12 เดือน 23 เรื่องราวการเดินทาง ในปี 2020 | ทุกคนเคยมีความฝัน น้อยคนยังมีมันอยู่

กระทู้สนทนา

บันทึกนักเดินทาง Backpack ท่องเที่ยว กิจกรรมท่องเที่ยว สถานที่ท่องเที่ยว

เสียหายหลายแสน แม้ไม่มีเงินทองมากมายแต่ก็มีความสุขมหาศาล แน่นอนว่าเวลาหลักของชีวิตคือการทำงาน แต่บอกกับตัวเองเสมอว่าอย่าลืมให้เวลากับสิ่งที่เรารัก ความฝันมีวันหมดอายุถ้าไม่ลงมือทำ ไม่ได้ตั้งเป้าอะไรไว้ว่าจะต้องมี หรือจะต้องไป หรือจะต้องทำอะไรเป็นพิเศษ ขอแค่ได้พักในเวลาที่อยากพัก ได้เดินทางในเวลาที่อยากเดินทาง ได้นอนในเวลาที่อยากนอน เท่านั้นจริง ๆ

เปิดศักราชใหม่ด้วยการเดินเท้าบนทางชัน ระยะทางกว่า 9 กิโลเมตร เพื่อพิชิตยอดเขาที่สูงที่สุดของจังหวัดกาญจนบุรี 'เขาสันหนอกวัว' ยังจำภาพเส้นขอบฟ้าที่พระอาทิตย์ค่อย ๆ ทอแสงไปยังสรรพสิ่ง งดงามจับใจ

โคตรเหงา 4 วันในคินาบาลู ประเทศมาเลเซีย ได้ลองเดินทางต่างแดนคนเดียวครั้งแรก ได้ไปจอยกับเพื่อนต่างชาติ 5 คน 5 ภาษา ได้วิ่ง 5 กิโลเมตรไปดูพระอาทิตย์ตกที่ชายหาด แสงสีชมพูละมุนติดตา ได้ทำอะไรบ้า ๆ บอ ๆ อีกมากมาย ยอดเขาสวยและสูงมาก กล้วยไม้ พันธุ์ไม้ น้ำตก ดอกไม้ ธรรมชาติอุดมสมบูรณ์มาก แต่ก็นั่นแหละ หยาบ ๆ เลยก็คือเหงา ชอหอ.

Happy birthday to me. นั่งรถไฟ 19.- บาท เพื่อสนอง Need ที่อยากกินก๋วยเตี๋ยวแห้งบนรถไฟสถานีราชบุรี ไปนอนพักผ่อนกับโรงแรมดี ๆ นั่งดูพระอาทิตย์ขึ้นจากห้องพัก วันใหม่มาแล้ว เริ่มต้นใหม่อีกครั้งนะ

ทริปสุขสันต์วันเกิดแม่จ๋า เราเดินทางพร้อมคาราวานเพื่อน ๆ ของป๋าและแม่ มากกว่า 10 คัน เราไปกันที่หมู่บ้านห้วยกระวาน ได้รับการต้อนรับอย่างดีมาก ๆ จากทุกคนในหมู่บ้าน พวกเราหอบหิ้วน้ำใจไปด้วยความรักและได้รับพลังบวกกลับมาจนล้นปริ่มเลยล่ะ

ป่าที่เรารักถูกไฟไหม้ครั้งใหญ่ในรอบสิบปี หัวใจสลาย ทันทีที่รู้ข่าวมันก็อันตรายเกินกว่าจะเข้าไปดับไฟด้วย ได้แต่ Support วิทยุสื่อสารเสาสูงอยู่ตรงนี้ และตามไปให้กำลังใจเจ้าหน้าที่ นั่งมองควันไฟน้ำตาไหล นั่งกินข้าวกับทอดมันปลาที่ทำเองจากปลาที่ตกได้กับไฟดวงเดียวสลัว ไม่นานฝนก็ตกลงมา ทุกคนมองหน้ากันแล้วก็ดีใจน้ำตาคลอกันอีกครั้ง โมเม้นโคตรจำฝังใจ

