ผมอยากจะตามหาผู้หญิงคนหนึ่งที่ผมเคยรู้จักเมื่อ 25 ปีที่แล้วครับ
เธอชื่อ ออย (ผมรู้แต่ชื่อเล่นของเธอ) เธอเรียนอยู่ที่ "โรงเรียนพระหฤทัยคอนแวนต์" ห้องศิลป์-ฝรั่งเศส ราว ๆ ช่วงปี 2537-2540
หากมีใครที่เป็นศิษย์เก่าโรงเรียนนี้ และรู้จัก คนๆ นี้
รบกวนช่วยคอมเม้นท์และบอกเธอด้วยได้มั้ยครับว่าผมตามหาเธออยู่
ที่ผมอยากจะตามหาเธอ เพราะเธอเป็นรักแรกของผมเมื่อประมาณ 25 ปีที่แล้วครับ
ตอนนั้นเป็นช่วงปิดเทอมหน้าร้อน
ผมเป็นเด็กเชียงใหม่อายุ 16 เดินทาง มาเรียนพิเศษ ภาษาฝรั่งเศส ที่สยามสแควร์
สถานที่เรียนอยู่บนตึกเดียวกับโรงหนังลิโด้เก่าชั้น 2
ผมแอบชอบเด็กผู้หญิงที่ชื่อ ออย คนนี้ เราเรียนคลาสเดียวกัน แต่ผมขี้อายไม่กล้าบอกชอบเธอ
จนกระทั่งคาบสุดท้าย กลายเป็น ออย ที่เป็นคนเดินมาบอกชอบผมก่อน ก่อนที่เราจะแยกย้ายกันไป
ผมจำได้ว่าเธอเดินมาบอกแทบจะวินาทีสุดท้ายเลยด้วยซ้ำ
ตอนที่นักเรียนทุกคนกำลังเดินออกจากห้อง และจะไม่ได้เจอกันอีกแล้ว
พอเรา 2 คนรู้ว่าต่างคนต่างชอบกัน
เรา 2 คนก็ได้พากันเดินจากห้องเรียนของเรา ไปที่ มาบุญครอง ด้วยกัน
เธอพาผมไปพบพี่ชายของเธอที่ร้านอาหาร McDonalds ชั้น 1 (ถ้าจำร้านไม่ผิด)
หลังจากพบพี่ชายของเธอแล้ว เรา 2 คนเดินเล่นในมาบุญครองซักพักก่อนแยกย้ายกันไป
ผมยังจำได้ว่าพาเธอไปที่ร้านพี่กบ skateboard ชั้น 1 ด้วย เพราะตอนนั้นผมชอบเล่น skateboard
นั่นเป็นครั้งแรกและครั้งเดียวที่ผมได้ไปเที่ยวกับเธอนอกห้องเรียน หลังจากรู้ว่าเราชอบกัน
หลังจากเหตุการณ์วันนั้น ผมก็ไม่ได้เจอเธออีกเลย
สมัยนั้นยังไม่มีมือถือหรือเพจเจอร์
ออย เขียนเบอร์โทร.(บ้าน) ของเธอใส่กระดาษให้ผมมา ผมโทร.หาเธอไม่กี่ครั้ง
แล้วผมก็ทำเบอร์โทร.ของเธอหาย และติดต่อเธอไม่ได้อีกเลย
จนถึงเวลาที่ปิดเทอมฤดูร้อนจบลง ผมเดินทางกลับเชียงใหม่
เรื่องของเธอจึงค่อยๆ เลือนหายไปตามกาลเวลา
แต่สิ่งที่ผมจำได้แม่น ไม่เคยลืมคือ ชื่อของเธอและชื่อโรงเรียนที่เธอเรียนอยู่ในขณะนั้น
ส่วนผมชื่อต้น เป็นเด็กเชียงใหม่
ผมน่าจะเคยบอกเธอว่าช่วงที่มาเรียนพิเศษที่กรุงเทพฯ ผมพักอยู่เขต คลองสาน ฝั่งธน
ตอนนี้ผมอายุ 41 ปีแล้ว แน่นอนว่าเธอก็อยู่ในวัยเดียวกับผมเช่นกัน
แปลกมากที่อยู่ดี ๆ ผมก็นึกถึงเธอขึ้นมา จนอยากตามหาเธอ
แม้จะมีความเป็นไปได้สูงมาก ที่เธอจะแต่งงานและมีครอบครัวไปแล้ว
ผมไม่คิดว่าเราจะได้กลับมาคบกันหลังจาก 25 ปีผ่านไปหรอกครับ
ผมไม่คิดว่าเราจะได้เจอกันอีกด้วยซ้ำ
เพราะผมไม่ได้อยู่เมืองไทยแล้ว เนื่องจากย้ายมาตั้งถิ่นฐานอยู่อเมริกาได้ 6 ปี
แต่คงไม่ผิดใช่ไหม ถ้าผมแค่อยากจะรู้ว่าคนที่เป็นรักแรกของผม สบายดีไหม? มีชีวิตอย่างไร?
ยังจำเด็กผู้ชายชื่อต้นจากเชียงใหม่เมื่อ 25 ปีคนนั้นได้รึเปล่า?
