เพศที่3ค่ะ (ญ/ญ)
เราคบกันมาจะ2ปีแล้ว
ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน ปีครึ่ง
ตัวติดกันตลอดไม่ว่าไปไหน
จนวันนึงเราได้ย้ายเข้าไปอยู่บ้านแฟน
ได้ประมาณ 6 เดือน แน่นอนเราอาจทำไรไม่ถูกใจท่านบ้าง ใช้ชีวิตทำงานปกติ ตื่นตี5ไปทำงาน เลิกงานกลับถึงบ้าน ทุ่มนิดๆ
บ้านแฟนไกลจากที่ทำงานเหมือนกันค่ะ
แต่เขาซื้อเพราะอยากใหเตายายแม่อยุ่ในย่านเดิม เพราะญาติอยู่แถวนั้นด้วย
ส่วนเรากับแฟนเดินทางไกลหน่อย ด้วยรถเมล์และmrt
ในช่วง 6 เดือนนี้ เรากับแฟนแรกๆก็เป็นตัวเอง หลังๆก็ระมัดระวังคำพูดที่เรียกกัน เช่นเรียกที่รัก จะทำไรให้กันก็ต้องคอยคิดว่าจะดีมั้ย บางทีการแสดงความรักต่อหน้าคนในครอบครัวมันก็แปลกๆ พวกเขายังคงคิดว่าเราเป็นเพื่อนกันค่ะ
เดือนนึงเราจะให้แฟน 3,000 ช่วยค่าบ้าน
บ้านเป็นชื่อแฟน ช่วยแบบนี้ทุกเดือน
เดือนนึงเราเหลือไม่ถึงสองพันค่ะ คชจ.เราก็มี
ด้วยความที่เราตัวติดกัน จะทำไรก็รอกันบางครั้ง ที่บ้านอาจจะไม่โอเคร และเราสองคนอายุ 24 ทั้งคู่ เพิ่งเริ่มสร้างตัว แต่เขามองว่าเราสองคนจะไปกันรอดมั้ย มองไม่เห็นอนาคต เขาอยากให้แฟนเราสบายกว่านี้
เราช่วยซัพพอร์ตเขาเต็มที่แล้ว แต่อาจไม่ได้ทำให้แฟนสบาย แฟนทำงาน จ.-ส. เลยค่ะ
หาตังส่งบ้าน และคชจ.ส่วนตัว
แต่ครอบครัวไม่ได้มีแค่ตายายแม่ มีแฟนแม่อีกคน ซึ่งเขาไม่ช่วยออกไรเลย มาอยู่ฟรีๆ
แต่แม่ช่วยออก5,000 เขาคงถือว่าแม่ออกแล้ว
จนวันนึงแฟนไม่ไหว เลยระเบิดลง คุยกันกับแม่ตายายว่า เรามาอยุ่ยังช่วยออก ทำไมบางคนอยุ่ไม่ช่วยออกเลยสักบาท มาอยู่อยู่กินฟรี
เขาก็ได้ยินนะคะ และเขาก็ไม่ได้ลงมากินข้าวด้วย แล้วแฟนก็คุยกันกับแม่ ทำแม่เสียใจอีก
เรื่องคนนอกอย่างเรา กับ แฟนแม่
เรื่องของเราเราพอรู้ว่าที่บ้านเอ็นดูเรา แต่ไม่ได้ยอมรับในตัวเราที่คบกัน และในทุกๆวันพวกท่านไม่ได้มีความสุขเลยที่อยุ่รวมกันแบบนี้ ตายาย แม่ แฟนแม่ แฟน เรา
เรารู้สึกได้ และได้คุยกับแฟนว่าเราออกเอง อยากให้ครอบครัวแฟนมีความสุขบ้าง และเราเลยออกมาอยุ่หอค่ะ
แต่เรื่องไม่ได้จบดื้อๆแบบนั้น
เรื่องของเราแต่มีเขาอีกคน
มีพี่ผช. ที่เขาคอยดูแลแฟนเรามา8ปี
