถูกใจ คุยกันแล้ว สนุก หัวเราะ กวนกันไป กวนกันมา นัดเจอกันแบบเพื่อน แต่ก็นัดกันล่วงหน้าคะ ยังไม่ได้เจอ ระหว่างนั้น เราเริ่มคุยด้วยกันทุกวัน คุยบ่อยขึ้น โทรหากันมากขึ้น จนวันนึงมารู้ตัวอีกที คือเราชอบเค้ามากๆไปแล้ว พอไม่ได้คุยก็คิดถึง เค้าก็รู้สึกแบบนั้น จนถึงวันที่เรานัดเจอกัน เป็นการนัดแบบปาร์ตี้พร้อมกับเพื่อน ๆ หลายคน !!!
- ครั้งแรกที่เจอบอกเลยคะ ว่าทั้งเขิล ทั้งตื่นเต้น ทั้งใจสั่น ตอนนั้นในหัวไม่มีอะไรเลย นอกจากคำว่า เห้ยยยย !!!! เค้าน่ารักจังว่ะ แต่พูดทุกอย่างออกไปไม่ได้ เพราะเพื่อน ๆ ที่มาด้วย ไม่มีใครรู้ว่าเราแอบคุยกัน เพราะเค้ามีแฟนแล้ว แต่แฟนเค้าอยู่ไกล นาน ๆ จะมาเจอกันสักครั้ง
- เราก็ชวนเพื่อน เพื่อนคุยแก้เขิล ชวนเค้าคุยแบบสไตล์เพื่อนกัน แต่สายตาเราทั้งคู่มันเกินเพื่อนคะ ดื่มได้สักพักก็ไปต่อคะ ไปต่อกับบ้านเค้า ไปกันหมดทั้งแก๊งเลย ดื่มต่อกันจนดึกมาก ตี 2 น่าจะได้
- พอเราเริ่มง่วงเราเลยขอตัวกลับ แต่วันนั้นเราไปเปิดโรงแรมนอนคะ ก็แอบคิดว่าเค้าไม่ได้มานอนด้วย แต่สุดท้ายเค้าขอมานอนด้วยคะ ( ที่เล่าละเอียดไม่มีอะไรติดเรทแน่นอน ) พอเค้ามาคือนอนจริง ๆ คะ ต่างคน ต่างง่วง ! เรานอนจับมือกันทั้งคืน เขิลกันจนหลับ
- พอเรากลับมาใช้ชีวิตปกติ เรากับเค้าก็คุยกันเหมือนเดิม คิดถึงกัน เหมือนเดิม
-- แต่ประเด็นเลยคะ เราคิดมาตลอดเลยว่า เราทั้งคู่ ต่อให้รู้สึกดีแค่ไหนก็คบกันไม่ได้
- 1. คือเค้ามีแฟนแล้ว
- 2. ถึงเค้าไม่มีแฟน สถานะเราก็คือเพื่อนกัน
ตอนนี้ เราพูดตรงๆเลยค่ะ เรารักเค้าโดยที่ไม่มีเหตุผลอะไรเลย แต่เราอยากออกจากตรงนั้น เพราะทุกอย่างมันผิดคะ
ขอถามเลยค่ะ : เราควรออกมายังไงทั้ง ๆ ที่เรายังรู้สึกต่อกัน และยังคงรักษาคำว่าเพื่อนอยู่ค่ะ
- เราไม่อยากเข้าไปเป็นอีก 1 คนของเค้า นอกจากคำว่าเพื่อนจริง ๆ ( ความรู้สึกมันเผลอเกินไปมาก ) ควรทำยังไงดีค่ะ
ถ้าเคยเป็นเพื่อนกัน แต่ตอนนี้คุยๆกัน แต่เค้ามีแฟนแล้ว เราควรทำยังไงดีคะ
ด้วยตอนนั้น เราก็เลยถอดใจ วางตัวเป็นเพื่อนกันไป เราก็มีไปคอมเม้นบ้าง นาน ๆ ที เพราะในใจเราอ่ะ คิดว่าเค้าคงไม่ได้คุยหรือตอบกลับอะไร ก็คนไม่ได้เจอกันนาน อีกอย่างเค้าจะจำเราได้หรือป่าวก็ไม่รู้ !!
