.
วันนี้ตลอดทั้งวันงานยุ่งมาก ๆ แทบไม่มีเวลาได้ทานข้าวเลย งานยุ่งจนถึงเลิกงานกันเลยทีเดียว...
แป้งเลิกงานกลับมาถึงห้องพักอย่างเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า และเพลียมาก เธอทิ้งตัวลงนอนบนที่นอนทั้งชุดทำงาน กระเป๋าวางระเกะระกะไม่เป็นที่บนเตียงนอนเช่นกัน เปียวมีเวรมีกรรมก็ต้องอยู่คนเดียวไป
เธอขอเอนกายพักหลังที่ปวดสักหน่อยเหอะปวดหลังชิปหายมาก ๆ อายุเยอะนอกจากจะเจอปัญหามากมายที่เข้ามาในชีวิต มีอีกหนึ่งปัญหาที่เลี่ยงไม่ได้ แม้คุณจะไม่อยากจะเผชิญมากแค่ไหนก็ตามนั่นก็คือ อาการปวดหลังนี่แหละ หึหึ
นอนหงายบนเตียงนอนไปสักพัก ในใจกำลังทะเลาะกันว่าจะออกกำลังกายดีไหม หรือจะงดสักวันดี สัปดาห์นี้ยังไม่ได้หยุดเลยนะ ปกติแล้วเธอจะต้องทำสี่หยุดสอง
ออกกำลังกายสี่วันหยุดสองวัน หรือห้าวันหยุดสองวันบ้าง แต่นี่ผ่านมาสัปดาห์สามวันแล้วที่เธอยังไม่หยุดพัก จะงดหรือไม่งดดีนะ! สมองกับใจเถียงกันอยู่อย่างนั้น
ใจบอกให้สู้! ต้องลุกไปออกกำลังกายเดี๋ยวนี้ เพื่อหุ่นที่เฟิร์มกลับบ้านปีใหม่ ทว่าร่างกายมันไม่ตอบสนอง ไม่ยอมลุก สุดท้ายกายก็แพ้ใจ หรือเปล่า! เธอลุกขึ้นไปเปลี่ยนชุด ใส่กางเกงขาสั้นสำหรับออกกำลังกาย ใส่สปอร์ตบาร์ สวมรองเท้าผ้าใบ ปูพรมลองแพลงค์อย่างดี
เตรียมทุกอย่างพร้อม แต่ร่างกายมันกลับดื้อ ขาแขนมันดื้อ มันไม่ยอมทำ มิหนำซ้ำกลับเดินมานอนลงบนเตียงอีกครั้ง ทั้งชุดออกกำลังกายนี่แหละ นอนมองพรมปูอยู่ที่พื้นอย่างอ่อนแรง สรุปวันนี้ไม่ทำโว้ย! สรุปใจแพ้กาย! หึหึ
แป้งปล่อยทุกอย่างไว้อย่างนั้น ไม่ยอมเก็บเข้าที่ และไม่ยอมถอดรองเท้าผ้าใบออกด้วย นอนเล่นโทรศัพท์มือถือบนเตียงนอน สักพักเริ่มหิว ท้องร้องจะทานข้าวดีมั้ยนะ วันนี้ทั้งวันไม่ได้ทานข้าวเลย ทานขนมลองท้องไปเท่านั้น ดูนาฬิกาก็สามทุ่มแล้ว จะกินดีมั้ย สมองกับใจทะเลาะกันอีกแล้ว
นอนแช่ตัวเองบนเตียงอยู่อย่างนั้น ท้องร้อง หิวข้าว ใจกระวนกระวาย น้ำก็ไม่ยอมไปอาบสักที อากาศก็หนาว หิวก็หิว สมองตื้อตัน เพลียก็เพลีย ไม่อยากทำอะไรเลย อยากนอนอยู่เฉย ๆ แต่มันทำไม่ได้ มันหิว! วันนี้เป็นอะไรกันนะ หรือเป็นเพราะพักผ่อนไม่เพียงพอ พรุ่งนี้ก็เข้าสามอาทิตย์เต็ม ๆ ที่ทำงานไม่ได้หยุด
