ปล.ยาวไปขอโทษด้วยค่ะ :'( อยากจะระบายแต่ก็ไม่มีใครเป็นที่ปรึกษาได้เลย อึดอัดมากค่ะ
- แฟนเราเป็นหัวหน้าร้านอาหาร แฟรนไชส์
ทำหน้าที่ทุกอย่าง ส่งอาหาร ทำครัว เอกสาร
- พอมี corona ระบาด พนักงานก็ลาออก เข้าก็ต้องทำงานหนักขึ้น
- จนตอนนี้แทบไม่มีเวลาให้เลยค่ะ คุยกันน้อยลง จากโทรหากันทุกคืนหลังเลิกงาน ก็ไม่ได้โทรเลย เพราะเลิกงานเค้าก็เหนื่อย นอนตลอด แทบไม่ได้เจอกันเลยค่ะ
- เราก็คอยพูดให้กำลังใจเข้าตลอด เราก็พยายามจะเข้าใจในจุดๆนี้ เพราะเข้าก็มีภาระที่ต้องดูแล
- แต่บางทีเราก็รู้สึกเหนื่อยกับความรู้สึกตัวเองมากๆ ที่ต้องนั้งรอข้อความจากเข้าได้คุยกันนิดนึงก็ยังดี พยายามจะไม่งี่เง่า แต่ก็น้อยใจตัวเองเหมือนกันที่เข้าไม่ได้สังเกตและไม่เคยถามเรากลับเลยว่าเราเป็นอย่างไรบ้าง
- เราเลยเลือกที่จะเงียบและถอยรักษาระยะห่างออกมา กลับกายเป็นต่างฝ่ายต่างเงียบไม่ได้คุยกันวันสองวันเลยค่ะ
- เราเลยตัดสินใจอยากพักที่ต้องรออยู่ฝ่ายเดียว เราเลยเสนอให้เข้าว่า ถ้ายังไม่พร้อมที่จะมีแฟนเธอก็ทำหน้าที่ของเธอ พร้อมแล้วค่อยเริ่มใหม่ แต่เข้าเลือกจะครบกับเราต่อ
- เคยสงสัยว่าทำแบบนี้แล้วจะเก็บเราไว้ทำไม จะบอกว่าเห็นแกตัวก็ไม่รู้ จะบอกว่ารัก ก็ทะเลาะกันบ่อยก็ไม่เลิก (แต่ก่อนเรางี่เง่ามาก) ถามว่าเข้ามีคนอื่นไหม เราก็เชื่อระดับนึงไม่เชื่อระดับนึงว่าเข้าไม่ใช่คนอย่างนั้น เพราะเรื่องนี้เข้าซีเรียสมาก และเคยทำให้เรามั่นใจในตัวเข้าหลายรอบ
- เราควรจัดการกับความรู้สึกตัวเองยังไงดีค่ะให้ความรักได้ไปต่อแบบไม่มีปัญหา เราอดทนและพยายามจะเข้าใจเข้าให้ได้ แต่ก็มีคำถามเต็มหัวไปหมด
- พยายามจะไม่คิด อยากจะไปเที่ยวข้างนอกก็เคอรฟิว งานที่ทำร้านก็ปิดตั้ง1 เดือน เพื่อนก็ไปต่างจว.กันหมด ทั้งเหงา ทั้งรัก ทั้งโกรธ อยู่ในอันเดียวกันทั้งคิดถึงมากๆ จนร้องไห่ แต่ก็ต้องบอกว่าไม่เป็นไร เพราะไม่อยากให้เข้ามาคิดมากกับเราอีก แค่เรื่องงานเข้าก็กดดันพอแล้ว
แฟนทำแต่งาน ควรจัดการความรู้สึกตัวเองยังไงดีค่ะ ??
- แฟนเราเป็นหัวหน้าร้านอาหาร แฟรนไชส์
ทำหน้าที่ทุกอย่าง ส่งอาหาร ทำครัว เอกสาร
- พอมี corona ระบาด พนักงานก็ลาออก เข้าก็ต้องทำงานหนักขึ้น
- จนตอนนี้แทบไม่มีเวลาให้เลยค่ะ คุยกันน้อยลง จากโทรหากันทุกคืนหลังเลิกงาน ก็ไม่ได้โทรเลย เพราะเลิกงานเค้าก็เหนื่อย นอนตลอด แทบไม่ได้เจอกันเลยค่ะ
- เราก็คอยพูดให้กำลังใจเข้าตลอด เราก็พยายามจะเข้าใจในจุดๆนี้ เพราะเข้าก็มีภาระที่ต้องดูแล
- แต่บางทีเราก็รู้สึกเหนื่อยกับความรู้สึกตัวเองมากๆ ที่ต้องนั้งรอข้อความจากเข้าได้คุยกันนิดนึงก็ยังดี พยายามจะไม่งี่เง่า แต่ก็น้อยใจตัวเองเหมือนกันที่เข้าไม่ได้สังเกตและไม่เคยถามเรากลับเลยว่าเราเป็นอย่างไรบ้าง
- เราเลยเลือกที่จะเงียบและถอยรักษาระยะห่างออกมา กลับกายเป็นต่างฝ่ายต่างเงียบไม่ได้คุยกันวันสองวันเลยค่ะ
- เราเลยตัดสินใจอยากพักที่ต้องรออยู่ฝ่ายเดียว เราเลยเสนอให้เข้าว่า ถ้ายังไม่พร้อมที่จะมีแฟนเธอก็ทำหน้าที่ของเธอ พร้อมแล้วค่อยเริ่มใหม่ แต่เข้าเลือกจะครบกับเราต่อ
- เคยสงสัยว่าทำแบบนี้แล้วจะเก็บเราไว้ทำไม จะบอกว่าเห็นแกตัวก็ไม่รู้ จะบอกว่ารัก ก็ทะเลาะกันบ่อยก็ไม่เลิก (แต่ก่อนเรางี่เง่ามาก) ถามว่าเข้ามีคนอื่นไหม เราก็เชื่อระดับนึงไม่เชื่อระดับนึงว่าเข้าไม่ใช่คนอย่างนั้น เพราะเรื่องนี้เข้าซีเรียสมาก และเคยทำให้เรามั่นใจในตัวเข้าหลายรอบ
- เราควรจัดการกับความรู้สึกตัวเองยังไงดีค่ะให้ความรักได้ไปต่อแบบไม่มีปัญหา เราอดทนและพยายามจะเข้าใจเข้าให้ได้ แต่ก็มีคำถามเต็มหัวไปหมด
- พยายามจะไม่คิด อยากจะไปเที่ยวข้างนอกก็เคอรฟิว งานที่ทำร้านก็ปิดตั้ง1 เดือน เพื่อนก็ไปต่างจว.กันหมด ทั้งเหงา ทั้งรัก ทั้งโกรธ อยู่ในอันเดียวกันทั้งคิดถึงมากๆ จนร้องไห่ แต่ก็ต้องบอกว่าไม่เป็นไร เพราะไม่อยากให้เข้ามาคิดมากกับเราอีก แค่เรื่องงานเข้าก็กดดันพอแล้ว