คนที่เราปลื้มบประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต

พี่เขาอยู่ม.6 ประสบอุบัติเหตุระหว่างเดินทางไปโรงเรียน ปกติเราขี่รถตามหลังเขาไปรร.ประมาณ6.30 (คนละโรงเรียน) บ้านก็ไม่ไกลกันเท่าไร ปลื้มเขาเพราะเขาเป็นแรงบันดาลใจในการลดน้ำหนัก แถมเขาวิ่งมาแถวบ้านทุกวัน วันที่เกิดเหตุเราไปโรงเรียนสายเลยไม่ได้ตามหลังพี่เขาไป เราไปประมาณ7:10และเจอซากรถตอนแรกคิดว่าอาจเป็นคนแก่หรืออะไร พอไปเปิดเฟซแล้วเห็นมีคนไว้อาลัยพี่เขาเราตกใจมาก แล้วซากเราที่เราเจอก็คือพี่เขาถึงว่าทำไมรถคุ้นๆ แบบเราไม่เคยแอดเฟซ ฟอลไอจีพี่เขาเลย ไม่มีโอกาสได้บอกว่าชอบพี่เขาด้วยซ้ำ พี่เขาก็ไม่รู้ว่าเราชอบอยากให้พี่เขาฟื้นขึ้นมาก็คงเป็นไปไม่ได้แล้ว โรคกลัวความตายเราก็กำเริบขึ้นหนักเสียใจก็เสียใจ ทำใจอย่างไรดีคะ เราทั้งช็อกทั้งกลัว