คบกับแฟนมา 9 ปีแล้วค่ะ แต่ยังไม่ได้อยู่ด้วยกัน เจอกันบ้างเดือนละ 2 ครั้ง เพราะอยู่ไกลกัน จะเน้นโทรคุยกันทุกวันค่ะ แฟนคนนี้เป็นแฟนคนแรก ตอนคบกันเราคบกันแบบไม่เปิดเผย ที่บ้านเราไม่ค่อยเห็นด้วยเพราะตอนคบกันเราเด็กมากๆ อายุแค่ 14 ส่วนแฟนแก่กว่าเราเกือบ 10 ปี แรกๆก็ดี ตามใจเราทุกอย่าง แคร์เราทุกอย่าง มีทะเลาะ งอนกันบ้างเรื่องเล็กๆน้อยๆ แฟนเราเป็นคนเจ้ากี้เจ้าการ ห้ามเราสารพัด เช่น ห้ามเล่นเฟส ห้ามเล่นไลน์ ห้ามคุยกับเพื่อนผู้ชาย แม้แต่เพื่อนสนิทเราที่เป็นเกย์ นั่งรถเมล์ก็ห้ามนั่งคู่กับผู้ชาย ห้ามใส่กางเกงขาสั้น ห้ามแต่งตัวสวย ห้ามไปเที่ยวกับเพื่อน เวลาไปกินข้าวกันถ้าเรากินไม่หมดก็จะบังคับเราให้กินให้หมดไม่งั้นจะโกรธและทะเลาะกัน คือห้ามเยอะมาก ก็จะทะเลาะกันเรื่องพวกนี้แหละค่ะ
แต่เหตุการณ์ที่มันหนักสำหรับเรา คือ ตอนคบกันปีที่ 3 เขาเริ่มเปลี่ยนไป เขาเริ่มตีตัวออกห่าง เริ่มโกหก ด่าทอ ทั้งๆที่เราไม่ได้ทำอะไรผิด เขาเริ่มหายไปทุกๆ 2-3 วัน เราติดต่อเขาไม่ได้ ทั้งโทร ทั้งส่งข้อความ พอติดต่อได้เขาก็จะบอกว่า"นอนอยู่ ไม่ได้ยินเสียง" บางทีก็รับสายตะคอกใส่เราว่า"นอนอยู่!! จะโทรมาทำไม" "น่าเบื่อว่ะ" แบบนี้เป็นต้น แล้วก็ตัดสายใส่ คุยกันได้ไม่กี่วัน ก็หายไปอีก วนลูปแบบนี้ไปจนหลายเดือน ตอนนั้นเขาไม่ได้ทำงานนะคะคืออยู่ในช่วงรอเกณฑ์ทหาร มันไม่น่าจะไม่มีเวลาขนาดนั้น ช่วงนั้นเรากินไม่ได้นอนไม่หลับร้องไห้ทุกวัน เรียกได้ว่าตรอมใจ ผอมลงมากๆ เคยแอบไปดูนะคะว่าเขาเป็นอะไร เขาก็อยู่ปกติดี นั่ง กิน เล่น กับเพื่อน แต่แค่ไม่รับสายเรา พอเห็นเราก็ไม่สบตา เดินหนี พอมันเป็นแบบนี้นานๆเข้า เรารู้สึกว่ามันไม่เวิร์คแล้ว จิตตก เสียความรู้สึก ทีนี้เราเลยส่งข้อความไปต่อว่าเขายกใหญ่ ว่า"ทำแบบนี้ เลิกกันดีกว่ามั้ย" เขาก็ส่งกลับมานะคะว่า"งั้นก็แล้วแต่" เราเลยไม่ตื๊อ ไม่โทรหา ไม่ตามเลย มันเสียความรู้สึกมากๆจนชาไปหมดแล้วค่ะ
