ตอนนี้ทะเลาะกับแฟนหนักมากจนมีแววจะเลิกกัน เขาบอกว่าผมไม่เคยเข้าใจเขาเลย

ตามหัวข้อเลยครับ พอดีช่วย2-3วันนี้เราทะเลาะกันบ่อยมากจนเขาพอแล้วอยากเลิกแล้วเขาบอกผมว่าไม่เคยเข้าใจเขาเลย อันนี้ผมยอมรับว่าผมผิดจริง เขาเคยบอกว่าพวกเรายังเด็กที่จะคบกันความคิดยังเด็กทั้งคู่แต่ไม่รู้ว่าความคิดเรื่องไหนเด็กจนถึงทะเลาะกันครั้งนี้ผมเริ่มคิดๆดูว่าอันดับแรกเลยสิ่งที่เขาอยากเลิกกับผมเพราะเรื่องการเข้าใจ ซึ่งเขาอยากให้ผมเข้าใจเขาแต่เขาไม่เคยที่เข้าใจผมเหมือนกันและผมก็เหมือนเขาอยากให้เขาเข้าใจผมแต่ผมก็ไม่เคยเข้าใจเขาเหมือนกันผมเลยคิดว่าเรื่องแรกที่จะแก้ก็คือเรื่องเห็นแก่ตัวนี้และการที่เราอยากให้เขาเข้าใจเรา เราก็ต้องเข้าใจเขาก่อน เหมือนกับทำดีกับเขา เขาก็จะทำดีกับเรากลับ การที่เราไม่เข้าใจเขา ไม่แปลกที่เขาจะไม่เข้าใจเรา การเขาไม่เข้าใจเรา ไม่แปลกที่เราก็ไม่เข้าใจเขา เราทั้งคู่รักกันมากถึงจะรักกันมากเราก็ยังเด็ก ผมคิดว่าผมควรไปคุยกับเขาแบบนี้มั้ยครับ บอกว่าปัญหาเราตอนนี้ไม่ใช่มีแค่ผมที่ผิดเราทั้งคู่ต่างผิดที่ไม่เข้าใจอีกฝ่าย และยังจะต้องการให้อีกฝ่ายเข้าใจเรา ผมจะเล่าการทะเลาะการครั้งนี้นะครับ คือวันนั้นตอนช่วงเช้าเขาสดใสไม่เศร้าเลยนะครับแต่พอถึงเวลาตอนบ่ายเขากับมีท่าทีที่เปลี่ยนไปเขาเศร้าและนิ่งมากกเมินผม เมินผมแค่คนเดียวนะไม่เมินคนอื่น เขาไม่สนใจผมเลย แต่สนใจคนอื่น เวลาคุยกับผมอย่างกับไม่อยากคุยตอบแค่สั้นๆอืม ใช่ อะ ไม่ก็เมินผมไปดื้อๆเลย ทั้งๆที่ตอนเช้าสดใสเล่นกับผมกวนตีนผมอยู่เลย แต่คุยกับคนอื่นนะยิ้มแย้มคุยเล่นตอนคุยกับผมนี้อย่างกับคนละคน ผมเป็นคนไม่ชอบถูกแฟนเมินด้วยสิเพราะผมรู้สึกการถูกคนรักเมินมันเจ็บปวดมาก แต่ผมก็ทนพยายามๆคุยเล่นกับเขา จนผมทนไม่ไหวผมเลยถามตรงๆว่าเป็นไรหรอเขาบอกไม่เป็นไรและก็เงียบผมถามซํ้าไปเรื่อยๆเพราะผมรู้ว่าเขาต้องมีอะไรแน่ๆแต่เราไม่ยอมบอกและโกหกว่าไม่มีอะไรๆ ผมก็ไม่ชอบการโดนโกหกเพราะแฟนเก่าผมเขาโกหกผม ผมเลยฝั่งใจเรื่องการโกหก ผมเกือบจะขึ้นหัวร้อนใส่จะระเบิดอารมณ์ใส่แต่ผมก็พอหยุดไว้ได้ เพราะทะเลาะครั้งก่อนผมเป็นคนหัวร้อนใส่เขาและเขาไม่ชอบหลังจากผมที่รู้ว่าเขาไม่ชอบผมก็พยายามหยุดเลยถึงแม้จะไม่ทันทีแต่ผมค่อยๆเบาลงๆๆ แต่ผมก็ยังตื้อถามเขาว่าเป็นไรหรอ เขาก็โกหกว่าไม่เป็นไรและเขาทนไม่ไหวบอกเขาว่าอยากพึ่งคุยกับเขาปล่อยเขาอยู่คนเดียวก่อนแต่ผมก็ยังตื้อยังพยายามทำให้เขาดีขึ้นเพราะผมเห็นเวลาแฟนหน้าเศร้าไม่สดใสแล้วทนปล่อยให้เขาอยู่คนเดียวไม่ได้ต้องทำอะไรสักอย่างแล้วเพื่อจะให้เขาดีขึ้น ผมรู้ว่าผมตื้อเขาแบบนี้ไม่ดีแน่ๆเพราะเขาบอกเวลาเขาเศร้าให้ปล่อยเขาไว้คนเดียวแต่ผมเป็นห่วงตื้อๆจนบู้มมม เขาทนไม่ไหวอยากเลิก