ขอเกริ่นก่อนว่าเราเป็นลูกคนโต มีพี่น้อง3คน
ไทไลน์ชีวิตตั้งแต่อายุ20เรียนไม่จบแต่ขยันทำงาน
ไม่เคยทำให้พ่อแม่เดือดร้อนเรื่องใดๆ มีแต่ทางบ้านที่ขอเงิน เรามีมากมีน้อยจะเป็นคนช่วยเหลือส่งเงินให้ที่บ้านตลอด เพราะคิดว่าความกตัญญูช่วยเหลือพ่อแม่เป็นสิ่งที่ลูกต้องทำ เวลาพ่อแม่เดือดร้อนโทรมาถึงเราไม่มีเราก็จะพยายามหาถ้าไม่มีจะยืมคนสนิทและส่งให้ตลอด รวมๆเดือนนึง20000อัพ บางทีให้มากกว่านั้นค่ะ เรามี100เราจะให้เขา80 เราเป็นคนที่ว่าตัวเองอดแต่ไม่อยากให้พ่อแม่น้องๆลำบากคิดแบบนี้มาตลอด แม่ติดหนี้รายวันมาตลอด
ตอนนี้เรา 25 ปี พอเราท้อง มีลูก มีครอบครัว สามีเลือกที่จะมาอยุ่บ้านเรา เราเลี้ยงลูก2ปีโดยที่ไม่ได้ทำงาน ส่วนพ่อก็จะบ่นเรื่องค่าใช้จ่ายเพราะปกติเราจะเป็นคนส่งเงินตลอดแกช็อตแกไม่พอแกจะบ่น จากที่ได้มาอยุ่พ่อแม่นะคะเราคิดว่าเขาบริหารเงินไม่เป็นค่ะ 1.เล่นหวยเยอะ 2.น้อง2คนสบายไม่ทำงาน อะไร งานบ้านไม่ช่วย อยากได้ไรก็ซื้อ ชอบสร้างหนี้ ชีวิตติดขัดเรื่องเงินตลอด ไม่ว่าจะช่วยเท่าไหร่คุณภาพชีวิตไม่ดีขึ้นแถมสถานะการเงินเราย่ำแย่ไปด้วย เรารุ้แต่ด้วยความสงสารเลยช่วยๆเท่าที่ช่วยได้และเกรงใจสามีเพราะตอนนั้นสามีหาเงินคนเดียว แกจะยืมแต่ไม่เคยได้คืนยืมจนบางทีเราช็อตเองค่ะ
มาช่วงนึงสามีเกิดอุบัตเหตุต้องออกจากงานและได้มาพักฟื้นที่บ้าน เงินเก็บไม่มีสักบาทค่ะ ช่วงนั้นพ่อแม่เราเริ่มขายของและจ่ายรายวันหนี้เริ่มเยอะ เอาเงินไปส่งค่าเรียนน้อง ออกรถให้น้องด้วย ส่งวันละ1000+ แต่แกยังไหวเพราะขายของดีไม่ติดขัดอะไร
ส่วนเราที่มืดตึ้บเงินไม่มีถามหาที่พ่อยืมไปก็ไม่ได้ เราเลยเอารถไปเข้าไฟแนนเอาเงินมาทำทุนขายของกับสามี เราได้เงินก้อนมาก็ลงทุนซื้ออุปกรณ์ แต่ก็ยังต้องให้พ่อแม่ฉันยืมไป30000 บอกว่าจะเอาไปปิดหนี้และจะช่วยผ่อนไฟแนน ทุกเดือน สามีก็ให้แต่แกก็ไม่ได้เอาไปปิดหนี้ค่ะ แต่ละเดือนชักหน้าไม่ถึงหลัง ดึงกำไรเราบ้าง ผ่านมา1ปีก็วนลูปเดิม
