อาการไม่ชอบสัมผัสนี่ควรไปพบแพทย์มั้ยคะ?

คือว่าเราตอนเด็กๆ ก็ยังกอดจับมือจูงมือได้ตามปกติ คุนอาข้างบ้านก็ชอบหอมแก้มตามปกติเหมือนตอนเด็กๆ แต่ตอนนั้นเราก็ไม่ชอบนิดหน่อย

พอขึ้น ม.ต้น เราเริ่มไม่ให้คนกอดไม่จับตัวคนอื่น(ส่วนมากเลี่ยงจับที่เสื้อผ้า)
แล้วเราก็พยายามออกงานนู่นนี่ให้ตัวเองชิน ก็ดูจะดีขึ้นนะคะ

แต่พักหลังๆเราเริ่มเป็นอีกค่ะ หลังคุณพ่อเสีย เราเริ่มมีอาการแบบเดิมแต่คราวนี้อารมณ์รุนแรงกว่าเดิมค่ะ ถ้าใครเข้ามากอดก็จะหงุดหงิด
เราเลยปลีกตัวไปอยู่คนเดียว พอคนมาวุ่ยวายหรือมีเสียงรบกวนเราก็จะหงุดหงิดค่ะ

ตอนอื่นๆเวลาคนที่มีเหงื่อหรืออะไรที่มันดูเป็นเชื้อโรคเราไม่จับไม่แตะ(แม้กระทั่งจานที่เรากินข้าวเราก็ไม่ได้ล้างเองค่ะ)
พวกเหงื่อนี่ถ้าโดนแล้วก็จะรีบล้างออกถูสบู่แต่ถ้าไม่มีที่ล้างมันก็รู้สึกกระอักกระอวนอึดอัดแปลกๆ
เลี่ยงการโดนตัวคนอื่นมากๆเลยค่ะอันไหนอะไรที่ไม่สะอาดในสายตาเรา เราก็จะทิ้งทั้งหมดเลย

เราไม่มั่นใจว่าเราเป็นพวกโฟเบียรึเปล่าหรือแบบอื่นกันแน่
เรารู้สึกประสบปัญหากับมันแต่ก็ไม่ได้เรื่องใหญ่เราควรไปพบแพทย์มั้ยคะ?
แล้วก็ขอแนวทางในช่วงนี้ที่ยังไม่ได้หาหมอด้วยค่ะเราไม่รู้จะทำยังไงกับตัวเองต่อดี😭