คือเราเป็นคนที่หน้าตาเอ๋อคะเวลามีใครเห็นหน้าเราเขาจะคิดว่าเราเป็นเด็ก ออทิสติกค่ะเคยมีคนไปถามเพื่อนเราว่าเราเรียนรอดได้ไงเพื่อนบอกว่าเราฉลาดมากจะไม่รอดได้ไงมันทําให้เราเสียใจมากที่แค่เราหน้าตาเอ๋อแต่ทุกคนตัดสินว่าเราไม่สมประกอบเราเดินไปกับเพื่อนทีไรเพื่อนมักจะโดนแซวเพราะเพื่อนเราสวยมากและเราก็โดนแซว
เราขอนามสมมุตเพื่อนเราว่า Aนะคะ
ผ.ช1:พี่ Aสวยจังของกู
ผ.ช2:ของ กู
ผ.ช1:อะเอาคนใส่แว่นไป
ผ.ช2:ไม่เอาอะเอ๋อไอ้

555555เรื่องก็ประมานนี้ พอตกเย็นมาน้องผ.ช2เอาเฟสเรามาจากไหนไม่รู้ทักมาบอกเราว่าอย่าเดินผ่านน้องเขาได้มั้ยน้องเขาไม่อยากเจอล้อถ้าพี่สวยจะไม่ว่าเลย เราเลย ขอโทษน้องไปเราไม่อยากไปร.รเลยไปทีไรโดนล้อตลอดล้อยันอาจาร์ถึงรุ่นพี่รุ่นน้อง
เรื่อง2.แม่เราเขาบอกว่าเขาลําบากกับเรามากเขาเหนื่อยกับเรา
เราเลยจะมาถามท.คว่าถ้าเราตายจะดีใช่มั้ยเพราะถ้าเราตายแม่ก็ไม่ต้องลําบากน้องคนนั้นก็ไม่โดนล้อ
เราควรตายๆไปใช่มั้ยคะ
เราขอนามสมมุตเพื่อนเราว่า Aนะคะ
ผ.ช1:พี่ Aสวยจังของกู
ผ.ช2:ของ กู
ผ.ช1:อะเอาคนใส่แว่นไป
ผ.ช2:ไม่เอาอะเอ๋อไอ้
555555เรื่องก็ประมานนี้ พอตกเย็นมาน้องผ.ช2เอาเฟสเรามาจากไหนไม่รู้ทักมาบอกเราว่าอย่าเดินผ่านน้องเขาได้มั้ยน้องเขาไม่อยากเจอล้อถ้าพี่สวยจะไม่ว่าเลย เราเลย ขอโทษน้องไปเราไม่อยากไปร.รเลยไปทีไรโดนล้อตลอดล้อยันอาจาร์ถึงรุ่นพี่รุ่นน้อง
เรื่อง2.แม่เราเขาบอกว่าเขาลําบากกับเรามากเขาเหนื่อยกับเรา
เราเลยจะมาถามท.คว่าถ้าเราตายจะดีใช่มั้ยเพราะถ้าเราตายแม่ก็ไม่ต้องลําบากน้องคนนั้นก็ไม่โดนล้อ