หลังจากนั้น 2 วันเขาก็โทรมา ขอโทษเหมือนทุกครั้ง แต่ครั้งนั้นเราบอกเลิกไป ใช้เหตุผลคุยกัน เขาก็เหมือนยอมรับ และหลังจากนั้นอีก2วัน เขาก็โทรมาอีก เขาร้องไห้ ขอโอกาส บอกจะไม่ทำให้เราเสียใจอีกแล้ว ตอนนั้นเราลังเลมาก ไม่ใช่ว่าไม่รักนะคะ เรารักมาก แต่ก็อยากเซฟใจตัวเองด้วย แต่สุดท้ายก็ใจอ่อน ให้อภัยเขา เราก็เคลียร์กัน สรุปที่เขาหายไปคือเล่นเกมทั้งคืน ตอนกลางวันก็นอน อันนี้เราแอบคิดนะคะว่าไปทำอย่างอื่นรึป่าว แต่ก็พยายามคิดบวก พยายามเชื่อเพื่อให้ตัวเองสบายใจ และเขาก็เปลี่ยนแปลงตัวเองจริงๆนะคะ ดีขึ้นมาก แคร์เราเหมือนตอนคบกันแรกๆ แต่ได้ไม่นานมาก
หลังจากเหตุการณ์นี้ 2 ปี เราจับได้ว่าเขาแอบเล่นเฟส ต้องบอกก่อนนะคะ ว่าเราไม่ได้ห้าม เราก็เล่นเหมือนกัน(ตอนนั้นเขาอนุญาตแล้ว) เราก็เคยถามนะคะว่าทำไมไม่เล่นเฟสล่ะ เขาบอกไม่อยากเล่น ประเด็นคือ ทำไมต้องโกหก เขาเล่นมาเป็นปีแถมยังเป็นเพื่อนในเฟสกับคนที่เรารู้จักหลายคน ชอบโพสต์ด่าเราเวลาทะเลาะกัน แต่เขาบล็อคเรา ที่เรารู้เพราะเราเอาโทรศัพท์เพื่อนไปเล่น แล้วบังเอิญว่าเพื่อนของเพื่อน มีการแท็กแฟนเรา เราเลยรู้และสตั้นท์มาก แบบเสียใจมาก ทำไม่ทำกับเราแบบนี้ ไม่รู้ว่าเจตนาคืออะไร พอเราแคปส่งให้ดูในไลน์ เขาก็ตอบกลับมาว่า "โอ้ น่าเบื่อว่ะ" อีกเรื่องคือ ก่อนหน้านี้มีเฟสแปลกๆที่ไม่มีรูปโปรไฟล์ แต่ข้อมูลอื่นๆในเฟสเหมือนแฟนเราเป๊ะ ชื่อเฟสคล้ายชื่อแฟนเรา วันเกิด จังหวัด สถานศึกษาก็เหมือนแฟนเรา ในเฟสมีแต่เพื่อนผู้หญิงเป็นส่วนใหญ่ เราเคยถามนะคะ ว่าใช่เธอรึป่าว เขาบอกไม่ใช่ แต่สรุปคือใช่นะคะ เราจับได้ทั้งสองอย่าง ก็ทะเลาะกันหนักเลยค่ะ อ้อ ก่อนหน้านี้ก็จับได้ว่าแอบเล่นไลน์นะคะ แอบมาเป็นปีแล้ว เราไม่ได้ห้ามอีกเช่นเคย แต่เขาโกหกว่าไม่ได้เล่น ก็ไม่รู้ว่าจะโกหกเพื่ออะไร อาจจะเป็นเพราะเขาเคยห้ามเรามั้งคะ เราไม่ค่อยเช็คถึงรู้อะไรช้าขนาดนี้ ก็นั่นแหละค่ะ กลับมาเรื่องเฟส ครั้งนี้กลับเป็นเราที่อ่อนแอ เขาโกรธเราที่เราจับได้ ไม่ยอมรับสาย ไม่ยอมตอบไลน์ มันน่าแปลกที่เขาเป็นฝ่ายผิด แต่ทำไมเราต้องง้อ เราเป็นคนอ้อนวอน ขอร้องว่าถ้ายังรักกันอยู่ อย่าโกหกกันอีกได้มั้ย เพราะที่ผ่านมาโกหกเราเยอะมาก ทั้งเรื่องเล็กและเรื่องใหญ่ เขาก็สัญญานะคะ แต่เราก็ไม่ได้คำตอบตรงๆจากเขาว่าโกหกทำไม เขาเอาแต่ขอโทษ และใช่ค่ะเรากลับมาหวานกันเหมือนเดิม และเราก็ไม่ค่อยจับผิดอะไรเขาอีก เพราะไม่อยากรับรู้อะไร เหมือนเราพยายามปิดหูปิดตาตัวเองเพื่อเซฟใจตัวเอง เราก็ดำเนินชีวิตมาปกติ แทบไม่ได้ทะเลาะกันเลย
แต่ล่าสุดนี้ เข้าปีที่ 9 เขาเริ่มเปลี่ยนไปอีกแล้ว อารมณ์เสียใส่เราบ่อยมาก ชอบตะคอกใส่เราต่อหน้าคนอื่น ชอบโมโห เหมือนเราทำอะไรก็ดูขัดหูขัดตาไปหมด เวลาคุยโทรศัพท์กันก็จะเออๆออๆ ไม่ค่อยคุยเหมือนเราคุยอยู่คนเดียว และล่าสุดที่ทะเลาะกันก็เพราะว่าเขาโกหกนั่นอีกแหละค่ะ เป็นการโกหกเรื่องเล็กๆคือเรื่องที่เขาแอบสูบุหรี่ เราไม่ได้ว่าและไม่ได้ห้ามนะคะถ้าจะสูบ แต่ที่เราเสียความรู้สึกคือทำไมต้องโกหก มีอะไรทำไมไม่บอกตรงๆ เนี่ยพอเราจับได้ก็ไม่ยอมคุยกับเราอีกแล้ว เราโทรไปหาไม่รับสาย พอโทรไปเยอะๆก็รับสายและตะคอกใส่ว่า"นอนอยู่ แค่นี้นะ" แล้วก็ตัดสายไป เราก็ไม่ได้โทรไปอีก เสียความรู้สึก นึกว่าเขาจะเปลี่ยนแล้ว นี่ก็ไม่ได้คุยกันมา 3 วันแล้ว จนเราคิดว่าจะเอายังไงต่อดี ถ้าต้องใช้ชีวิตอยู่กับคนแบบนี้จริงๆ แค่เรื่องเล็กๆยังโกหกซ้ำๆ เราจะมีความสุขหรอ มันเกิดคำถามนี้ขึ้นมา เหมือนเขาทำลายความเชื่อใจที่เรามีให้ จากที่ไม่ระแวง ตอนนี้เริ่มคิดมากกับเรื่องที่ผ่านๆมา เราควรทำยังไงต่อดี? เราไม่ค่อยมีประสบการณ์ด้านความรัก อย่างที่บอกค่ะ เพิ่งคบกับแฟนคนนี้คนแรก ขอความคิดเห็นจากเพื่อนๆหน่อยค่ะ
แฟนเป็นแบบนี้ ควรทำยังไงดีคะ?
