ขอพื้นที่ตรงนี้ในการระบายหน่อยนะคะ
คือเรื่องมันมีอยู่ว่า เราคบกับแฟนคนนึง ตอนนี้ก็เกือบจะ2 ปีแล้วค่ะ แฟนคนนี้เค้าก็ดีนะคะ ดูแลเทคแคร์เราดีทุกอย่างเลยค่ะ คือตอนนี้เรารู้สึกคิดมาก ก็คือตั้งแต่คบกันมา ครั้งแรกที่ได้เจอกัน คือเราเป็นคนนั่งรถตู้จากสงขลาไปหาเค้าที่พัทลุง คือที่จริงแล้วบ้านเราก็อยู่ที่จังหวัดพัทลุง บ้านแฟนก็อยู่ที่จังหวัดพัทลุง แต่เราต้องไปเรียนที่สงขลา นั้นเป็นครั้งแรกที่เราเจอกัน ทุกครั้งเราจะเป็นคนนั่งรถตู้ไปหาเค้าทุกครั้ง ซึ่งเค้าไม่เคยมารับเราที่บ้าน หรือมาส่งเราที่บ้านเลย *เราคบกันคือพ่อแม่ทั้งสองฝ่ายรับรู้นะคะ*
ตอนกลับเราก็นั่งรถกลับเหมือนเดิมทุกครั้งคือเราก็พยายามเข้าใจเค้านะคะ ที่เค้าไปส่งไม่ได้มันก็มีเหตุผลของเค้า เค้าไม่มีรถเป็นของตัวเอง มีแต่ของพี่สาว แล้วเค้าก็ไม่มีใบขับขี่ด้วย แล้วคือครั้งนั้นย่าเราเสีย เค้าก็ไม่ได้มาร่วมงานศพย่าเรา เค้าก็บอกเหตุผลเดิมค่ะ คือไม่มีใบขับขี่ ซึ่งเราก็พยายามเข้าใจนะคะ ว่าเค้าคงมาไม่ได้จริงๆ ซึ่งตอนนั้นพ่อกับแม่เราก็ถามหาเค้านะคะ แต่เราก็บอกไปว่าเค้าไม่ได้มา เอาจริงๆก็รู้สึกน้อยใจนะคะ ว่างานสำคัญของครอบครัวเราทำไม่เค้าไม่พยายามที่จะมาให้ได้
เค้าก็ดีกับเราทุกอย่างเลยนะคะ ตอนที่เราไปหา ทั้งเลี้ยงข้าว พาไปเที่ยวบ้าง แล้วพอวันนี้วันที่30 เราไปหาเค้าที่บ้านซื้อของฝากไปฝากแม่เค้า แล้วพรุ่ง
นี้วันที่31 เราต้องกลับบ้าน เราก็คิดในใจว่าเค้าจะไปส่งเราที่บ้านไหมนะ คิดว่าจะไปส่งเราที่บ้านแล้วซื้อของไปฝากพ่อกับแม่เรา เพราะเป็นวันปีใหม่ด้วย
แต่ก็ไม่ค่ะ คือเราก็ต้องนั่งรถกลับเอง แต่เค้าบอกว่าเดี๋ยวจะซื้อของฝาก ฝากเราไปให้ครอบครัวของเรา แต่บางครั้งเทศกาลสำคัญๆแบบนี้ ที่จริงเค้าควรจะเอาไปให้ด้วยตัวเองดีกว่า เราก็น้อยใจนะคะ แต่พูดอะไรไม่ได้ ถ้าไม่ติดเรื่องนี้เค้าก็ดีกับเราทุกอย่างนั้นแหละ แต่แค่เราคิดว่าเหมือนเค้าไม่ค่อยให้ความสำคัญกับครอบครัวเราสักเท่าไหร่ เพื่อนๆคิดว่ายังไงกันบ้างค่ะ หรือเราแค่คิดมากไปเอง 😂😂