ผมแค่อยากจะบอกกับเธอว่าที่ผมหายจากไปเลยเพราะผมทำเบอร์โทรศัพท์หาย
ถ้าเธอจำได้ผมคงดีใจมาก
และถ้าผมได้มีโอกาสได้คุยกับเธออีกซักครั้งผมก็คงมีเรื่องราวจะถามเธอเยอะแยะมากมาย
บางทีอาจจะมีเหตุผลที่ทำให้เราคลาดกันเมื่อ 25 ปีที่แล้วเพื่อจะพบกันในวันนี้ก็ได้
ตามหาผู้หญิงที่เป็นรักแรกเมื่อ 25 ปีที่แล้วครับ
เธอชื่อ ออย (ผมรู้แต่ชื่อเล่นของเธอ) เธอเรียนอยู่ที่ "โรงเรียนพระหฤทัยคอนแวนต์" ห้องศิลป์-ฝรั่งเศส ราว ๆ ช่วงปี 2537-2540
หากมีใครที่เป็นศิษย์เก่าโรงเรียนนี้ และรู้จัก คนๆ นี้
รบกวนช่วยคอมเม้นท์และบอกเธอด้วยได้มั้ยครับว่าผมตามหาเธออยู่
ที่ผมอยากจะตามหาเธอ เพราะเธอเป็นรักแรกของผมเมื่อประมาณ 25 ปีที่แล้วครับ
ตอนนั้นเป็นช่วงปิดเทอมหน้าร้อน
ผมเป็นเด็กเชียงใหม่อายุ 16 เดินทาง มาเรียนพิเศษ ภาษาฝรั่งเศส ที่สยามสแควร์
สถานที่เรียนอยู่บนตึกเดียวกับโรงหนังลิโด้เก่าชั้น 2
ผมแอบชอบเด็กผู้หญิงที่ชื่อ ออย คนนี้ เราเรียนคลาสเดียวกัน แต่ผมขี้อายไม่กล้าบอกชอบเธอ
จนกระทั่งคาบสุดท้าย กลายเป็น ออย ที่เป็นคนเดินมาบอกชอบผมก่อน ก่อนที่เราจะแยกย้ายกันไป
ผมจำได้ว่าเธอเดินมาบอกแทบจะวินาทีสุดท้ายเลยด้วยซ้ำ
ตอนที่นักเรียนทุกคนกำลังเดินออกจากห้อง และจะไม่ได้เจอกันอีกแล้ว
พอเรา 2 คนรู้ว่าต่างคนต่างชอบกัน
เรา 2 คนก็ได้พากันเดินจากห้องเรียนของเรา ไปที่ มาบุญครอง ด้วยกัน
เธอพาผมไปพบพี่ชายของเธอที่ร้านอาหาร McDonalds ชั้น 1 (ถ้าจำร้านไม่ผิด)
หลังจากพบพี่ชายของเธอแล้ว เรา 2 คนเดินเล่นในมาบุญครองซักพักก่อนแยกย้ายกันไป
ผมยังจำได้ว่าพาเธอไปที่ร้านพี่กบ skateboard ชั้น 1 ด้วย เพราะตอนนั้นผมชอบเล่น skateboard
นั่นเป็นครั้งแรกและครั้งเดียวที่ผมได้ไปเที่ยวกับเธอนอกห้องเรียน หลังจากรู้ว่าเราชอบกัน
หลังจากเหตุการณ์วันนั้น ผมก็ไม่ได้เจอเธออีกเลย
สมัยนั้นยังไม่มีมือถือหรือเพจเจอร์
ออย เขียนเบอร์โทร.(บ้าน) ของเธอใส่กระดาษให้ผมมา ผมโทร.หาเธอไม่กี่ครั้ง
แล้วผมก็ทำเบอร์โทร.ของเธอหาย และติดต่อเธอไม่ได้อีกเลย
จนถึงเวลาที่ปิดเทอมฤดูร้อนจบลง ผมเดินทางกลับเชียงใหม่
เรื่องของเธอจึงค่อยๆ เลือนหายไปตามกาลเวลา
แต่สิ่งที่ผมจำได้แม่น ไม่เคยลืมคือ ชื่อของเธอและชื่อโรงเรียนที่เธอเรียนอยู่ในขณะนั้น
ส่วนผมชื่อต้น เป็นเด็กเชียงใหม่
ผมน่าจะเคยบอกเธอว่าช่วงที่มาเรียนพิเศษที่กรุงเทพฯ ผมพักอยู่เขต คลองสาน ฝั่งธน
ตอนนี้ผมอายุ 41 ปีแล้ว แน่นอนว่าเธอก็อยู่ในวัยเดียวกับผมเช่นกัน
แปลกมากที่อยู่ดี ๆ ผมก็นึกถึงเธอขึ้นมา จนอยากตามหาเธอ
แม้จะมีความเป็นไปได้สูงมาก ที่เธอจะแต่งงานและมีครอบครัวไปแล้ว
ผมไม่คิดว่าเราจะได้กลับมาคบกันหลังจาก 25 ปีผ่านไปหรอกครับ
ผมไม่คิดว่าเราจะได้เจอกันอีกด้วยซ้ำ
เพราะผมไม่ได้อยู่เมืองไทยแล้ว เนื่องจากย้ายมาตั้งถิ่นฐานอยู่อเมริกาได้ 6 ปี
แต่คงไม่ผิดใช่ไหม ถ้าผมแค่อยากจะรู้ว่าคนที่เป็นรักแรกของผม สบายดีไหม? มีชีวิตอย่างไร?
ยังจำเด็กผู้ชายชื่อต้นจากเชียงใหม่เมื่อ 25 ปีคนนั้นได้รึเปล่า?
ผมแค่อยากจะบอกกับเธอว่าที่ผมหายจากไปเลยเพราะผมทำเบอร์โทรศัพท์หาย
ถ้าเธอจำได้ผมคงดีใจมาก
และถ้าผมได้มีโอกาสได้คุยกับเธออีกซักครั้งผมก็คงมีเรื่องราวจะถามเธอเยอะแยะมากมาย
บางทีอาจจะมีเหตุผลที่ทำให้เราคลาดกันเมื่อ 25 ปีที่แล้วเพื่อจะพบกันในวันนี้ก็ได้