เมื่อทนต่อความหิวโหยไม่ไหว ทั้งที่ไม่อยากลุกทำอะไรเลย ก็ต้องลุกเดินไปดูข้าวในหม้อ โชคดีมีข้าวเหลืออยู่ เปียวกินไม่หมดนั่นแหละ เปิดตู้เย็นเหลือไข่ฟองเดียว โชคดีมากที่ยังมีไข่ ทำไข่ดาวก็ได้ เธอกินข้าวนิดเดียวอยู่แล้ว ซอสก็มี เมื่อทุกอย่างพร้อมก็แค่เสียเวลาทำไข่ดาวเท่านั้นเอง
แป้งเตรียมตั้งกระทะ แต่เธอดันเทน้ำเปล่าใส่ในกระทะโดยไม่รู้สึกตัว พร้อมแกะกาแฟ3in1ใส่ในแก้ว! เย้ย! แป้งอุทานออกมาอย่างแรง พร้อมหัวเราะตัวเองเสียงดังลั่น เชี้ย! กูแกะกาแฟใส่แก้วทำไมวะเนี่ย ร้องเสียงหลงกันเลยทีเดียว ต้มน้ำไปอีก! เธอบ่นให้ตนเอง พร้อมหัวเราะตัวเองอยู่อย่างนั้น ดีนะที่เปรียวแฟนหนุ่มไม่อยู่ ไม่ทันได้เห็นตนเองเออเล่อ ฮา
จะต้มกาแฟกินตอนสามทุ่มเนี่ยนะ บ้าไปแล้ว และที่แย่ไปกว่านั้น กาแฟเหลือซองเดียวไปอีก! กรรม! แล้วพรุ่งนี้จะชงอะไร ทว่าก็ไม่ได้ทิ้งเธอนำแก้วกาแฟที่มีผงกาแฟเข้าไปเก็บในตู้เย็น ไว้ชงพรุ่งนี้ ขืนทิ้งไปพรุ่งนี้เช้าไม่ได้กินแน่
แป้งนำกระทะไปเทน้ำทิ้ง กลับมาตั้งกระทะใส่น้ำมัน สติสตังค์กลับมาอยู่กับเนื้อกับตัวแล้ว เมื่อครู่นี้ถ้าจะเบลอไปนิด อาจจะเพราะหิวข้าวก็เป็นได้
เมื่อน้ำมันเดือดถึงขีดสุด แป้งเดินไปเปิดตู้เย็นจะเอาไข่ออกมาทอดไข่ดาว แต่ชิปหาย! ไม่รู้เพราะเจ้ากรรมนายเวรอาฆาตแรง หรือผีในห้องแกล้ง หรือมือไม้อ่อนเพราะความหิวกันแน่ ใช่! มันต้องใช่แน่ ๆ ผีในห้องต้องแกล้งแป้งแน่นอน เมื่อรู้ว่าแป้งหิวผีก็เลยแกล้ง
ไข่ฟองเดียวที่มีอยู่ แป้งเปิดตู้เย็นหยิบไข่ฟองเดียวออกมา ไม่รู้หยิบท่าไหน ไข่ฟองเดียวที่มีร่วงหลุดตกลงพื้นแตกกระจายทั่วห้อง แป้งเบิกตากว้างด้วยความตกใจ
โหยหาความรักความเมตตา... หรือหมดความหวังนั่งน้ำตาริน... หรือสะใจเธอแล้วใช่มั้ย สาใจเธอพอหรือยัง...
ไม่รู้เพลงไหนเข้ากับความรู้สึกตอนนี้มากที่สุด แป้งอึ้ง แป้งโมโห แป้งอยากร้องไห้ แป้งอยากหัวเราะ ไม่รู้เหมือนกันว่าตอนนี้แป้งอารมณ์ไหนกันแน่ หึหึ ฮา แง่!