แฟนไม่เคยมารับ และไม่เคยไปส่งเราที่บ้าน เราเป็นคนไปหาเค้าตลอด
คือเรื่องมันมีอยู่ว่า เราคบกับแฟนคนนึง ตอนนี้ก็เกือบจะ2 ปีแล้วค่ะ แฟนคนนี้เค้าก็ดีนะคะ ดูแลเทคแคร์เราดีทุกอย่างเลยค่ะ คือตอนนี้เรารู้สึกคิดมาก ก็คือตั้งแต่คบกันมา ครั้งแรกที่ได้เจอกัน คือเราเป็นคนนั่งรถตู้จากสงขลาไปหาเค้าที่พัทลุง คือที่จริงแล้วบ้านเราก็อยู่ที่จังหวัดพัทลุง บ้านแฟนก็อยู่ที่จังหวัดพัทลุง แต่เราต้องไปเรียนที่สงขลา นั้นเป็นครั้งแรกที่เราเจอกัน ทุกครั้งเราจะเป็นคนนั่งรถตู้ไปหาเค้าทุกครั้ง ซึ่งเค้าไม่เคยมารับเราที่บ้าน หรือมาส่งเราที่บ้านเลย *เราคบกันคือพ่อแม่ทั้งสองฝ่ายรับรู้นะคะ*
ตอนกลับเราก็นั่งรถกลับเหมือนเดิมทุกครั้งคือเราก็พยายามเข้าใจเค้านะคะ ที่เค้าไปส่งไม่ได้มันก็มีเหตุผลของเค้า เค้าไม่มีรถเป็นของตัวเอง มีแต่ของพี่สาว แล้วเค้าก็ไม่มีใบขับขี่ด้วย แล้วคือครั้งนั้นย่าเราเสีย เค้าก็ไม่ได้มาร่วมงานศพย่าเรา เค้าก็บอกเหตุผลเดิมค่ะ คือไม่มีใบขับขี่ ซึ่งเราก็พยายามเข้าใจนะคะ ว่าเค้าคงมาไม่ได้จริงๆ ซึ่งตอนนั้นพ่อกับแม่เราก็ถามหาเค้านะคะ แต่เราก็บอกไปว่าเค้าไม่ได้มา เอาจริงๆก็รู้สึกน้อยใจนะคะ ว่างานสำคัญของครอบครัวเราทำไม่เค้าไม่พยายามที่จะมาให้ได้
เค้าก็ดีกับเราทุกอย่างเลยนะคะ ตอนที่เราไปหา ทั้งเลี้ยงข้าว พาไปเที่ยวบ้าง แล้วพอวันนี้วันที่30 เราไปหาเค้าที่บ้านซื้อของฝากไปฝากแม่เค้า แล้วพรุ่ง
นี้วันที่31 เราต้องกลับบ้าน เราก็คิดในใจว่าเค้าจะไปส่งเราที่บ้านไหมนะ คิดว่าจะไปส่งเราที่บ้านแล้วซื้อของไปฝากพ่อกับแม่เรา เพราะเป็นวันปีใหม่ด้วย
แต่ก็ไม่ค่ะ คือเราก็ต้องนั่งรถกลับเอง แต่เค้าบอกว่าเดี๋ยวจะซื้อของฝาก ฝากเราไปให้ครอบครัวของเรา แต่บางครั้งเทศกาลสำคัญๆแบบนี้ ที่จริงเค้าควรจะเอาไปให้ด้วยตัวเองดีกว่า เราก็น้อยใจนะคะ แต่พูดอะไรไม่ได้ ถ้าไม่ติดเรื่องนี้เค้าก็ดีกับเราทุกอย่างนั้นแหละ แต่แค่เราคิดว่าเหมือนเค้าไม่ค่อยให้ความสำคัญกับครอบครัวเราสักเท่าไหร่ เพื่อนๆคิดว่ายังไงกันบ้างค่ะ หรือเราแค่คิดมากไปเอง 😂😂