สวัสดีคนที่เข้ามาอ่านกระทู้นี้นะคะ
ตอนนี้เรามีเรื่องลำบากใจต้องอ่านคนแลกเปลี่ยนความเห็นกันเราสามารบอกเพื่อนได้เพราะไม่อยากให้มันไม่สบายใจและเราจะอยากทดสอบให้แน่ใจเองจริงๆก่อนวันนี้เลยอยากให้ทุกคนช่วยเราทีว่าเราควรจัดการตัวเองยังไงดี🙏🙏
เราชื่ออินนะตอนนี้เราอยู่ม.6 เราจะเล่าเรื่องย้อนกลับไปเมื่อ3ปีก่อน⌚
เราชอบเพื่อนร่วมห้องคนนึ่งมากมากจนไม่คิดจะชอบใครได้มากเท่ามัน มันชื่อ ธีร์ มันเป็นคนตลก แต่บ้างทีมันก็นิ่งๆและมันจะดูดิมากๆเวลามันทำสิ่งที่มันชอบ มันหัวดีแต่ขี้เกียจ มันชอบอ่านหนังสือแบบพวกคัมภีร์ฝรั่งๆ มันเป็นคนยิ้มแล้วน่ารักส่วนเราเป็นพวกสร้างความตลกให้เพื่อน เข้ากับเพื่อนง่าย
เราชอบมันมาก ปีแรกที่เริ่มรู้ตัวเราก็เอาแต่แอบมองมัน ต่อไปปีที่สองเริ่มแสดงออกว่าชอบ และ ปีที่สามเราแสดงออกชัดเจนว่าชอบมัน ทักไปทุกเทศกาล(อันนี้ทำตั้งแต่ชอบปีแรก) วาเลนไทน์เอาดอกไม้ไปให้ แล้วก็อีกหลายอย่าง ส่วนปัจจุบันเราก็ยังคงทำทุกอย่างเหมือนเดิมเพิ่มเติมขึ้นมาคือเราจะบายบ่ายมันทุกครั้งเวลาจะต้องกลับบ้าน เราทำจนเราชินและต้องทำไปเองในทุกๆวัน แต่เรสไม่รู้ว่ามันจะชินและรู้สึกเหมือนเรามั้ย
จนวันหนึ่งเราได้ไปสนิทกับเพื่อนในห้องคนหนึ่งมันชื่อ ซัน ตอนแรกเราทักไปขอมันเรื่องเรียนบ้างอย่างจนได้คุยกัน(หมายถึงคุยไปเรื่อยๆในวันนั้นวันเดียวนะ) แรกๆเราไม่ค่อยถูกขี้หน้ามันเท่าไหร่มันชอบกวนตีนเรา ส่วนเราก็ไม่ต่างกวนตีนเช่นกัน จนวันหนึ่งมันไปคุยกับเพื่อนในแกงค์เดียวกับเรา ตอนนั้นเราไม่ได้รู้สึกอะไรเพราะในหัวเราเวลาไปเรียนนอกจากเรียนก็มีแค่เรื่องธีร์ แค่นั้นไม่เคยสนใจเรื่องความรักของคนอื่น จนช่วงนึ่งมีเหตุผลที่เราจะต้องเจอไอซันแทบทุกวันเพราะกิจกรรมของโรงเรียน มันก็ยังเหมือนเดิมกวนตีนเหมือนเดิม แต่ช่วงหนึ่งมันเริ่มเอาเรื่องแฟนมันมาปรึษาเราเพราะเห็นว่าเป็นเพื่อนกัน เราก็ให้คำปรึษาไปไม่ได้คิดอะไร นานๆทีมันคิดมากๆมันถึงจะมาถามสักที แต่เนื่องด้วยเพราะคุยกันเรื่องแบบนี้บ่อยเราเลย เหมือนจะสนิทกันมั้ง มีช่วงนึ่งมันทะเลาะกับแฟนมัน เราก็เป็นห่วงมันว่ามันจะโอเครมั้ย ตอนนั้นคิดแค่ว่าคงเพราะเพื่อนเลยห่วงแต่ก็เริ่มสับสนกับตัวเองว่าทำไมถึงมีเรื่องของคนอื่นมาอยู่ในหัวมากกว่าเรื่อง ธีร์ ตอนนั้นรีบจัดการตัวเองแล้วแล้วกลับไปโฟกัสที่ ธีร์คนเดียว เราก็ทำได้แต่บ้างครั้งเรื่องซันมันก็เขามาตลอด จนเปิดเทอมม.6 เราทำเรื่องต่างๆกับธีร์เหมือนเดิม เวลามองธีร์เราก็ใจเต้นเหมือนเดิม ความรู้สึกอยากเป็นธีร์ก็เหมือนเดิม แต่ในขณะเดียวกันหัวเราก็ยังมีเรื่องไอซันอยู่ รู้สึกอยากคุยกับมันทั้งๆไม่มีเรื่องให้คุย และที่เราว่าเราไม่สามารถจัดการตัวเองได้คือ เวลาเห็นซันมันเล่นกับแฟนมันในห้อง เรารู้สึกไม่อยากมอง ไม่อยากสนใจ หงุดหงิด