“ฉันว่ามันต้องใช่”
เพื่อนฉันกระดกแก้วไวน์ในมือ เมรัยสีเข้มที่เหลือน้อยนิดหายไปในลำคอเธออย่างรวดเร็ว ก่อนเอ่ยอีกครั้ง
“ฉันว่าเขานอกใจฉัน” เธอพูดเสียงค่อย “ฉันว่าฉันจะต้องคุยเรื่องนี้กับเขาจริงๆ ซะที”
ฉันฟังเธอระบายเรื่องราวของสามีที่เริ่มทำตัวแปลกๆ ในระยะหลัง กลิ่นแห่งความนอกใจตลบอบอวลจนเธอต้องเอามาเล่าให้ฉันฟังใน “นัดคืนวันอังคาร” ที่เพื่อนสนิทอย่างเราสองคนจะมานั่งจิบไวน์ กินมื้อเย็นพลางเม้าท์มอยเรื่องที่เกิดขึ้นตลอดทั้งสัปดาห์
ก็นั่นล่ะ...เธอสงสัยว่าสามีกำลังนอกใจ แต่นอกจากความสงสัย เธอยังไม่มีหลักฐานพิสูจน์
“ยังไงก็เถอะ ฉันจะไม่ปล่อยเขาไปจนฉันตายนั่นล่ะ”
.
.
อังคารต่อมา เธอไม่มาตามนัด
ไม่ไปทำงาน
ไม่อยู่ที่ไหนทั้งนั้น
เหมือนกับหายไปเฉยๆ
แล้วสามีเพื่อนฉันก็แจ้นไปแจ้งความว่าเธอหายไป
ฉันลองขับรถผ่านบ้านเธอ แล้วก็เห็นว่านังเมียน้อยนั่นเข้ามาอยู่ในบ้านของเธอ...มาแทนที่ทุกๆ อย่างที่เป็นของเธอ
ฉันเห็นรถบรรทุกกลางเก่ากลางใหม่ของสามีเธอมียางรถใหม่เอี่ยม
ฉันว่าไอ้หมอนี่สมควรโดนจับสุดๆ
ใช่...เพื่อนฉันหายไป ฉันรู้ว่าเขาทำแน่...แต่ฉันไม่มีอะไรพิสูจน์
ไม่มีศพ ไม่มีคดี...ฉันรู้
แต่จะให้ปล่อยเขาไปเฉยๆ น่ะหรือ?...
ต่อให้เขาตายฉันก็ไม่ปล่อยไปหรอก
.
.
...โชคดีที่พ่อเคี่ยวเข็ญให้ฉันไปทำใบขับขี่เรือตั้งแต่อายุ 15
...โชคดีที่อาชีพแม่บ้านของฉันทำให้ฉันรู้ว่าจะต้องทำความสะอาดบ้านยังไงถึงจะปกปิดที่เกิดเหตุได้มิด
...โชคดีที่น้องสาวเพื่อนฉันจะให้การว่าฉันอยู่กับเธอตลอดเวลา
...โชคที่ที่สุดที่นังเมียน้อยเพิ่งเพิ่มวงเงินประกันชีวิตไอ้คนเฮงซวยนั่น
.
.
พวกเขาเลยคิดว่าเธอทำ...แต่ไม่มีหลักฐานพิสูจน์
นังนั่นกลับคิดว่าฉันทำ...แต่แล้วไง...ไม่มีหลักฐานพิสูจน์
“ไม่มีศพ ไม่มีคดี” ไง
ต่อให้ตอนนี้เขาตายไป ฉันก็ไม่ปล่อยเขาไปแน่
.
.