เราขายของกำไรได้เท่าไหร่เราจะหยอดใส่กะปุกทุกวันค่าอะไรๆ พอสิ้นเดือนจะไม่ช็อต แต่พ่อรุ้ว่าเรามีเงินสำรอง บางทีดึงค่าใช้จ่ายเรามั่วซั่วจนเราหมุนไม่ทัน อย่างเช่นวันนี้เราขายได้3000หักทุน1500 กำไรพัน1500 หยอดปุกจ่ายรายเดือน500 เหลือ1000 พ่อดึงไปละ500 ดึงกำไรเราทุกวันๆ แถมดึงเงินที่เราหยอดอีก สมมุติค่าบ้าน10000หารกะพ่อคนละ5000 สิ้นเดือนเรามีของเราตลอด แต่พ่อไม่มีเราก็ต้องออกให้ก่อน ไม่ว่าจะบ้านน้ำไฟเป็นแบบนี้ตลอด และเงินก็ไม่ค่อยได้คืนค่ะ ค่ารถไฟแนนก็ไม่ได้ช่วยผ่อนอย่างที่พูดเลย ภาระต่างๆตกมาที่เรา เดือนชนเดือนเราแย่มากๆ แกดึงแบบไม่ถามว่าเราจะมีไหมดึงจนเราหมดจริงๆ สามีก็อึดอัดว่าจะย้ายบ้านแกก้อหาว่าทิ้งภาระให้แกอีก เป็นบางเดือนเราหมุนไม่ทันเราต้องไปหากู้เงินดอกมาเอง แต่เราจะเอาที่เราส่งไหวไม่เอาเกินตัว กลายเป็นว่าเราไปเป็นหนี้กะแกไปด้วยเพราะไม่มีค่าบ้าน ค่าไฟ เราก็ต้องไปหามา เวลาเราไม่มีแกจะบ่นว่าทำไมขายของไม่มีเงิน ค่าบ้านก็ไม่มี ค่าน้ำไฟไม่มี ทั้งๆแก้ป็นต้นเหตุทั้งหมด
ล่าสุดช่วงโควิทขายของไม่ได้พ่อเอาเราไปค้ำพวกหมวกกันน็อคเอาเงินมาหมุน เอาชื่อเราไปเอาเงินเองบ้าง เอาเจ้านี้ไปส่งเจ้านู้น ดินพอกหางหมู หนี้ท่วมหัว เพราะแกส่งรายวันตอนนี้3000+ แกขายของไม่ดีแกก็ดึงเราให้พ้นไปแต่ละวัน เราตกสถานะเนื้อไม่ได้กินเอากระดูกมาแขวนคอ ถ้าไม่ส่งมันก็ไม่ได้
แล้วตอนนี้สามีมีภาระที่ต้องไปอยุ่ที่อื่น เราแยกกันอยุ่ชั่วคราว
พ่อเลยต้องมาทำหน้าที่แทนสามี เราเลยให้พ่อช่วยขายของทุกวัน เราขายคนเดียวไม่ไหวค่ะ กลายเป็นว่าตอนนี้เราขายได้เท่าไหร่เราต้องให้แกหมดทุกบาทเพราะแกไม่มีส่งรายวัน เราต้องพึ่งแกด้วยเพราะสามีไม่อยุ่ และดึงเงินเราแบบไม่สนใจว่าเราจะต้องเก็บต้องใช้ ยิ่งสามีเราไม่อยุ่ไม่เกรงใจเลยค่ะ ดึงจนหมดตัวจริงๆเราพูดไม่ได้เลน ขายได้500แกดึงไปส่งดอกละ ได้1000ดึงไปส่งรายวัน ได้เท่าไหร่ใช้หนี้หมด แกพูดแต่ว่าช่วยพ่อไปก่อน ถ้าพ่อมีมันไม่ยากหรอก จดไว้ว่าพ่อเอาำปเท่าไหร่เดี๋ยวจัดการให้ เราให้ทุนแกไปซื้อของก็เอาทุนไปหมุนบางวันเราก็ไม่ได้ขายเพราะแกเอาเงินเราไปหมุนหมด ส่งดอก3000+ จะอยุ่กันยังไงถ้าไม่ขายได้กำไรวันละ4000คือช็อตทันที สถานะย่ำแย่ตอนนี้ค้างค่าไฟค่าน้ำ2เดือนกลัวเขามาตัด ไหนจะค่าบ้านตามมาติดๆ ไม่มีจะจ่ายเงินเราที่แกดึงก็เอาไปส่งดอกหมด เราก็ไม่มีเลย ตอนนี้เราจะทำยังไงดี มึนตึ้บไปหมด พอเราแอบเงินไว้เอาไว้เก็บก็อดสงสารไม่ได้เพราะถ้าแกไม่มีส่งรายวันมันด่ามันทวงโหด เพราะเปผ้นชื่อเราเราคนค้ำอีกมันทวงถึงร้านค่ะ
พ่อแม่อยากหนีมากแต่ติดที่น้องเรียนยังไม่จบ แกหนีรายวันมาแล้วทีนึงช่วงที่ฉันยังไม่มีลูกเงินก็ส่งตลอดแต่ก็ยังเป็นหนี้ ถ้าแกหนีครั้งนี้อีกเท่ากับคราวนี้ครั้งที่2 ขายของก็ดีแต่แกเป็นหนี้แกบอกว่าเป็นกรรมของแกไม่หลุดพ้นสักที แต่เราต้องมาร่วมแบกรับด้วย เราไม่ช่วยเลยก็เหมือนเห็นแก่ตัวจริงมั้ยคะ แต่พอเราช่วยเราก็จะตาย จนตอนนี้เราก็แย่ ใจนึงเราเองก็อยากหนีไปหาสามีเพราะภาระตรงนี้เราไม่มีอะไรมีแต่ช่วยเหลือเขาที่ช็อตก็เพราะเขา เบื่อที่ขายของได้เท่าไหร่ต้องเอามาส่งดอกที่ไม่มีวันหมดสิ้น เบื่อน้องที่วันๆไม่ทำอะไรแถมยังสร้างแต่ปัญหา งานบ้านที่พอช่วยแบ่งเบาได้ก็ไม่จับไม่ทำแต่พ่อแม่มาบ่นมาด่าเราว่าเราเป็นพี่ไม่บอกน้อง เราทั้งขายของทั้งดูลูกเหนื่อยมากแต่ละวันยังต้องมาปวดหัวเรื่องไร้สาระอีก เราพูดอะไรไม่ได้ อยากไปพักสมองแต่ไม่อยากทิ้งให้แกเผชิญปัญหาถ้าเราไปอยุ่กะสามีเท่ากับเราทิ้งแกเลย แล้วแกจะอยุ่ยังไงขายที่เดียวแกไม่เงินส่งเขาแน่ๆเขาจะมาทำร้ายแกไหม
เรามีภาระและความห่วงมากมายไหนจะสัตว์เลี้ยงที่บ้านอีก ไหนจะค่าบ้าน น้ำไฟ ที่ค้างอีก แต่ช่วงนี้โควิด รร.ลูกปิดสามีบอกให้ขึ้นมาหาก่อน แต่เราไม่กล้าบอกว่าตอนนี้สถานะการณ์ที่บ้านย้ำแย่มากแค่ไหน อึดอัดใจมาก ลำพังถ้าพ่อไม่ดึงเงินเราไปเราอยุ่แบบสบายๆมีเงินเก็บเยอะด้วยค่ะ แต่ตอนนี้ชีวิตเราติดลบมาก จะบอกสามีก็กลัวสามีให้ย้ายไปอยุ่ด้วยเพราะสามีช่วยจนไม่รุ้จะช่วยยังไงแล้ว