เหมือนกับเวลามีผู้หญิงมาเข้าใกล้ธีร์ เรารู้สึกเหมือนกันเลย แต่สิ่งหนึ่งที่ไม่เหมือน เวลาเราคุยกับซันเราจะเป็นตัวของตัวเองมาก ไม่ตื่นเต้นรู้สึกปกติ แต่กับธีร์เราจะประมา แล้วในตอนนี้เรารู้แปลกกับทั้งซันและธีร์ เริ่มทีที่เดี๋ยวนี่มันตอบรับเราทุกอย่างเวลาเราทักหรือคุยกับมัน มันคุยดีกว่าช่วงปีแรกๆที่เราชอบมันสะอีก และที่เรากำลังหาคำตอบคือสายตาของธีร์มันเปลี่ยนไป มันมองเราด้วยสายตาที่เราบอกไม่ถูกสายตาแก่ก่อนมันจะมองเราด้วยสายตาแข่งๆแต่ตอนนี้เป็นสายตาที่ดูอ่อนลงเรารู้สึกแบบนั้นจริงๆ แต่มันรู้คือะไร
ส่วนซันเราอาจคิดไปเองหรือความบังเอิญ แต่ทุกวันที่ไปเรียนอย่างน้อยต้องหนึ่งครั้งที่เวลาเรานั่งทำงานหรือคุนกับเพื่อนอยู่เวลามองไปรอบๆห้องจะเห็นสายตามันมองมาอยู่ก่อนตลอด มันชอบมองหน้าไม่รู้เป็นอะไร และทุกครั้งที่มันมองเราจะด่ากลับทุกครั้ง แต่มันก็ทำได้แต่ยิ้มอยู่แบบนั้นอะ เรารำคาญมาก โดยเฉพาะเวลาทีาเราออกไปพรีเซนงาน เวลามองเข้าไปในห้องมันจะเจอสายตามันทุกครั้งที่มองมา เราไม่รู้มันมองเพื่ออะไร ให้เราหงุดหงิดหรอหรือไง งงอะ
นี้แหละค่ะเรื่องของเราที่จะบอก ตอนนี้มันสับสนและงงมากว่าตอนนี้เราเป็นอะไร วันนึ่งมันจะมีเรื่องนี้ให้คิดตลอด ทุกคนช่วยเราหน่อยได้มั้ยว่าที่เราเป็นอยู่มันคืออะไร เราชอบคนสองคนพร้อมกันหรอ แล้วเราควรทำไง ใครก็ได้บอกทีนะ....
สับสนกับความรู้สึกตัวเอง คนเราจะชอบคนพร้อมกันสองคนได้มั้ย?
ตอนนี้เรามีเรื่องลำบากใจต้องอ่านคนแลกเปลี่ยนความเห็นกันเราสามารบอกเพื่อนได้เพราะไม่อยากให้มันไม่สบายใจและเราจะอยากทดสอบให้แน่ใจเองจริงๆก่อนวันนี้เลยอยากให้ทุกคนช่วยเราทีว่าเราควรจัดการตัวเองยังไงดี🙏🙏
เราชื่ออินนะตอนนี้เราอยู่ม.6 เราจะเล่าเรื่องย้อนกลับไปเมื่อ3ปีก่อน⌚
เราชอบเพื่อนร่วมห้องคนนึ่งมากมากจนไม่คิดจะชอบใครได้มากเท่ามัน มันชื่อ ธีร์ มันเป็นคนตลก แต่บ้างทีมันก็นิ่งๆและมันจะดูดิมากๆเวลามันทำสิ่งที่มันชอบ มันหัวดีแต่ขี้เกียจ มันชอบอ่านหนังสือแบบพวกคัมภีร์ฝรั่งๆ มันเป็นคนยิ้มแล้วน่ารักส่วนเราเป็นพวกสร้างความตลกให้เพื่อน เข้ากับเพื่อนง่าย
เราชอบมันมาก ปีแรกที่เริ่มรู้ตัวเราก็เอาแต่แอบมองมัน ต่อไปปีที่สองเริ่มแสดงออกว่าชอบ และ ปีที่สามเราแสดงออกชัดเจนว่าชอบมัน ทักไปทุกเทศกาล(อันนี้ทำตั้งแต่ชอบปีแรก) วาเลนไทน์เอาดอกไม้ไปให้ แล้วก็อีกหลายอย่าง ส่วนปัจจุบันเราก็ยังคงทำทุกอย่างเหมือนเดิมเพิ่มเติมขึ้นมาคือเราจะบายบ่ายมันทุกครั้งเวลาจะต้องกลับบ้าน เราทำจนเราชินและต้องทำไปเองในทุกๆวัน แต่เรสไม่รู้ว่ามันจะชินและรู้สึกเหมือนเรามั้ย