ใช่แล้ว ใครเคยฟังเพลงนี้จะรู้ว่าเรื่องสั้นนี่มันมาจากเนื้อเพลง no body, no crime ของแม่เทย์นี่แหละ
ชอบมาก ดนตรีหลอนในหัวตลอดเลย 5555555
จริงๆ มีเรื่องแนวนี้ (หักมุมบ้างอะไรบ้าง) เยอะมาก เขียนไว้แต่ไม่ได้เผยแพร่ที่ไหน ยังคิดอยู่ว่าทำรวมเรื่องสั้นจะมีคนอ่านไหมเนี่ย
แต่ขอบคุณที่อ่านมาจนถึงบรรทัดนี้ค่ะ ^_^
เพื่อนฉันหาย (เรื่องสั้น)
เพื่อนฉันกระดกแก้วไวน์ในมือ เมรัยสีเข้มที่เหลือน้อยนิดหายไปในลำคอเธออย่างรวดเร็ว ก่อนเอ่ยอีกครั้ง
“ฉันว่าเขานอกใจฉัน” เธอพูดเสียงค่อย “ฉันว่าฉันจะต้องคุยเรื่องนี้กับเขาจริงๆ ซะที”
ฉันฟังเธอระบายเรื่องราวของสามีที่เริ่มทำตัวแปลกๆ ในระยะหลัง กลิ่นแห่งความนอกใจตลบอบอวลจนเธอต้องเอามาเล่าให้ฉันฟังใน “นัดคืนวันอังคาร” ที่เพื่อนสนิทอย่างเราสองคนจะมานั่งจิบไวน์ กินมื้อเย็นพลางเม้าท์มอยเรื่องที่เกิดขึ้นตลอดทั้งสัปดาห์
ก็นั่นล่ะ...เธอสงสัยว่าสามีกำลังนอกใจ แต่นอกจากความสงสัย เธอยังไม่มีหลักฐานพิสูจน์
“ยังไงก็เถอะ ฉันจะไม่ปล่อยเขาไปจนฉันตายนั่นล่ะ”
.
.
อังคารต่อมา เธอไม่มาตามนัด
ไม่ไปทำงาน
ไม่อยู่ที่ไหนทั้งนั้น
เหมือนกับหายไปเฉยๆ
แล้วสามีเพื่อนฉันก็แจ้นไปแจ้งความว่าเธอหายไป
ฉันลองขับรถผ่านบ้านเธอ แล้วก็เห็นว่านังเมียน้อยนั่นเข้ามาอยู่ในบ้านของเธอ...มาแทนที่ทุกๆ อย่างที่เป็นของเธอ
ฉันเห็นรถบรรทุกกลางเก่ากลางใหม่ของสามีเธอมียางรถใหม่เอี่ยม
ฉันว่าไอ้หมอนี่สมควรโดนจับสุดๆ
ใช่...เพื่อนฉันหายไป ฉันรู้ว่าเขาทำแน่...แต่ฉันไม่มีอะไรพิสูจน์
ไม่มีศพ ไม่มีคดี...ฉันรู้
แต่จะให้ปล่อยเขาไปเฉยๆ น่ะหรือ?...
ต่อให้เขาตายฉันก็ไม่ปล่อยไปหรอก
.
.
...โชคดีที่พ่อเคี่ยวเข็ญให้ฉันไปทำใบขับขี่เรือตั้งแต่อายุ 15
...โชคดีที่อาชีพแม่บ้านของฉันทำให้ฉันรู้ว่าจะต้องทำความสะอาดบ้านยังไงถึงจะปกปิดที่เกิดเหตุได้มิด
...โชคดีที่น้องสาวเพื่อนฉันจะให้การว่าฉันอยู่กับเธอตลอดเวลา
...โชคที่ที่สุดที่นังเมียน้อยเพิ่งเพิ่มวงเงินประกันชีวิตไอ้คนเฮงซวยนั่น
.
.
พวกเขาเลยคิดว่าเธอทำ...แต่ไม่มีหลักฐานพิสูจน์
นังนั่นกลับคิดว่าฉันทำ...แต่แล้วไง...ไม่มีหลักฐานพิสูจน์
“ไม่มีศพ ไม่มีคดี” ไง
ต่อให้ตอนนี้เขาตายไป ฉันก็ไม่ปล่อยเขาไปแน่
.
.
ใช่แล้ว ใครเคยฟังเพลงนี้จะรู้ว่าเรื่องสั้นนี่มันมาจากเนื้อเพลง no body, no crime ของแม่เทย์นี่แหละ
ชอบมาก ดนตรีหลอนในหัวตลอดเลย 5555555
จริงๆ มีเรื่องแนวนี้ (หักมุมบ้างอะไรบ้าง) เยอะมาก เขียนไว้แต่ไม่ได้เผยแพร่ที่ไหน ยังคิดอยู่ว่าทำรวมเรื่องสั้นจะมีคนอ่านไหมเนี่ย
แต่ขอบคุณที่อ่านมาจนถึงบรรทัดนี้ค่ะ ^_^