พ่อแม่ติดหนี้รายวัน ส่งวัน3000+ ควรทำไงดีคะ จะช่วยก็ช่วยไม่ไหวแล้ว
ไทไลน์ชีวิตตั้งแต่อายุ20เรียนไม่จบแต่ขยันทำงาน
ไม่เคยทำให้พ่อแม่เดือดร้อนเรื่องใดๆ มีแต่ทางบ้านที่ขอเงิน เรามีมากมีน้อยจะเป็นคนช่วยเหลือส่งเงินให้ที่บ้านตลอด เพราะคิดว่าความกตัญญูช่วยเหลือพ่อแม่เป็นสิ่งที่ลูกต้องทำ เวลาพ่อแม่เดือดร้อนโทรมาถึงเราไม่มีเราก็จะพยายามหาถ้าไม่มีจะยืมคนสนิทและส่งให้ตลอด รวมๆเดือนนึง20000อัพ บางทีให้มากกว่านั้นค่ะ เรามี100เราจะให้เขา80 เราเป็นคนที่ว่าตัวเองอดแต่ไม่อยากให้พ่อแม่น้องๆลำบากคิดแบบนี้มาตลอด แม่ติดหนี้รายวันมาตลอด
ตอนนี้เรา 25 ปี พอเราท้อง มีลูก มีครอบครัว สามีเลือกที่จะมาอยุ่บ้านเรา เราเลี้ยงลูก2ปีโดยที่ไม่ได้ทำงาน ส่วนพ่อก็จะบ่นเรื่องค่าใช้จ่ายเพราะปกติเราจะเป็นคนส่งเงินตลอดแกช็อตแกไม่พอแกจะบ่น จากที่ได้มาอยุ่พ่อแม่นะคะเราคิดว่าเขาบริหารเงินไม่เป็นค่ะ 1.เล่นหวยเยอะ 2.น้อง2คนสบายไม่ทำงาน อะไร งานบ้านไม่ช่วย อยากได้ไรก็ซื้อ ชอบสร้างหนี้ ชีวิตติดขัดเรื่องเงินตลอด ไม่ว่าจะช่วยเท่าไหร่คุณภาพชีวิตไม่ดีขึ้นแถมสถานะการเงินเราย่ำแย่ไปด้วย เรารุ้แต่ด้วยความสงสารเลยช่วยๆเท่าที่ช่วยได้และเกรงใจสามีเพราะตอนนั้นสามีหาเงินคนเดียว แกจะยืมแต่ไม่เคยได้คืนยืมจนบางทีเราช็อตเองค่ะ
มาช่วงนึงสามีเกิดอุบัตเหตุต้องออกจากงานและได้มาพักฟื้นที่บ้าน เงินเก็บไม่มีสักบาทค่ะ ช่วงนั้นพ่อแม่เราเริ่มขายของและจ่ายรายวันหนี้เริ่มเยอะ เอาเงินไปส่งค่าเรียนน้อง ออกรถให้น้องด้วย ส่งวันละ1000+ แต่แกยังไหวเพราะขายของดีไม่ติดขัดอะไร
ส่วนเราที่มืดตึ้บเงินไม่มีถามหาที่พ่อยืมไปก็ไม่ได้ เราเลยเอารถไปเข้าไฟแนนเอาเงินมาทำทุนขายของกับสามี เราได้เงินก้อนมาก็ลงทุนซื้ออุปกรณ์ แต่ก็ยังต้องให้พ่อแม่ฉันยืมไป30000 บอกว่าจะเอาไปปิดหนี้และจะช่วยผ่อนไฟแนน ทุกเดือน สามีก็ให้แต่แกก็ไม่ได้เอาไปปิดหนี้ค่ะ แต่ละเดือนชักหน้าไม่ถึงหลัง ดึงกำไรเราบ้าง ผ่านมา1ปีก็วนลูปเดิม