ให้ความคิดถึงนำทาง เราก็วนเวียนไปที่นี่เสมอแหละ

เมษายนที่แสนยาวนาน เนื่องจากการแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโคโรน่า ไวรัสที่ไม่ใช่แค่โรคติดต่อ แต่เป็นไวรัสที่กัดกิดวิถีชีวิตมนุษย์ไปเสียแล้ว ผู้คนขาดรายได้ รัฐบาลประกาศล็อคดาวน์ กำหนดเวลาเปิด-ปิด ของกิจการห้างร้านต่าง ๆ ทำไปเพื่อความหวังว่าทุกคนในประเทศนี้จะปลอดภัย กิจการไม่มีรายได้ คนตัวเล็ก ๆ ที่รับจ้างจากกิจการน้อย ๆ อีกทอดหนึ่ง ขาดรายได้ยาวนานต่อเนื่อง เราทำได้แค่แบ่งปันมื้ออาหารในเดือนที่โหดร้ายนี้ อย่างน้อยวันนี้เขาเหล่านั้นก็จะยิ้มและผ่านพ้นไปได้อีกวัน

กิจการร้านค้าเริ่มกลับมาเปิดให้บริการที่ร้านได้อีกครั้ง ความตึงเครียดเริ่มผ่อนคลาย เนื่องจากการแพร่ระบาดเริ่มลดลง เพราะไม่ได้รับเชื้อเพิ่มจากต่างประเทศแล้ว แต่วิถีชีวิตจากนี้ก็จะเปลี่ยนไปตลอดกาล แต่เราก็ต้องใช้ชีวิตกันต่อไป ในเดือนนี้เราไปอุดหนุนร้านประจำของเราเสมอ ๆ ยังไม่ได้ไปไหนไกลจากบ้านเท่าไร ทำงานหนักตลอดด้วย เสาร์ - อาทิตย์ ก็ไปทำงาน

เขยิบไกลกว่าบ้านนิดนึง แต่ก็ยังไม่ออกนอกจังหวัดนะ มีคาเฟ่เปิดใหม่น่ารักมาก ๆ ไปนั่งชิลประมาณชั่วโมงสองชั่วโมงก็กลับแล้ว

พอดีมาธุระที่กรุงเทพฯ 1 วัน ก็เลยถือโอกาสไปกินก๋วยจั๊บสูตรเด็ดที่เมื่อก่อนนี่นะรอโคตรจะนาน เยาวราชที่คุ้นเคยไม่เป็นเช่นนั้นอีกแล้ว ไม่มีผู้คนคับคั่งเบียดเสียดกันเดิน ไม่มีฝรั่ง ไม่มีทัวร์จีน ไม่มีหนุ่มเกาหลีให้มองเป็นอาหารตา บรรยากาศอย่างเหงาเลย

โอ้มายก้อด เมืองคองน่ารักเกินต้าน ดาเมจรุนแรงชาร์จพลังได้เต็มเปี่ยม เมืองเล็ก ๆ แต่อบอุ่นหัวใจมาก ๆ อบอุ่นอมยิ้มตั้งแต่ยังไม่ถึงจุดหมายอ่ะ ระหว่างทางก็ดีจ๊นนนนน เพื่อนร่วมทางก็น่ารัก อยากให้ลองไปดูสักครั้งนะ เราพักที่บ้านวังริมคอง เจ้าของน่ารักมากจริง ๆ นะ วันที่ไปมีเพื่อน ๆ คนอื่น ๆ ด้วย เหมือนเห็นภาพสะท้อนของภาพยนตร์เรื่อง Low Season สุขสันต์วันโสด โมเม้นต์คนแปลกหน้าร่วมวงร้องเพลงกัน เรียกว่าแสนดีก็ว่าได้

วันหยุดพาครบครัวไปพักผ่อนสักหน่อย ใกล้ ๆ บ้านนี่ล่ะ ขับรถไม่ไกล หัวหิน - ปราณบุรี สุดชิล กินอาหารทะเลจัดเต็ม นอนแบบเต็มอิ่ม วางความวุ่นวายใจทิ้งไป แล้วพาหลานแสนซนเที่ยวเล่นเต็มที่ สรุปปวดหัวกว่าเดิม ฮ่าาาาา กลายเป็นว่าจะไม่ไปทะเลอีกแล้วไม่ชอบแดดร้อน หลานร้องจะไปเที่ยวโรงแรมอย่างเดียวเลย

โอ้โห เขาแหลมนี่อย่างโหด เส้นทางเดินป่าชุมชนของ อำเภอสวนผึ้ง จากบ้านผาปกถึงบ้านห้วยน้ำขาว เราโดนน้องทากุดูดเลือดตั้งแต่กิโลเมตรแรก ตอนนั้นไม่เป็นอะไร ผ่านไปหนึ่งเดือนต้องคว้านเนื้อส่วนนั้นออกจ้า สรุปติดเชื้อ แต่บ่ยั่นดอกค่าา ความอุดมสมบูรณ์มหัศจรรย์เหลือเชื่อ ยืนมองนกเงือกกรามช้าง พร้อมกับสูดอากาศที่ดีโคตร ๆ แอร์ยี่ห้อไหนของโลกก็ผลิตให้ไม่ได้

ใช่แล้วล่ะ ไม่ได้มาเที่ยวหรอก ที่นี่คือ ฌาปนสถาน ของคุณทวดของเราเอง เราเดินทางมาเพื่อร่วมฌาปกิจ ส่งนางฟ้ากลับสวรรค์ และรอวันลงมาสร้างบารมีร่วมกันใหม่อีกครั้ง ที่นี่ วัดบ้านเชี่ยน สร้างได้งดงามตระการตามาก

เชียงใหม่ครั้งเดียวเที่ยว 5 อำเภอ จัดเต็มไปเลยจ้า เดินทางกับเพื่อนรักรู้ใจทั้งสองคน ได้หัวเราะ ได้เจอเรื่องไม่คาดฝันด้วยกัน ได้หลงทางด้วยกัน ไอเลิฟยูนะ

ไปกินอาหารทะเลเจ๋ย ๆ ตามคอนเซ็ปต์ ไม่สนหรอกไดเอ็ด สนแต่ร้านเด็ดยุไสสสส

แกล้ง ๆ ไปเที่ยวกรุงเทพฯ ฮ่าฮ่าฮ่า ไปธุระเช่นเคย แต่หาเรื่องร่อนเร่ไปเรื่อย

อื้อหือออ กระบี่แบบจุก ๆ จุใจทุกเรื่องราว ไปเที่ยวเกาะกลาง เขาขนาบน้ำ ร้านติ่มซำ ร้านโรตี คาเฟ่นับสิบ ดำน้ำ 7 เกาะ นอนติดแหลมทะเลกระบี่ นั่งกินข้าวบนพื้นทราย กัดบาร์บีคิวหนึ่งคำ กับพระอาทิตย์ตกดินที่หาดซันเซ็ท ความคิดถึงมันฟุ้งขึ้นสมองมาเลย และไฮไลท์อยู่ที่ดำน้ำตอนกลางคืนกับแพลงตอนทะเล จอบอ

เชียงใหม่อีกกี่ร้อยครั้งก็ไม่เบื่อ ทันที่ที่รู้ข่าวว่าดอยหลวงเชียงดาวจะเปิดให้นักศึกษาธรรมชาติได้พิชิต เราต่อคิวจองอย่างไว สวยเกินต้าน งดงามเกินบรรยาย เดินไกลกว่า 8 กิโลเมตร สูงชันติดท็อปของประเทศ ดอกเทียนนกแก้ว ปุยเมฆฟูนุ่ม เขาสูงตระหง่าน ดาวพร่างพราย หนาวกายแต่อุ่นใจ

ได้มีโอกาสไปเทศกาลดนตรีที่สนุกที่สุดเทศกาลหนึ่ง E-San Music Festival ดีใจมาก ๆ ได้รู้จักเพื่อนใหม่ด้วยความบังเอิญ ถึงแม้ว่าจะเดินทางไปฟังเพลงเดียวก็เถอะ ถ้าวง Scootslande บังเอิญได้เห็น อยากบอกว่า เราตั้งใจไปฟังเพลง 'นภา' จริง ๆ นะ เรามีเวลาน้อยเพลงนี้จบปุ๊บเรากลับปั๊บ เพราะจับใจ ขอบคุณมากที่สร้างเพลงดี ๆ แบบนี้ออกมา