ผมอายุ 30 กำลังหาใครสักคนมาเป็นแฟน เป็นแม่ของลูก เป็นครอบครัว
แล้วผมก็เจอเธอ เธอพอดีกับผมทุกอย่าง
แต่ผมไม่เคยรู้เลยว่าเธอขี้หึงและหวงมาก
เพราะตอนที่คุยกัน เธอบอกว่าขอแค่บอกว่าเป็นใคร เธอไม่ว่าอะไร คำพูดนี้แหละ ทำให้มีเหตุการณ์นี้
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นคือ เธอหายไป ติดต่อไม่ได บล็อกทุกสิ่งอย่าง จนมารู้จากปากคนอื่นว่าเธอจะเลิก เพราะทนเห็นผมคุยกับผู้หญิงไม่ได้ (อันนี้อธิบายแล้วว่าน้องสนิทกัน)
ผมอยากรู้ว่าทำไมการหายตัวไป และมีตัวละครกลางมาเป็นสื่อแทน มันใช่หรือ?
ทำไมเราไม่หันหน้าคุยกัน และจบด้วยคำพูดว่าไปต่อหรือพอแค่นี้
ไอผมก็รักไปแล้ว ถอนตัวก็ยากแล้ว ต้องเคาท์ดาวน์คนเดียวซะแล้ว แบบนี้ก็ได้หรอ
อยากฝากถึงผู้หญิงทุกคนนะครับ กล้าๆหน่อย บางเรื่องคุยกันตรงๆได้ มันจบสวยกว่า
การที่คุณหายไปแบบนี้ มันไม่แฟร์กับคนที่แคร์คุณ
ผมไม่รู้ว่าเขาได้อ่านอยู่ไหม แต่ถ้าเขาอ่าน ผมอยากให้เขารู้ว่า "ผมรักเขามาก"
คุณเคยเป็นแบบผมไหม เลิกทั้งๆที่ยังรัก
แล้วผมก็เจอเธอ เธอพอดีกับผมทุกอย่าง
แต่ผมไม่เคยรู้เลยว่าเธอขี้หึงและหวงมาก
เพราะตอนที่คุยกัน เธอบอกว่าขอแค่บอกว่าเป็นใคร เธอไม่ว่าอะไร คำพูดนี้แหละ ทำให้มีเหตุการณ์นี้
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นคือ เธอหายไป ติดต่อไม่ได บล็อกทุกสิ่งอย่าง จนมารู้จากปากคนอื่นว่าเธอจะเลิก เพราะทนเห็นผมคุยกับผู้หญิงไม่ได้ (อันนี้อธิบายแล้วว่าน้องสนิทกัน)
ผมอยากรู้ว่าทำไมการหายตัวไป และมีตัวละครกลางมาเป็นสื่อแทน มันใช่หรือ?
ทำไมเราไม่หันหน้าคุยกัน และจบด้วยคำพูดว่าไปต่อหรือพอแค่นี้
ไอผมก็รักไปแล้ว ถอนตัวก็ยากแล้ว ต้องเคาท์ดาวน์คนเดียวซะแล้ว แบบนี้ก็ได้หรอ
อยากฝากถึงผู้หญิงทุกคนนะครับ กล้าๆหน่อย บางเรื่องคุยกันตรงๆได้ มันจบสวยกว่า
การที่คุณหายไปแบบนี้ มันไม่แฟร์กับคนที่แคร์คุณ
ผมไม่รู้ว่าเขาได้อ่านอยู่ไหม แต่ถ้าเขาอ่าน ผมอยากให้เขารู้ว่า "ผมรักเขามาก"