เราขายของกำไรได้เท่าไหร่เราจะหยอดใส่กะปุกทุกวันค่าอะไรๆ พอสิ้นเดือนจะไม่ช็อต แต่พ่อรุ้ว่าเรามีเงินสำรอง บางทีดึงค่าใช้จ่ายเรามั่วซั่วจนเราหมุนไม่ทัน อย่างเช่นวันนี้เราขายได้3000หักทุน1500 กำไรพัน1500 หยอดปุกจ่ายรายเดือน500 เหลือ1000 พ่อดึงไปละ500 ดึงกำไรเราทุกวันๆ แถมดึงเงินที่เราหยอดอีก สมมุติค่าบ้าน10000หารกะพ่อคนละ5000 สิ้นเดือนเรามีของเราตลอด แต่พ่อไม่มีเราก็ต้องออกให้ก่อน ไม่ว่าจะบ้านน้ำไฟเป็นแบบนี้ตลอด และเงินก็ไม่ค่อยได้คืนค่ะ ค่ารถไฟแนนก็ไม่ได้ช่วยผ่อนอย่างที่พูดเลย ภาระต่างๆตกมาที่เรา เดือนชนเดือนเราแย่มากๆ แกดึงแบบไม่ถามว่าเราจะมีไหมดึงจนเราหมดจริงๆ สามีก็อึดอัดว่าจะย้ายบ้านแกก้อหาว่าทิ้งภาระให้แกอีก เป็นบางเดือนเราหมุนไม่ทันเราต้องไปหากู้เงินดอกมาเอง แต่เราจะเอาที่เราส่งไหวไม่เอาเกินตัว กลายเป็นว่าเราไปเป็นหนี้กะแกไปด้วยเพราะไม่มีค่าบ้าน ค่าไฟ เราก็ต้องไปหามา เวลาเราไม่มีแกจะบ่นว่าทำไมขายของไม่มีเงิน ค่าบ้านก็ไม่มี ค่าน้ำไฟไม่มี ทั้งๆแก้ป็นต้นเหตุทั้งหมด
ล่าสุดช่วงโควิทขายของไม่ได้พ่อเอาเราไปค้ำพวกหมวกกันน็อคเอาเงินมาหมุน เอาชื่อเราไปเอาเงินเองบ้าง เอาเจ้านี้ไปส่งเจ้านู้น ดินพอกหางหมู หนี้ท่วมหัว เพราะแกส่งรายวันตอนนี้3000+ แกขายของไม่ดีแกก็ดึงเราให้พ้นไปแต่ละวัน เราตกสถานะเนื้อไม่ได้กินเอากระดูกมาแขวนคอ ถ้าไม่ส่งมันก็ไม่ได้
แล้วตอนนี้สามีมีภาระที่ต้องไปอยุ่ที่อื่น เราแยกกันอยุ่ชั่วคราว
พ่อเลยต้องมาทำหน้าที่แทนสามี เราเลยให้พ่อช่วยขายของทุกวัน เราขายคนเดียวไม่ไหวค่ะ กลายเป็นว่าตอนนี้เราขายได้เท่าไหร่เราต้องให้แกหมดทุกบาทเพราะแกไม่มีส่งรายวัน เราต้องพึ่งแกด้วยเพราะสามีไม่อยุ่ และดึงเงินเราแบบไม่สนใจว่าเราจะต้องเก็บต้องใช้ ยิ่งสามีเราไม่อยุ่ไม่เกรงใจเลยค่ะ ดึงจนหมดตัวจริงๆเราพูดไม่ได้เลน ขายได้500แกดึงไปส่งดอกละ ได้1000ดึงไปส่งรายวัน ได้เท่าไหร่ใช้หนี้หมด แกพูดแต่ว่าช่วยพ่อไปก่อน ถ้าพ่อมีมันไม่ยากหรอก จดไว้ว่าพ่อเอาำปเท่าไหร่เดี๋ยวจัดการให้ เราให้ทุนแกไปซื้อของก็เอาทุนไปหมุนบางวันเราก็ไม่ได้ขายเพราะแกเอาเงินเราไปหมุนหมด ส่งดอก3000+ จะอยุ่กันยังไงถ้าไม่ขายได้กำไรวันละ4000คือช็อตทันที สถานะย่ำแย่ตอนนี้ค้างค่าไฟค่าน้ำ2เดือนกลัวเขามาตัด ไหนจะค่าบ้านตามมาติดๆ ไม่มีจะจ่ายเงินเราที่แกดึงก็เอาไปส่งดอกหมด เราก็ไม่มีเลย ตอนนี้เราจะทำยังไงดี มึนตึ้บไปหมด พอเราแอบเงินไว้เอาไว้เก็บก็อดสงสารไม่ได้เพราะถ้าแกไม่มีส่งรายวันมันด่ามันทวงโหด เพราะเปผ้นชื่อเราเราคนค้ำอีกมันทวงถึงร้านค่ะ
พ่อแม่อยากหนีมากแต่ติดที่น้องเรียนยังไม่จบ แกหนีรายวันมาแล้วทีนึงช่วงที่ฉันยังไม่มีลูกเงินก็ส่งตลอดแต่ก็ยังเป็นหนี้ ถ้าแกหนีครั้งนี้อีกเท่ากับคราวนี้ครั้งที่2 ขายของก็ดีแต่แกเป็นหนี้แกบอกว่าเป็นกรรมของแกไม่หลุดพ้นสักที แต่เราต้องมาร่วมแบกรับด้วย เราไม่ช่วยเลยก็เหมือนเห็นแก่ตัวจริงมั้ยคะ แต่พอเราช่วยเราก็จะตาย จนตอนนี้เราก็แย่ ใจนึงเราเองก็อยากหนีไปหาสามีเพราะภาระตรงนี้เราไม่มีอะไรมีแต่ช่วยเหลือเขาที่ช็อตก็เพราะเขา เบื่อที่ขายของได้เท่าไหร่ต้องเอามาส่งดอกที่ไม่มีวันหมดสิ้น เบื่อน้องที่วันๆไม่ทำอะไรแถมยังสร้างแต่ปัญหา งานบ้านที่พอช่วยแบ่งเบาได้ก็ไม่จับไม่ทำแต่พ่อแม่มาบ่นมาด่าเราว่าเราเป็นพี่ไม่บอกน้อง เราทั้งขายของทั้งดูลูกเหนื่อยมากแต่ละวันยังต้องมาปวดหัวเรื่องไร้สาระอีก เราพูดอะไรไม่ได้ อยากไปพักสมองแต่ไม่อยากทิ้งให้แกเผชิญปัญหาถ้าเราไปอยุ่กะสามีเท่ากับเราทิ้งแกเลย แล้วแกจะอยุ่ยังไงขายที่เดียวแกไม่เงินส่งเขาแน่ๆเขาจะมาทำร้ายแกไหม
เรามีภาระและความห่วงมากมายไหนจะสัตว์เลี้ยงที่บ้านอีก ไหนจะค่าบ้าน น้ำไฟ ที่ค้างอีก แต่ช่วงนี้โควิด รร.ลูกปิดสามีบอกให้ขึ้นมาหาก่อน แต่เราไม่กล้าบอกว่าตอนนี้สถานะการณ์ที่บ้านย้ำแย่มากแค่ไหน อึดอัดใจมาก ลำพังถ้าพ่อไม่ดึงเงินเราไปเราอยุ่แบบสบายๆมีเงินเก็บเยอะด้วยค่ะ แต่ตอนนี้ชีวิตเราติดลบมาก จะบอกสามีก็กลัวสามีให้ย้ายไปอยุ่ด้วยเพราะสามีช่วยจนไม่รุ้จะช่วยยังไงแล้ว