กรี๊ด! เธอกรี๊ดในใจ อยากจะกรี๊ดเสียงดังลั้นออกมาก็ทำไม่ได้ มันดึกแล้ว ไข่ใบเดียวของเธอที่มีอยู่ ตอนนี้ได้ไปกองอยู่ที่พื้นเรียบร้อยแล้ว หมดกัน! หมดกันกับความหิวข้าว กับไข่ฟองเดียวฟองสุดท้ายที่มีอยู่ น้ำมันก็เดือดผุด ๆ รอแล้ว สุดท้ายก็ต้องปิดกระทะ ทอดปลั๊กออก
ฮา เธอหัวเราะลั่นออกมาคนเดียว ท่ามกลางความหิว ตอนนี้อีกไม่ถึงสามนาทีก็จะสี่ทุ่ม จะให้ออกไปร้านสะดวกซื้อก็ไม่กล้า กลัวผี ระหว่างซอยมันมีต้นไม้ใหญ่อยู่ต้นหนึ่ง กลัวขับผ่านไปเจอคนนั่งห้อยหัวอยู่บนนั้น
ไม่เป็นไรยังมีข้าวในหม้อ กินข้าวกับซอสก็ได้วะ แป้งนั่งเช็ดไข่ที่เลอะพื้นห้องทั้งน้ำตา สุดท้ายลงเอยด้วยข้าวกับซอส อร่อยดี อร่อยมาก! แซ่บเว่อ!
วันนี้เป็นวันอะไรกันแน่ วันที่แสนเหนื่อย วันที่งานยุ่งทั้งวัน แถมกลับมายังสะเพร่า เออเล่ออีก กรรมในกรรมจริง ๆ
ไม่ใช่! ผีในห้องต้องแกล้งเธอแน่ ๆ หึหึ!
จบ...
เรื่องสั้น : คืนวันนั้น
.
วันนี้ตลอดทั้งวันงานยุ่งมาก ๆ แทบไม่มีเวลาได้ทานข้าวเลย งานยุ่งจนถึงเลิกงานกันเลยทีเดียว...
แป้งเลิกงานกลับมาถึงห้องพักอย่างเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า และเพลียมาก เธอทิ้งตัวลงนอนบนที่นอนทั้งชุดทำงาน กระเป๋าวางระเกะระกะไม่เป็นที่บนเตียงนอนเช่นกัน เปียวมีเวรมีกรรมก็ต้องอยู่คนเดียวไป
เธอขอเอนกายพักหลังที่ปวดสักหน่อยเหอะปวดหลังชิปหายมาก ๆ อายุเยอะนอกจากจะเจอปัญหามากมายที่เข้ามาในชีวิต มีอีกหนึ่งปัญหาที่เลี่ยงไม่ได้ แม้คุณจะไม่อยากจะเผชิญมากแค่ไหนก็ตามนั่นก็คือ อาการปวดหลังนี่แหละ หึหึ
นอนหงายบนเตียงนอนไปสักพัก ในใจกำลังทะเลาะกันว่าจะออกกำลังกายดีไหม หรือจะงดสักวันดี สัปดาห์นี้ยังไม่ได้หยุดเลยนะ ปกติแล้วเธอจะต้องทำสี่หยุดสอง
ออกกำลังกายสี่วันหยุดสองวัน หรือห้าวันหยุดสองวันบ้าง แต่นี่ผ่านมาสัปดาห์สามวันแล้วที่เธอยังไม่หยุดพัก จะงดหรือไม่งดดีนะ! สมองกับใจเถียงกันอยู่อย่างนั้น