จนวันหนึ่งเราได้ไปสนิทกับเพื่อนในห้องคนหนึ่งมันชื่อ ซัน ตอนแรกเราทักไปขอมันเรื่องเรียนบ้างอย่างจนได้คุยกัน(หมายถึงคุยไปเรื่อยๆในวันนั้นวันเดียวนะ) แรกๆเราไม่ค่อยถูกขี้หน้ามันเท่าไหร่มันชอบกวนตีนเรา ส่วนเราก็ไม่ต่างกวนตีนเช่นกัน จนวันหนึ่งมันไปคุยกับเพื่อนในแกงค์เดียวกับเรา ตอนนั้นเราไม่ได้รู้สึกอะไรเพราะในหัวเราเวลาไปเรียนนอกจากเรียนก็มีแค่เรื่องธีร์ แค่นั้นไม่เคยสนใจเรื่องความรักของคนอื่น จนช่วงนึ่งมีเหตุผลที่เราจะต้องเจอไอซันแทบทุกวันเพราะกิจกรรมของโรงเรียน มันก็ยังเหมือนเดิมกวนตีนเหมือนเดิม แต่ช่วงหนึ่งมันเริ่มเอาเรื่องแฟนมันมาปรึษาเราเพราะเห็นว่าเป็นเพื่อนกัน เราก็ให้คำปรึษาไปไม่ได้คิดอะไร นานๆทีมันคิดมากๆมันถึงจะมาถามสักที แต่เนื่องด้วยเพราะคุยกันเรื่องแบบนี้บ่อยเราเลย เหมือนจะสนิทกันมั้ง มีช่วงนึ่งมันทะเลาะกับแฟนมัน เราก็เป็นห่วงมันว่ามันจะโอเครมั้ย ตอนนั้นคิดแค่ว่าคงเพราะเพื่อนเลยห่วงแต่ก็เริ่มสับสนกับตัวเองว่าทำไมถึงมีเรื่องของคนอื่นมาอยู่ในหัวมากกว่าเรื่อง ธีร์ ตอนนั้นรีบจัดการตัวเองแล้วแล้วกลับไปโฟกัสที่ ธีร์คนเดียว เราก็ทำได้แต่บ้างครั้งเรื่องซันมันก็เขามาตลอด จนเปิดเทอมม.6 เราทำเรื่องต่างๆกับธีร์เหมือนเดิม เวลามองธีร์เราก็ใจเต้นเหมือนเดิม ความรู้สึกอยากเป็นธีร์ก็เหมือนเดิม แต่ในขณะเดียวกันหัวเราก็ยังมีเรื่องไอซันอยู่ รู้สึกอยากคุยกับมันทั้งๆไม่มีเรื่องให้คุย และที่เราว่าเราไม่สามารถจัดการตัวเองได้คือ เวลาเห็นซันมันเล่นกับแฟนมันในห้อง เรารู้สึกไม่อยากมอง ไม่อยากสนใจ หงุดหงิด เหมือนกับเวลามีผู้หญิงมาเข้าใกล้ธีร์ เรารู้สึกเหมือนกันเลย แต่สิ่งหนึ่งที่ไม่เหมือน เวลาเราคุยกับซันเราจะเป็นตัวของตัวเองมาก ไม่ตื่นเต้นรู้สึกปกติ แต่กับธีร์เราจะประมา แล้วในตอนนี้เรารู้แปลกกับทั้งซันและธีร์ เริ่มทีที่เดี๋ยวนี่มันตอบรับเราทุกอย่างเวลาเราทักหรือคุยกับมัน มันคุยดีกว่าช่วงปีแรกๆที่เราชอบมันสะอีก และที่เรากำลังหาคำตอบคือสายตาของธีร์มันเปลี่ยนไป มันมองเราด้วยสายตาที่เราบอกไม่ถูกสายตาแก่ก่อนมันจะมองเราด้วยสายตาแข่งๆแต่ตอนนี้เป็นสายตาที่ดูอ่อนลงเรารู้สึกแบบนั้นจริงๆ แต่มันรู้คือะไร
ส่วนซันเราอาจคิดไปเองหรือความบังเอิญ แต่ทุกวันที่ไปเรียนอย่างน้อยต้องหนึ่งครั้งที่เวลาเรานั่งทำงานหรือคุนกับเพื่อนอยู่เวลามองไปรอบๆห้องจะเห็นสายตามันมองมาอยู่ก่อนตลอด มันชอบมองหน้าไม่รู้เป็นอะไร และทุกครั้งที่มันมองเราจะด่ากลับทุกครั้ง แต่มันก็ทำได้แต่ยิ้มอยู่แบบนั้นอะ เรารำคาญมาก โดยเฉพาะเวลาทีาเราออกไปพรีเซนงาน เวลามองเข้าไปในห้องมันจะเจอสายตามันทุกครั้งที่มองมา เราไม่รู้มันมองเพื่ออะไร ให้เราหงุดหงิดหรอหรือไง งงอะ
นี้แหละค่ะเรื่องของเราที่จะบอก ตอนนี้มันสับสนและงงมากว่าตอนนี้เราเป็นอะไร วันนึ่งมันจะมีเรื่องนี้ให้คิดตลอด ทุกคนช่วยเราหน่อยได้มั้ยว่าที่เราเป็นอยู่มันคืออะไร เราชอบคนสองคนพร้อมกันหรอ แล้วเราควรทำไง ใครก็ได้บอกทีนะ....