คอยไปรับไปส่งสอบเอย พาครอบครัวแฟนไปวัด ไปเที่ยว และทุกๆอย่าง คือเขาเหมือนคนในครอบครัวแฟนไปแล้ว และเขาตั้งใจจะแต่งกับแฟนเราตอนเรียนจบ แต่แฟนเราดันมาเจอเราก่อน พี่เขาเลยหายไป (แต่ทางบ้านยังติดต่อเขาอยู่) ที่บ้านชอบเขา อยากให้แฟนเราแต่งกับคนนี้ แต่แฟนเราไม่ได้ชอบ ถามว่ารักมั้ย รักแบบพี่ชาย คนในครอบครัว(แฟนบอก) แต่ด้วยความที่แฟนเป็นคนแคร์ความรู้สึกที่บ้านมาก โดยเฉพาะยาย ซึ่งยายก็บอกอยากให้หลานได้แต่งกับพี่คนนี้ค่ะ เขามีการงานมั่นคง ดูแลแฟนเราได้สบาย
แฟนเราไม่ต้องลำบากหาจ๊อบพยาบาลเสริมรึเหนื่อยทำงานเยอะๆ ก็เข้าใจนะคะว่าเขาเป็นห่วงหลานเขา แต่เราอายุ24 พี่เขา30 เขาคอยดูแลแฟนเรามา8ปี เรา2ปี อายุก็ต่างแล้ว เราเพิ่งเริ่มสร้างตัวเอง เราจะไม่มีโอกาสเลยหรอคะ เรารักกัน แต่มีครอบครัวมาเกี่ยว ทำให้แฟนไม่หนักแน่นพอ ชั่งใจ ไม่อยากทำให้ยายเสียใจ แฟนเองก็ทุกข์ใจเป็นคนกลาง เราก็เสียใจ แต่คุยกันแล้วว่าเราต้องออกมา เพื่อให้เขาไแ้เคลียเรื่อง คชจ.ที่บ้าน เรื่องแฟนแม่ให้จบ ส่วนเราออกมาเพราะแฟนจะได้พูดได้เต็มปากว่าเขาเสียสละให้เราออกไปแล้ว แล้วแฟนแม่จะไม่ช่วยไรเลยหรอ ทั้งที่เขาเป็นผช. มาอาศัยเขาอยู่ และเคลียร์กันจบด้วยการที่ฝั่งแม่ออก ค่าน้ำไฟ แฟนออกค่าบ้าน
มาที่เรื่องเรา พอแยกออกมา เรารู้สึกว่าแฟนเราไม่หนักแน่นพอที่จะเลือกเรา เขาเลือกตามใจครอบครัว แต่ตอนนี้สถานะแฟนอยุ่
ก็ยังแอบคบอยู่ แต่บอกที่บ้านว่าเลิกกันไปแล้ว จนที่บ้านให้พี่เขาเข้ามาคุยเรื่องแต่ง
ตอนนี้เราเคลียดเลยค่ะ กะไว้แล้วถ้าออกมาพี่เขาเข้ามาทางครอบครัวแน่ แฟนเองก็บอกไปว่าอยากโฟกัสเรื่องงานก่อน แต่ใจเราคิดว่าอีกไม่นานหรอกแฟนเราต้องใจอ่อนตามใจครอบครัวเพราะอยากให้พวกท่านมีความสุข
แต่ตอนนี้เรายังรักกันมาก เราอยากจะพิสูจน์ให้ครอบครัวเขาเห็นว่าเราก็สามารถดูแลแฟนได้ แต่ดูเหมือนเวลามันนานไป เขามีพร้อมแล้ว ตายายแก่แล้ว แฟนบอกว่ารักเรามากใจก็ยังเลือกเราอยู่ แต่อนาคตไม่รู้จะเป็นแบบที่เราฝันว่าจะได้อยู่ด้วยกันมั้ย แต่จะทำตอนนี้ให้ดีที่สุด คือ เรายังคุยกัน ปรึกษากัน คอยให้กำลังใจกัน ในใจเราคิดว่าไม่รู้แฟนเราจะไปเมื่อไหร่ เสียใจมากลึกๆ แต่ก็นะเขาเจอคนดี ถ้าจะไปเจอคนดีๆ เรายิ้มทั้งน้ำตาเลย เพราะเราก็รักไม่แพ้กัน
อยากรู้ว่าเราจะรักเขาได้นานแค่ไหน เรารักมากขนาดแค่2ปีเอง แต่รู้สึกรักมากบอกไม่ถูก
กับอุปสรรคที่เจอ เราอาจจะรอแฟนอยุ่ แต่ถ้าแฟนแต่งแล้ว เราจะเลิกรักได้หรอคะ อยากให้แฟนหนักแน่นในความรักของเรา ใจเราพร้อมสู้ แต่ไม่รู้แฟนเราจะไหวไหม
ความรักของเรามันจะเป็นไปไม่ได้เลยหรอคะ
อยากให้แฟนหนักแน่นในความรักของเรา
เราจะรักคนคนนึงได้นานแค่ไหน
เราคบกันมาจะ2ปีแล้ว
ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน ปีครึ่ง
ตัวติดกันตลอดไม่ว่าไปไหน
จนวันนึงเราได้ย้ายเข้าไปอยู่บ้านแฟน
ได้ประมาณ 6 เดือน แน่นอนเราอาจทำไรไม่ถูกใจท่านบ้าง ใช้ชีวิตทำงานปกติ ตื่นตี5ไปทำงาน เลิกงานกลับถึงบ้าน ทุ่มนิดๆ
บ้านแฟนไกลจากที่ทำงานเหมือนกันค่ะ
แต่เขาซื้อเพราะอยากใหเตายายแม่อยุ่ในย่านเดิม เพราะญาติอยู่แถวนั้นด้วย
ส่วนเรากับแฟนเดินทางไกลหน่อย ด้วยรถเมล์และmrt
ในช่วง 6 เดือนนี้ เรากับแฟนแรกๆก็เป็นตัวเอง หลังๆก็ระมัดระวังคำพูดที่เรียกกัน เช่นเรียกที่รัก จะทำไรให้กันก็ต้องคอยคิดว่าจะดีมั้ย บางทีการแสดงความรักต่อหน้าคนในครอบครัวมันก็แปลกๆ พวกเขายังคงคิดว่าเราเป็นเพื่อนกันค่ะ
เดือนนึงเราจะให้แฟน 3,000 ช่วยค่าบ้าน
บ้านเป็นชื่อแฟน ช่วยแบบนี้ทุกเดือน
เดือนนึงเราเหลือไม่ถึงสองพันค่ะ คชจ.เราก็มี
ด้วยความที่เราตัวติดกัน จะทำไรก็รอกันบางครั้ง ที่บ้านอาจจะไม่โอเคร และเราสองคนอายุ 24 ทั้งคู่ เพิ่งเริ่มสร้างตัว แต่เขามองว่าเราสองคนจะไปกันรอดมั้ย มองไม่เห็นอนาคต เขาอยากให้แฟนเราสบายกว่านี้
เราช่วยซัพพอร์ตเขาเต็มที่แล้ว แต่อาจไม่ได้ทำให้แฟนสบาย แฟนทำงาน จ.-ส. เลยค่ะ
หาตังส่งบ้าน และคชจ.ส่วนตัว
แต่ครอบครัวไม่ได้มีแค่ตายายแม่ มีแฟนแม่อีกคน ซึ่งเขาไม่ช่วยออกไรเลย มาอยู่ฟรีๆ
แต่แม่ช่วยออก5,000 เขาคงถือว่าแม่ออกแล้ว
จนวันนึงแฟนไม่ไหว เลยระเบิดลง คุยกันกับแม่ตายายว่า เรามาอยุ่ยังช่วยออก ทำไมบางคนอยุ่ไม่ช่วยออกเลยสักบาท มาอยู่อยู่กินฟรี
เขาก็ได้ยินนะคะ และเขาก็ไม่ได้ลงมากินข้าวด้วย แล้วแฟนก็คุยกันกับแม่ ทำแม่เสียใจอีก
เรื่องคนนอกอย่างเรา กับ แฟนแม่
เรื่องของเราเราพอรู้ว่าที่บ้านเอ็นดูเรา แต่ไม่ได้ยอมรับในตัวเราที่คบกัน และในทุกๆวันพวกท่านไม่ได้มีความสุขเลยที่อยุ่รวมกันแบบนี้ ตายาย แม่ แฟนแม่ แฟน เรา
เรารู้สึกได้ และได้คุยกับแฟนว่าเราออกเอง อยากให้ครอบครัวแฟนมีความสุขบ้าง และเราเลยออกมาอยุ่หอค่ะ
แต่เรื่องไม่ได้จบดื้อๆแบบนั้น
เรื่องของเราแต่มีเขาอีกคน
มีพี่ผช. ที่เขาคอยดูแลแฟนเรามา8ปี