ใจบอกให้สู้! ต้องลุกไปออกกำลังกายเดี๋ยวนี้ เพื่อหุ่นที่เฟิร์มกลับบ้านปีใหม่ ทว่าร่างกายมันไม่ตอบสนอง ไม่ยอมลุก สุดท้ายกายก็แพ้ใจ หรือเปล่า! เธอลุกขึ้นไปเปลี่ยนชุด ใส่กางเกงขาสั้นสำหรับออกกำลังกาย ใส่สปอร์ตบาร์ สวมรองเท้าผ้าใบ ปูพรมลองแพลงค์อย่างดี
เตรียมทุกอย่างพร้อม แต่ร่างกายมันกลับดื้อ ขาแขนมันดื้อ มันไม่ยอมทำ มิหนำซ้ำกลับเดินมานอนลงบนเตียงอีกครั้ง ทั้งชุดออกกำลังกายนี่แหละ นอนมองพรมปูอยู่ที่พื้นอย่างอ่อนแรง สรุปวันนี้ไม่ทำโว้ย! สรุปใจแพ้กาย! หึหึ
แป้งปล่อยทุกอย่างไว้อย่างนั้น ไม่ยอมเก็บเข้าที่ และไม่ยอมถอดรองเท้าผ้าใบออกด้วย นอนเล่นโทรศัพท์มือถือบนเตียงนอน สักพักเริ่มหิว ท้องร้องจะทานข้าวดีมั้ยนะ วันนี้ทั้งวันไม่ได้ทานข้าวเลย ทานขนมลองท้องไปเท่านั้น ดูนาฬิกาก็สามทุ่มแล้ว จะกินดีมั้ย สมองกับใจทะเลาะกันอีกแล้ว
นอนแช่ตัวเองบนเตียงอยู่อย่างนั้น ท้องร้อง หิวข้าว ใจกระวนกระวาย น้ำก็ไม่ยอมไปอาบสักที อากาศก็หนาว หิวก็หิว สมองตื้อตัน เพลียก็เพลีย ไม่อยากทำอะไรเลย อยากนอนอยู่เฉย ๆ แต่มันทำไม่ได้ มันหิว! วันนี้เป็นอะไรกันนะ หรือเป็นเพราะพักผ่อนไม่เพียงพอ พรุ่งนี้ก็เข้าสามอาทิตย์เต็ม ๆ ที่ทำงานไม่ได้หยุด
เมื่อทนต่อความหิวโหยไม่ไหว ทั้งที่ไม่อยากลุกทำอะไรเลย ก็ต้องลุกเดินไปดูข้าวในหม้อ โชคดีมีข้าวเหลืออยู่ เปียวกินไม่หมดนั่นแหละ เปิดตู้เย็นเหลือไข่ฟองเดียว โชคดีมากที่ยังมีไข่ ทำไข่ดาวก็ได้ เธอกินข้าวนิดเดียวอยู่แล้ว ซอสก็มี เมื่อทุกอย่างพร้อมก็แค่เสียเวลาทำไข่ดาวเท่านั้นเอง
แป้งเตรียมตั้งกระทะ แต่เธอดันเทน้ำเปล่าใส่ในกระทะโดยไม่รู้สึกตัว พร้อมแกะกาแฟ3in1ใส่ในแก้ว! เย้ย! แป้งอุทานออกมาอย่างแรง พร้อมหัวเราะตัวเองเสียงดังลั่น เชี้ย! กูแกะกาแฟใส่แก้วทำไมวะเนี่ย ร้องเสียงหลงกันเลยทีเดียว ต้มน้ำไปอีก! เธอบ่นให้ตนเอง พร้อมหัวเราะตัวเองอยู่อย่างนั้น ดีนะที่เปรียวแฟนหนุ่มไม่อยู่ ไม่ทันได้เห็นตนเองเออเล่อ ฮา