แต่เหตุการณ์ที่มันหนักสำหรับเรา คือ ตอนคบกันปีที่ 3 เขาเริ่มเปลี่ยนไป เขาเริ่มตีตัวออกห่าง เริ่มโกหก ด่าทอ ทั้งๆที่เราไม่ได้ทำอะไรผิด เขาเริ่มหายไปทุกๆ 2-3 วัน เราติดต่อเขาไม่ได้ ทั้งโทร ทั้งส่งข้อความ พอติดต่อได้เขาก็จะบอกว่า"นอนอยู่ ไม่ได้ยินเสียง" บางทีก็รับสายตะคอกใส่เราว่า"นอนอยู่!! จะโทรมาทำไม" "น่าเบื่อว่ะ" แบบนี้เป็นต้น แล้วก็ตัดสายใส่ คุยกันได้ไม่กี่วัน ก็หายไปอีก วนลูปแบบนี้ไปจนหลายเดือน ตอนนั้นเขาไม่ได้ทำงานนะคะคืออยู่ในช่วงรอเกณฑ์ทหาร มันไม่น่าจะไม่มีเวลาขนาดนั้น ช่วงนั้นเรากินไม่ได้นอนไม่หลับร้องไห้ทุกวัน เรียกได้ว่าตรอมใจ ผอมลงมากๆ เคยแอบไปดูนะคะว่าเขาเป็นอะไร เขาก็อยู่ปกติดี นั่ง กิน เล่น กับเพื่อน แต่แค่ไม่รับสายเรา พอเห็นเราก็ไม่สบตา เดินหนี พอมันเป็นแบบนี้นานๆเข้า เรารู้สึกว่ามันไม่เวิร์คแล้ว จิตตก เสียความรู้สึก ทีนี้เราเลยส่งข้อความไปต่อว่าเขายกใหญ่ ว่า"ทำแบบนี้ เลิกกันดีกว่ามั้ย" เขาก็ส่งกลับมานะคะว่า"งั้นก็แล้วแต่" เราเลยไม่ตื๊อ ไม่โทรหา ไม่ตามเลย มันเสียความรู้สึกมากๆจนชาไปหมดแล้วค่ะ
หลังจากนั้น 2 วันเขาก็โทรมา ขอโทษเหมือนทุกครั้ง แต่ครั้งนั้นเราบอกเลิกไป ใช้เหตุผลคุยกัน เขาก็เหมือนยอมรับ และหลังจากนั้นอีก2วัน เขาก็โทรมาอีก เขาร้องไห้ ขอโอกาส บอกจะไม่ทำให้เราเสียใจอีกแล้ว ตอนนั้นเราลังเลมาก ไม่ใช่ว่าไม่รักนะคะ เรารักมาก แต่ก็อยากเซฟใจตัวเองด้วย แต่สุดท้ายก็ใจอ่อน ให้อภัยเขา เราก็เคลียร์กัน สรุปที่เขาหายไปคือเล่นเกมทั้งคืน ตอนกลางวันก็นอน อันนี้เราแอบคิดนะคะว่าไปทำอย่างอื่นรึป่าว แต่ก็พยายามคิดบวก พยายามเชื่อเพื่อให้ตัวเองสบายใจ และเขาก็เปลี่ยนแปลงตัวเองจริงๆนะคะ ดีขึ้นมาก แคร์เราเหมือนตอนคบกันแรกๆ แต่ได้ไม่นานมาก
หลังจากเหตุการณ์นี้ 2 ปี เราจับได้ว่าเขาแอบเล่นเฟส ต้องบอกก่อนนะคะ ว่าเราไม่ได้ห้าม เราก็เล่นเหมือนกัน(ตอนนั้นเขาอนุญาตแล้ว) เราก็เคยถามนะคะว่าทำไมไม่เล่นเฟสล่ะ เขาบอกไม่อยากเล่น ประเด็นคือ ทำไมต้องโกหก เขาเล่นมาเป็นปีแถมยังเป็นเพื่อนในเฟสกับคนที่เรารู้จักหลายคน ชอบโพสต์ด่าเราเวลาทะเลาะกัน แต่เขาบล็อคเรา ที่เรารู้เพราะเราเอาโทรศัพท์เพื่อนไปเล่น แล้วบังเอิญว่าเพื่อนของเพื่อน มีการแท็กแฟนเรา เราเลยรู้และสตั้นท์มาก แบบเสียใจมาก ทำไม่ทำกับเราแบบนี้ ไม่รู้ว่าเจตนาคืออะไร พอเราแคปส่งให้ดูในไลน์ เขาก็ตอบกลับมาว่า "โอ้ น่าเบื่อว่ะ" อีกเรื่องคือ ก่อนหน้านี้มีเฟสแปลกๆที่ไม่มีรูปโปรไฟล์ แต่ข้อมูลอื่นๆในเฟสเหมือนแฟนเราเป๊ะ ชื่อเฟสคล้ายชื่อแฟนเรา วันเกิด จังหวัด สถานศึกษาก็เหมือนแฟนเรา ในเฟสมีแต่เพื่อนผู้หญิงเป็นส่วนใหญ่ เราเคยถามนะคะ ว่าใช่เธอรึป่าว เขาบอกไม่ใช่ แต่สรุปคือใช่นะคะ เราจับได้ทั้งสองอย่าง ก็ทะเลาะกันหนักเลยค่ะ อ้อ ก่อนหน้านี้ก็จับได้ว่าแอบเล่นไลน์นะคะ แอบมาเป็นปีแล้ว เราไม่ได้ห้ามอีกเช่นเคย แต่เขาโกหกว่าไม่ได้เล่น ก็ไม่รู้ว่าจะโกหกเพื่ออะไร อาจจะเป็นเพราะเขาเคยห้ามเรามั้งคะ เราไม่ค่อยเช็คถึงรู้อะไรช้าขนาดนี้ ก็นั่นแหละค่ะ กลับมาเรื่องเฟส ครั้งนี้กลับเป็นเราที่อ่อนแอ เขาโกรธเราที่เราจับได้ ไม่ยอมรับสาย ไม่ยอมตอบไลน์ มันน่าแปลกที่เขาเป็นฝ่ายผิด แต่ทำไมเราต้องง้อ เราเป็นคนอ้อนวอน ขอร้องว่าถ้ายังรักกันอยู่ อย่าโกหกกันอีกได้มั้ย เพราะที่ผ่านมาโกหกเราเยอะมาก ทั้งเรื่องเล็กและเรื่องใหญ่ เขาก็สัญญานะคะ แต่เราก็ไม่ได้คำตอบตรงๆจากเขาว่าโกหกทำไม เขาเอาแต่ขอโทษ และใช่ค่ะเรากลับมาหวานกันเหมือนเดิม และเราก็ไม่ค่อยจับผิดอะไรเขาอีก เพราะไม่อยากรับรู้อะไร เหมือนเราพยายามปิดหูปิดตาตัวเองเพื่อเซฟใจตัวเอง เราก็ดำเนินชีวิตมาปกติ แทบไม่ได้ทะเลาะกันเลย
แต่ล่าสุดนี้ เข้าปีที่ 9 เขาเริ่มเปลี่ยนไปอีกแล้ว อารมณ์เสียใส่เราบ่อยมาก ชอบตะคอกใส่เราต่อหน้าคนอื่น ชอบโมโห เหมือนเราทำอะไรก็ดูขัดหูขัดตาไปหมด เวลาคุยโทรศัพท์กันก็จะเออๆออๆ ไม่ค่อยคุยเหมือนเราคุยอยู่คนเดียว และล่าสุดที่ทะเลาะกันก็เพราะว่าเขาโกหกนั่นอีกแหละค่ะ เป็นการโกหกเรื่องเล็กๆคือเรื่องที่เขาแอบสูบุหรี่ เราไม่ได้ว่าและไม่ได้ห้ามนะคะถ้าจะสูบ แต่ที่เราเสียความรู้สึกคือทำไมต้องโกหก มีอะไรทำไมไม่บอกตรงๆ เนี่ยพอเราจับได้ก็ไม่ยอมคุยกับเราอีกแล้ว เราโทรไปหาไม่รับสาย พอโทรไปเยอะๆก็รับสายและตะคอกใส่ว่า"นอนอยู่ แค่นี้นะ" แล้วก็ตัดสายไป เราก็ไม่ได้โทรไปอีก เสียความรู้สึก นึกว่าเขาจะเปลี่ยนแล้ว นี่ก็ไม่ได้คุยกันมา 3 วันแล้ว จนเราคิดว่าจะเอายังไงต่อดี ถ้าต้องใช้ชีวิตอยู่กับคนแบบนี้จริงๆ แค่เรื่องเล็กๆยังโกหกซ้ำๆ เราจะมีความสุขหรอ มันเกิดคำถามนี้ขึ้นมา เหมือนเขาทำลายความเชื่อใจที่เรามีให้ จากที่ไม่ระแวง ตอนนี้เริ่มคิดมากกับเรื่องที่ผ่านๆมา เราควรทำยังไงต่อดี? เราไม่ค่อยมีประสบการณ์ด้านความรัก อย่างที่บอกค่ะ เพิ่งคบกับแฟนคนนี้คนแรก ขอความคิดเห็นจากเพื่อนๆหน่อยค่ะ