ผมมีเพื่อน 1 คนสนิทกันมากเเต่ก่อนก็เรียกเค้าว่าพี่เเหละเเต่อยู่ต่อมาก็สนิทกันมากจนเรียก กู- เพราะเค้าบอกให้ผมเรียกอย่างนั้นเพราะเราเคยจับมือ สาบานว่าจะเป็นเพื่อนกันตลอดไป..ย้อนไปเมื่อ พ.ศ 2539ตอนนั้นผมอายุ21ปี ผมเกิด19ธันวาคม2518เค้าเกิด 20มกราคม2504 ส่วนเค้าอายุ35ปี ตอนนั้นผมถูกเกณฑ์เป็นทหารเเละผมก็อาสาย้ายลงไปภาคใต้ ส่วนเค้าเป็นทหารพรานอาสา ผมเจอเค้าครั้งเเรกผมรู้สึกเหมือนว่าเรารู้จักกันมานานมากเเล้วทั้งๆที่เพิ่งเจอ พอมานั่งคุยกันเค้าก็บอกว่าเค้ารู้สึกว่าเค้าก็ผูกพันธ์กับผมมากทั้งๆที่เราเพิ่งเจอกันจากนั้นมีเรื่องอะไรเค้าก็ช่วยผมตลอดส่วนผมก็ช่วยเขาตลอดเหมือนกันต่างคนต่างข่วยเหบือกัน หลังจากนั้น พ.ศ2541ผมก็ปลดประจำการเเละย้ายมากรุงเทพเหมือนเดิม ก่อนจากกันเรานั่งกินเหล้ากันเป็นกลุ่มหลังนั้นเค้าก็พูดขึ้นประมาณว่า กูรู้สึกผูกพันกับมากเหมือนรู้จักกันมานานเราเป็นเพื่อนกันมั้ยผมก็ตอบตกลงไป อยากรู้ว่ามีใครห่างกับเพื่อนเยอะเท่าผมไหมเเบบเป็นเพื่อนกันจริงๆเรียกกูเรานายอะไรประมาณนี้ อ๋อลืมไปหลังจากนั้นพ. ศ. 2544 เขาก็แต่งงานแล้วก็ย้ายมาอยู่กรุงเทพฯแล้วบ้านเราก็อยู่ใกล้ๆกัน
อายุห่างกับเพื่อน14ปี (รู้สึกผูกพันธ์กันมากไป)