สวัสดีค่ะ
ขออนุญาตขอพื้นที่ระบายหน่อยเถอะนะ คือไม่ไหวจริงเกี่ยวกับปัญหาครอบครัวคือเขาไม่เคยสนใจอะไรเลยเกี่ยวกับเรากลับกันที่พวกเขาทำกับน้อง...
เราสอบได้ที1ของห้องกับไม่แสดงความรู้สึกยินดีกับเราเลยต่างกันกับน้องสอบได้ที3พาไปฉลองไปกินนู่นกินนี่
เราสอบได้ที5แต่พ่อบอกว่าทำไมไม่ได้ที1-3เป็นเพราะเล่นโทรศัพท์มากใช่ไหมทำไมไม่ตั้งใจเรียน
น้องสอบได้ที11แต่พ่อกับแม่ไม่พูดอะไรเลยเพียงแต่บอกว่าให้พยายามกว่านี้นะลูก ตอนแรกก็ไม่อยากจะอะไรเลยนะพอนับวันก็เอาแต่ว่าเราแรงขึ้นบางทีสิ่งที่น้องทำแต่กลับมาโทษว่าเราเป็นคนทำโดยที่ไม่ฟังอะไรจากเราเลยบางทีก็โกรธให้น้องแต่มาพาลใส่เราโดยที่เรานั่งทานข้าวเฉยๆจนเราต้องลุกออกไปแอบร้องไห้คนเดียวอยู่บ่อยครั้งแล้วการที่เราอยู่แต่ในห้องก็บอกว่าอยู่ในนั้นมันมีอะไรหนักหนาทำไมไม่ออกมาบ้าง
ในใจก็อยากจะพูดว่า”บางทีการที่ได้อยู่ในห้องของหนูมันอาจจะเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้หนูรู้สึกว่ามันอบอุ่นรู้สึกมีความสุขเวลาที่อยู่ในนั้นก็ได้”
และอีกหลายๆอย่างที่ไม่เข้าใจ...
ขอปรึกษาหน่อยได้ไหม?
ขออนุญาตขอพื้นที่ระบายหน่อยเถอะนะ คือไม่ไหวจริงเกี่ยวกับปัญหาครอบครัวคือเขาไม่เคยสนใจอะไรเลยเกี่ยวกับเรากลับกันที่พวกเขาทำกับน้อง...
เราสอบได้ที1ของห้องกับไม่แสดงความรู้สึกยินดีกับเราเลยต่างกันกับน้องสอบได้ที3พาไปฉลองไปกินนู่นกินนี่
เราสอบได้ที5แต่พ่อบอกว่าทำไมไม่ได้ที1-3เป็นเพราะเล่นโทรศัพท์มากใช่ไหมทำไมไม่ตั้งใจเรียน
น้องสอบได้ที11แต่พ่อกับแม่ไม่พูดอะไรเลยเพียงแต่บอกว่าให้พยายามกว่านี้นะลูก ตอนแรกก็ไม่อยากจะอะไรเลยนะพอนับวันก็เอาแต่ว่าเราแรงขึ้นบางทีสิ่งที่น้องทำแต่กลับมาโทษว่าเราเป็นคนทำโดยที่ไม่ฟังอะไรจากเราเลยบางทีก็โกรธให้น้องแต่มาพาลใส่เราโดยที่เรานั่งทานข้าวเฉยๆจนเราต้องลุกออกไปแอบร้องไห้คนเดียวอยู่บ่อยครั้งแล้วการที่เราอยู่แต่ในห้องก็บอกว่าอยู่ในนั้นมันมีอะไรหนักหนาทำไมไม่ออกมาบ้าง
ในใจก็อยากจะพูดว่า”บางทีการที่ได้อยู่ในห้องของหนูมันอาจจะเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้หนูรู้สึกว่ามันอบอุ่นรู้สึกมีความสุขเวลาที่อยู่ในนั้นก็ได้”
และอีกหลายๆอย่างที่ไม่เข้าใจ...