พ่อแม่ไม่ห้ามให้มีแฟนแต่ก็เหมือนห้ามเลยทำไงดี

คือแบบนี้ค่ะ ตัวหนูเองอายุ15แล้วค่ะ หนูแอบคบกับแฟนค่ะแล้วพ่อแม่จับได้ ก็เลยเปิดใจคุยกัน พ่อไม่ได้พูดอะไรมากค่ะแต่คำพูดของพ่อทำให้เราคิดมากก็คือ "พ่อเกลียดมัน" แต่พ่อยังไม่ได้ทำความรู้จักเค้าเลยนะคะ พอถึงคราวแม่พูด แม่ก็พูดเรื่องการคุมกำเนิดไม่ได้ว่าอะไรค่ะ แต่เรารู้สึกได้ถึงพลังแห่งความอึดอัดค่ะ คือเราไม่เคยคิดจะมีแฟนเลยไม่ค่อยได้ยุ่งเรื่องพวกนี้แต่ตอนนี้หนูเป็นซึมเศร้ามีแต่เค้านี่แหละค่ะที่ทำให้เรามีความสุขมากที่สุด โดยครอบครัวก็เป็นส่วนนึงเช่นกัน เราคุยกับเค้านานมากๆเป็นปีๆถึงจะคบค่ะ เราไม่เคยให้เค้าจับเนื้อต้องตัว ไม่แม้แต่จะให้อยู่ใกล้นั่งชิดกันเลยค่ะ เพราะหนูคิดว่ามันไม่ควร แต่ตอนนี้หนูก็เริ่มเปิดใจให้เค้าค่ะเริ่มให้เค้าจับมือแค่บางครั้งค่ะ แต่หนูยอมรับจริงๆเลยว่าเราทั้งสองมีความสุขกันมากเลย ถึงแม้พ่อแม่จะไม่ว่า แต่ว่าท่านทั้งสองก็เหมือนไม่ยอมรับ..ไม่มีความสุขเลยอึดอัดมากค่ะ หนูอยากใช้ชีวิตอิสระบ้าง หลายคนอาจจะบอกให้หนูบอกเหมือนที่หนูพิมพ์มาแต่ความเป็นจริงแล้วหนูพยายามมากๆแล้วแต่พ่อแม่ก็ไม่ให้ความสำคัญกับมันเลยค่ะ ปล.เค้าอายุ17แล้วค่ะ