คือเราอะอายุ25 ทำงานรง.เงินเดือนได้แค่หมื่น11000-13000แต่ทุกครั้งที่เรากับบ้านอะปู่ย่าชอบเอาเราไปเปรียบเทียบกับพวกพี่น้องเดียวกันว่าเราไม่ตั้งใจเรียนบ้างละติด ผช.บ้างละถึงได้เป็นแค่สาว รง.เงินเดือนจะพอเลี้ยงตัวเองแทบไม่ไหว พ่อแม่ก็ไม่ได้เชิดหน้าชูตาเหมือนพวกพี่ๆเขาเลยแล้วก็อวดเรื่องพวกพี่ๆให้เราฟังทุกครั้งที่เรากลับบ้าน
คือเราอะเป็นลูกติดแม่ซึ่งไม่ใช่หลานแท้ๆของเขาแม่เราแต่งงานใหม่ ส่วนพวกพี่ๆคือหลานแท้ๆของเขา
ทีแรกก็คิดว่าเขาคงเป็นห่วยแหละแต่พอนานๆเข้ามันไม่ใช่ไงมันมากไปเทียบการเรียนเทียบอาชีพ คือเขาทำทุกอย่างเหมือนเราเป็นอะไรสักอย่างที่ไม่มีทางชนะอะ
บ้างทีมองหน้าพ่อกับแม่นะก็แอบสงสารที่เราเรียนจบแค่ปวช.เองแต่เราก็ทำงานแล้วส่งให้ท่านทุกเดือนนะซื้อทองซื้อของกินที่ท่านชอบไปให้แต่เราทำงานต่างจังหวัดไงพอกับบ้านปีใหม่เจอแต่คำพูดแบบนี้มันเป็นคำพูดที่เหมือนห่วยใยแต่เจ็บอะ
ยิ่งตอนนี้โควิดเราตกงานบริษัทเลิกจ้างเหมือนทุกข์ซ้ำคือโดนเล่าไปต่างๆนานๆคือเข้าใจนะว่ามีทุกทีคนประเภทนี้แต่เราก็เครียดอยู่แล้วต้องมาเจอแบบนี้อีกบ้างทีอยากคิดสั้นนะ(แต่กลัวเจ็บอะ)
เครียดอะจนผมหนาๆกลายเป็นคนผมบาง😁
คำพูดของคนในครอบครัวมันจุกนะจนไม่อยากจะกลับบ้านถึงแม้พ่อกับแม่จะไม่ว่าอะไรแต่มันปั่นทอนจิตใจจัง
ยิ่งเจอป้าๆที่เป็นญาติเดียวกับดูถูกซ้ำอีกมันเจ็บว่ะต้องทำไงกับความรู้สึกแย่ๆนี้ที
อีกเรื่องที่เป็นปัญหาของเราแต่ไปหนักส่วนหัวคนอื่นคือมีแต่คำดูถูกว่าอ้วนเหมือนหมีควายใครจะมารัก คือ โดนดูถูกเรื่องเรียน เรื่องอาชีพ ลามมาเป็นคู่อีก นิคิดผิดมากที่กลับบ้านพร้อมความจนพร้อมความโสดหรอ
เศร้าใจจัง ปั่นทอนจิตใจ
มีใครเคยถูกกดดันมากๆไม...???
คือเราอะเป็นลูกติดแม่ซึ่งไม่ใช่หลานแท้ๆของเขาแม่เราแต่งงานใหม่ ส่วนพวกพี่ๆคือหลานแท้ๆของเขา
ทีแรกก็คิดว่าเขาคงเป็นห่วยแหละแต่พอนานๆเข้ามันไม่ใช่ไงมันมากไปเทียบการเรียนเทียบอาชีพ คือเขาทำทุกอย่างเหมือนเราเป็นอะไรสักอย่างที่ไม่มีทางชนะอะ
บ้างทีมองหน้าพ่อกับแม่นะก็แอบสงสารที่เราเรียนจบแค่ปวช.เองแต่เราก็ทำงานแล้วส่งให้ท่านทุกเดือนนะซื้อทองซื้อของกินที่ท่านชอบไปให้แต่เราทำงานต่างจังหวัดไงพอกับบ้านปีใหม่เจอแต่คำพูดแบบนี้มันเป็นคำพูดที่เหมือนห่วยใยแต่เจ็บอะ
ยิ่งตอนนี้โควิดเราตกงานบริษัทเลิกจ้างเหมือนทุกข์ซ้ำคือโดนเล่าไปต่างๆนานๆคือเข้าใจนะว่ามีทุกทีคนประเภทนี้แต่เราก็เครียดอยู่แล้วต้องมาเจอแบบนี้อีกบ้างทีอยากคิดสั้นนะ(แต่กลัวเจ็บอะ)
เครียดอะจนผมหนาๆกลายเป็นคนผมบาง😁
คำพูดของคนในครอบครัวมันจุกนะจนไม่อยากจะกลับบ้านถึงแม้พ่อกับแม่จะไม่ว่าอะไรแต่มันปั่นทอนจิตใจจัง
ยิ่งเจอป้าๆที่เป็นญาติเดียวกับดูถูกซ้ำอีกมันเจ็บว่ะต้องทำไงกับความรู้สึกแย่ๆนี้ที
อีกเรื่องที่เป็นปัญหาของเราแต่ไปหนักส่วนหัวคนอื่นคือมีแต่คำดูถูกว่าอ้วนเหมือนหมีควายใครจะมารัก คือ โดนดูถูกเรื่องเรียน เรื่องอาชีพ ลามมาเป็นคู่อีก นิคิดผิดมากที่กลับบ้านพร้อมความจนพร้อมความโสดหรอ
เศร้าใจจัง ปั่นทอนจิตใจ