จะต้มกาแฟกินตอนสามทุ่มเนี่ยนะ บ้าไปแล้ว และที่แย่ไปกว่านั้น กาแฟเหลือซองเดียวไปอีก! กรรม! แล้วพรุ่งนี้จะชงอะไร ทว่าก็ไม่ได้ทิ้งเธอนำแก้วกาแฟที่มีผงกาแฟเข้าไปเก็บในตู้เย็น ไว้ชงพรุ่งนี้ ขืนทิ้งไปพรุ่งนี้เช้าไม่ได้กินแน่
แป้งนำกระทะไปเทน้ำทิ้ง กลับมาตั้งกระทะใส่น้ำมัน สติสตังค์กลับมาอยู่กับเนื้อกับตัวแล้ว เมื่อครู่นี้ถ้าจะเบลอไปนิด อาจจะเพราะหิวข้าวก็เป็นได้
เมื่อน้ำมันเดือดถึงขีดสุด แป้งเดินไปเปิดตู้เย็นจะเอาไข่ออกมาทอดไข่ดาว แต่ชิปหาย! ไม่รู้เพราะเจ้ากรรมนายเวรอาฆาตแรง หรือผีในห้องแกล้ง หรือมือไม้อ่อนเพราะความหิวกันแน่ ใช่! มันต้องใช่แน่ ๆ ผีในห้องต้องแกล้งแป้งแน่นอน เมื่อรู้ว่าแป้งหิวผีก็เลยแกล้ง
ไข่ฟองเดียวที่มีอยู่ แป้งเปิดตู้เย็นหยิบไข่ฟองเดียวออกมา ไม่รู้หยิบท่าไหน ไข่ฟองเดียวที่มีร่วงหลุดตกลงพื้นแตกกระจายทั่วห้อง แป้งเบิกตากว้างด้วยความตกใจ
โหยหาความรักความเมตตา... หรือหมดความหวังนั่งน้ำตาริน... หรือสะใจเธอแล้วใช่มั้ย สาใจเธอพอหรือยัง...
ไม่รู้เพลงไหนเข้ากับความรู้สึกตอนนี้มากที่สุด แป้งอึ้ง แป้งโมโห แป้งอยากร้องไห้ แป้งอยากหัวเราะ ไม่รู้เหมือนกันว่าตอนนี้แป้งอารมณ์ไหนกันแน่ หึหึ ฮา แง่!
กรี๊ด! เธอกรี๊ดในใจ อยากจะกรี๊ดเสียงดังลั้นออกมาก็ทำไม่ได้ มันดึกแล้ว ไข่ใบเดียวของเธอที่มีอยู่ ตอนนี้ได้ไปกองอยู่ที่พื้นเรียบร้อยแล้ว หมดกัน! หมดกันกับความหิวข้าว กับไข่ฟองเดียวฟองสุดท้ายที่มีอยู่ น้ำมันก็เดือดผุด ๆ รอแล้ว สุดท้ายก็ต้องปิดกระทะ ทอดปลั๊กออก
ฮา เธอหัวเราะลั่นออกมาคนเดียว ท่ามกลางความหิว ตอนนี้อีกไม่ถึงสามนาทีก็จะสี่ทุ่ม จะให้ออกไปร้านสะดวกซื้อก็ไม่กล้า กลัวผี ระหว่างซอยมันมีต้นไม้ใหญ่อยู่ต้นหนึ่ง กลัวขับผ่านไปเจอคนนั่งห้อยหัวอยู่บนนั้น
ไม่เป็นไรยังมีข้าวในหม้อ กินข้าวกับซอสก็ได้วะ แป้งนั่งเช็ดไข่ที่เลอะพื้นห้องทั้งน้ำตา สุดท้ายลงเอยด้วยข้าวกับซอส อร่อยดี อร่อยมาก! แซ่บเว่อ!
วันนี้เป็นวันอะไรกันแน่ วันที่แสนเหนื่อย วันที่งานยุ่งทั้งวัน แถมกลับมายังสะเพร่า เออเล่ออีก กรรมในกรรมจริง ๆ
ไม่ใช่! ผีในห้องต้องแกล้งเธอแน่ ๆ หึหึ!
จบ...