คอยไปรับไปส่งสอบเอย พาครอบครัวแฟนไปวัด ไปเที่ยว และทุกๆอย่าง คือเขาเหมือนคนในครอบครัวแฟนไปแล้ว และเขาตั้งใจจะแต่งกับแฟนเราตอนเรียนจบ แต่แฟนเราดันมาเจอเราก่อน พี่เขาเลยหายไป (แต่ทางบ้านยังติดต่อเขาอยู่) ที่บ้านชอบเขา อยากให้แฟนเราแต่งกับคนนี้ แต่แฟนเราไม่ได้ชอบ ถามว่ารักมั้ย รักแบบพี่ชาย คนในครอบครัว(แฟนบอก) แต่ด้วยความที่แฟนเป็นคนแคร์ความรู้สึกที่บ้านมาก โดยเฉพาะยาย ซึ่งยายก็บอกอยากให้หลานได้แต่งกับพี่คนนี้ค่ะ เขามีการงานมั่นคง ดูแลแฟนเราได้สบาย
แฟนเราไม่ต้องลำบากหาจ๊อบพยาบาลเสริมรึเหนื่อยทำงานเยอะๆ ก็เข้าใจนะคะว่าเขาเป็นห่วงหลานเขา แต่เราอายุ24 พี่เขา30 เขาคอยดูแลแฟนเรามา8ปี เรา2ปี อายุก็ต่างแล้ว เราเพิ่งเริ่มสร้างตัวเอง เราจะไม่มีโอกาสเลยหรอคะ เรารักกัน แต่มีครอบครัวมาเกี่ยว ทำให้แฟนไม่หนักแน่นพอ ชั่งใจ ไม่อยากทำให้ยายเสียใจ แฟนเองก็ทุกข์ใจเป็นคนกลาง เราก็เสียใจ แต่คุยกันแล้วว่าเราต้องออกมา เพื่อให้เขาไแ้เคลียเรื่อง คชจ.ที่บ้าน เรื่องแฟนแม่ให้จบ ส่วนเราออกมาเพราะแฟนจะได้พูดได้เต็มปากว่าเขาเสียสละให้เราออกไปแล้ว แล้วแฟนแม่จะไม่ช่วยไรเลยหรอ ทั้งที่เขาเป็นผช. มาอาศัยเขาอยู่ และเคลียร์กันจบด้วยการที่ฝั่งแม่ออก ค่าน้ำไฟ แฟนออกค่าบ้าน
มาที่เรื่องเรา พอแยกออกมา เรารู้สึกว่าแฟนเราไม่หนักแน่นพอที่จะเลือกเรา เขาเลือกตามใจครอบครัว แต่ตอนนี้สถานะแฟนอยุ่
ก็ยังแอบคบอยู่ แต่บอกที่บ้านว่าเลิกกันไปแล้ว จนที่บ้านให้พี่เขาเข้ามาคุยเรื่องแต่ง
ตอนนี้เราเคลียดเลยค่ะ กะไว้แล้วถ้าออกมาพี่เขาเข้ามาทางครอบครัวแน่ แฟนเองก็บอกไปว่าอยากโฟกัสเรื่องงานก่อน แต่ใจเราคิดว่าอีกไม่นานหรอกแฟนเราต้องใจอ่อนตามใจครอบครัวเพราะอยากให้พวกท่านมีความสุข
แต่ตอนนี้เรายังรักกันมาก เราอยากจะพิสูจน์ให้ครอบครัวเขาเห็นว่าเราก็สามารถดูแลแฟนได้ แต่ดูเหมือนเวลามันนานไป เขามีพร้อมแล้ว ตายายแก่แล้ว แฟนบอกว่ารักเรามากใจก็ยังเลือกเราอยู่ แต่อนาคตไม่รู้จะเป็นแบบที่เราฝันว่าจะได้อยู่ด้วยกันมั้ย แต่จะทำตอนนี้ให้ดีที่สุด คือ เรายังคุยกัน ปรึกษากัน คอยให้กำลังใจกัน ในใจเราคิดว่าไม่รู้แฟนเราจะไปเมื่อไหร่ เสียใจมากลึกๆ แต่ก็นะเขาเจอคนดี ถ้าจะไปเจอคนดีๆ เรายิ้มทั้งน้ำตาเลย เพราะเราก็รักไม่แพ้กัน
อยากรู้ว่าเราจะรักเขาได้นานแค่ไหน เรารักมากขนาดแค่2ปีเอง แต่รู้สึกรักมากบอกไม่ถูก
กับอุปสรรคที่เจอ เราอาจจะรอแฟนอยุ่ แต่ถ้าแฟนแต่งแล้ว เราจะเลิกรักได้หรอคะ อยากให้แฟนหนักแน่นในความรักของเรา ใจเราพร้อมสู้ แต่ไม่รู้แฟนเราจะไหวไหม
ความรักของเรามันจะเป็นไปไม่ได้เลยหรอคะ
อยากให้แฟนหนักแน่นในความรักของเรา