- แต่มาวันนึงคะ พอดีเราชอบทำอาหาร แล้วไปแข่งทำอาหาร ด้วยที่เค้าก็ชอบทำอาหารเหมือนกัน เค้าก็เลยทักมาค่ะ ทักมาเองเลย ความรู้สึกตอนนั้นคือก็ตอบคำถามเค้าไปปกติค่ะ เพราะคิดว่าเพื่อนคงอยากรู้ว่าเป็นยังไงบ้าง ประมาณนั้น ก็คุยจบไปตั้งแต่วันนั้นคะ
- แต่พอผ่านมาอีกไม่กี่วัน เค้าก็ทักมาถามเรื่องเดิมอีกค่ะ ครั้งนี้ เรา ขี้เกียจพิมก็เลยโทรกลับไปคุย ก็คุยกันปกตินะค่ะ ก็จบไปวันนั้นคะ
- และอีกไม่กี่วัน เค้าก็ทักมาอีกคะ แต่ครั้งนี้มาถามเรื่องที่เกมส์ คือเราก็มีแบบเล่นเกมส์ เพื่อช่วย รีแลคสมองบ้าง เค้าก็ทักมาคุยเรื่องเกมส์ มีการ์ดอันนั้นไหม อันนี้ไหม ด้วยเพื่อนทักมาขอ เรามีเราก็ให้ไป แต่ทุกอย่างมันก็จบไป
- แต่พอเค้าทักมาแบบนี้เรื่อย ๆ ๆ เค้าเริ่มถามอย่างอื่น ตอนนี้อยุ่ไหน ทำงานที่ไหน ก็คือเริ่มคุยกันมากขึ้น
- ตอนนี้เค้าทักมาทุกวัน ๆ จนเรารู้สึกว่า ความรู้สึกนี้เหมือนเค้ากำลังรู้สึกอะไรกับเราสักอย่าง ด้วยเราชอบเค้าอยู่แล้ว มันเลยกล้ายเป็นความถูกใจ คุยกันแล้ว สนุก หัวเราะ กวนกันไป กวนกันมา นัดเจอกันแบบเพื่อน แต่ก็นัดกันล่วงหน้าคะ ยังไม่ได้เจอ ระหว่างนั้น เราเริ่มคุยด้วยกันทุกวัน คุยบ่อยขึ้น โทรหากันมากขึ้น จนวันนึงมารู้ตัวอีกที คือเราชอบเค้ามากๆไปแล้ว พอไม่ได้คุยก็คิดถึง เค้าก็รู้สึกแบบนั้น จนถึงวันที่เรานัดเจอกัน เป็นการนัดแบบปาร์ตี้พร้อมกับเพื่อน ๆ หลายคน !!!
- ครั้งแรกที่เจอบอกเลยคะ ว่าทั้งเขิล ทั้งตื่นเต้น ทั้งใจสั่น ตอนนั้นในหัวไม่มีอะไรเลย นอกจากคำว่า เห้ยยยย !!!! เค้าน่ารักจังว่ะ แต่พูดทุกอย่างออกไปไม่ได้ เพราะเพื่อน ๆ ที่มาด้วย ไม่มีใครรู้ว่าเราแอบคุยกัน เพราะเค้ามีแฟนแล้ว แต่แฟนเค้าอยู่ไกล นาน ๆ จะมาเจอกันสักครั้ง
- เราก็ชวนเพื่อน เพื่อนคุยแก้เขิล ชวนเค้าคุยแบบสไตล์เพื่อนกัน แต่สายตาเราทั้งคู่มันเกินเพื่อนคะ ดื่มได้สักพักก็ไปต่อคะ ไปต่อกับบ้านเค้า ไปกันหมดทั้งแก๊งเลย ดื่มต่อกันจนดึกมาก ตี 2 น่าจะได้
- พอเราเริ่มง่วงเราเลยขอตัวกลับ แต่วันนั้นเราไปเปิดโรงแรมนอนคะ ก็แอบคิดว่าเค้าไม่ได้มานอนด้วย แต่สุดท้ายเค้าขอมานอนด้วยคะ ( ที่เล่าละเอียดไม่มีอะไรติดเรทแน่นอน ) พอเค้ามาคือนอนจริง ๆ คะ ต่างคน ต่างง่วง ! เรานอนจับมือกันทั้งคืน เขิลกันจนหลับ
- พอเรากลับมาใช้ชีวิตปกติ เรากับเค้าก็คุยกันเหมือนเดิม คิดถึงกัน เหมือนเดิม
-- แต่ประเด็นเลยคะ เราคิดมาตลอดเลยว่า เราทั้งคู่ ต่อให้รู้สึกดีแค่ไหนก็คบกันไม่ได้
- 1. คือเค้ามีแฟนแล้ว
- 2. ถึงเค้าไม่มีแฟน สถานะเราก็คือเพื่อนกัน
ตอนนี้ เราพูดตรงๆเลยค่ะ เรารักเค้าโดยที่ไม่มีเหตุผลอะไรเลย แต่เราอยากออกจากตรงนั้น เพราะทุกอย่างมันผิดคะ
ขอถามเลยค่ะ : เราควรออกมายังไงทั้ง ๆ ที่เรายังรู้สึกต่อกัน และยังคงรักษาคำว่าเพื่อนอยู่ค่ะ
- เราไม่อยากเข้าไปเป็นอีก 1 คนของเค้า นอกจากคำว่าเพื่อนจริง ๆ ( ความรู้สึกมันเผลอเกินไปมาก ) ควรทำยังไงดีค่ะ