คนคุย

หวัดดีงับทุกคน ก่อนอื่นเลยคือเรามีเรื่องมาปรึกษาอะ เรื่องมันมีอยู่ว่าเราอะไปเล่นเกมส์ line play แล้วได้เพื่อนใหม่มาเราคุยกันถูกคอเลยขอไอดีไลน์กัน ตอนนั้นเราป.6 เองมั่ง ตอนนั้นเราก็ไม่ได้คิดอะไรหรอก เรากับเขาก็คุยกันเล่นๆ แล้วก็คุยกันมาเรื่อยๆ แต่จะคุยกันแบบ 4 - 5 เดือนถึงจะคุยกันครั้งหนึ่ง เราก็ทำแบบนี้แหละตลอดเลยนะ งงมากทำเข้าไปได้ยังไง55 แต่ว่าเอาจริงพี่แกไม่ยอมบอกตัวตนเราเลยเว้ยว่าพี่แกอะเป็นใคร ขนาดเพศยังไม่รู้เลยจ้า แต่เราคิดว่าพี่แกเป็นผู้หญิง เพราะไม่ติดว่าผู้ชายคนนั้นจะคุยอะไรแบบนี้ตลอดๆ บวกกับ พี่แกชอบแมว ตอนคุยกันก็มีแต่สติกเกอร์มุ่งมิ้ง เราก็คุยแบบนี้แหละเรื่อยๆเลยนะ จนวันหนึ่งเราอยู่ม.5 อยู่ดีๆพี่แกก็โทรมา ตอนนั้นคือตกใจมากเพราะแบบเราไม่เคยคุยกันแบบโทรคุยอะ เราเห็นเราก็รีบวางสิ55 เราก็เลยถามเขาไปว่าโทรมาทำไม พี่แกเลยบอกว่าโทรมาเช็ดว่าหายไปหรือยัง เพราะมันตอนม.5เราค่อยข้างยุ่งเลยไม่ได้เข้าไปคุย แล้วทีนี้ไม่รู้เป็นไง เอ้าโทรคุยกันเชย เสียงผู้ชายแม่เอยยยยย ตอนได้ยินเสียงคือตกใจเวอร์ แต่เราก็พยายามคุยปกตินะ แล้วพี่แกก็เริ่มโทราเรื่อยๆ แบบติดต่อหลายวันอะนะแต่ก็ได้ไม่กี่วันหรอกเพราะเราไม่ยอมให้พี่แกโทรบ่อย เพราะเหมือนตอนนั้นจำได้ว่าเรายังอยากเป็นแค่พี่น้อง แต่ก็นั้นแหละคำว่าพี่น้องไม่มีอยู่จริง 55 เราเริ่มคุยกับพี่แกแบบแชทนะ ทุกวันๆ ความสัมพันธ์มันก็ยิ่งมีมากขึ้น คือตอนนั้นมีทั้งความรู้สึกอยากคุยต่อ ทั้งความรู้สึกไม่อยากคุยเพราะเอาจริงปะตอนนั้นเราไม่รู้ด้วยซำ่ว่าพี่แกอยู่จังหวัดอะไร อายุเท่าไร หน้าตาเป็นยังไง บวกกับที่บ้านไม่ค่อยโอเครกับเรื่องพวกนี้อีก แต่ก็นั้นแหละเราก็คุยกับพี่แกต่อเราเริ่มเปิดเผยความรู้สึกดีๆที่มีให้กัน เราเหมือนมีวันหนึ่งเราถามพี่แกว่าทำไหมถึงชอบเรา พี่แกบอกว่า เราไม่เคยหายไปไหนพี่แกเลยอยากลองคุยดู ตอนนั้นเราได้ยินเราไม่รู้ด้วยซำ่ว่าเราควรรู้สึกยังไงดี ความรู้สึกเรามันตีกันไปหมด ทั้งอยากคุยต่อ ทั้งอยากหนีออกมา แต่เหมือนพี่แกจะเริ่มไว้ใจเรามากขึ้นเรื่อยๆ พี่แกยอมบอกจ. ก่อนเป็นอันดับแรกน้นคือพี่แกอยู่จ.เชียงใหม่ ต่อมาบอกกับเราว่าอายุ32 ตอนนั้นเราอึงมากคือเรากับพี่แกห่างกัน16ปี  เราก็เริ่มคิดหนักละ ต่อมาเราเอาเรื่องนี้ไปปรึกษาแม่ แบบตั้งแต่เริ่มคุยกับพี่แกเลยนะ แม่เราก็รู้สึกไม่โอเคร เพื่อนเราก็บอกให้เราเดินออกมาเหอะ เราพยายามมองข้ามทุกอย่างเว้ยเพราะตอนนั้นเหมือนจะรู้สึกแบบดีมากๆกับพี่แก คือจะพูดได้ว่านิสัยตรงสเปกเลยอะ แต่ก็นั้นแหละมันเป็นการคุยผ่านทางโลกออนไลน์เราไม่รู้ลยว่าจริงๆพี่แกจะเป็นเหมือนในแชทไหม ความรู้สึกเราตแนนั้นคือคิดหนักมาก เพราะตอนนั้นเราใช้ความรู้สึกล้วนๆ เราเลยบอกตัวเองว่าพอให้ใช้สมองบ้าง เราคิดไปคิดมาความรักระหว่าเรากบพี่เขาแทบเป็นไปไม่ได้เลยอะ เราเลยเลือกที่จะเดินออกมา แต่วันที่เราเลือกที่จะเดินอกมาพี่แกดันส่งรูปตัวเองมาให้เราดู นั้นมันทำให้เรารู้สึกผิดมากเพราะว่าเราคิดว่าพี่แกน่าจะไว้ใจเรามาเลยส่งรูปมา แต่เข้าใจไหมว่ามันเป็นจังหวะเดียวกับที่เราจะบอกลาพี่แก เราเลยพูกแรงๆไปเพื่อให้พี่แกเกลียดเรา ประมาณว่าเราชอบคนหล่อนะ แล้วพี่แกก็ตอบเรามาว่าโอเครเทอไม่ชอบเราเพราะที่หน้าตา แล้วมันก็จบลง โหววววว บอกเลยตอนนั้นเจ็บสัด จากนั้นเรารอเวลาให้ผ่านไปหลายวันรอให้พี่แกหายเศร้าพอเรารู้สึกว่ามันนานพอแล้วเราส่งข้อความไปหาพี่แกว่าทำไมเราถึงไป เราแค่อยากลาพี่แกไปด้วยดี แต่หลังจากลากันเรียบร้อย แต่เรายังอยากคุยกับพี่แกอยู่อะ เราเลยยืมไลน์เพื่อนที่ไม่ได้ใช่แล้วเอามาเล่น เราเลยทักพี่แกไป คือเราคิดว่าพี่แกยังไม่หานเส้า เราเลยพยายามไปคุยกับพี่เขาแต่ตอนทักไปเราเล่นเกมกับพี่แกแล้วโกหกว่าเราอะเป็นเพื่อนในเกมนะแกเพิ่งทัมา แล้วก็เล่นเกมตอบคำถาม จริงๆพี่แกดูเหมือนไม่ค่อยอยากเล่นเท่าไรแต่เราก็แบบบังคับ55 เราเลยโกหกว่ามีแฟนละนะ กลัวพี่แกคิดเกินเลยอีก ที่เรามาคุยกับพี่แกเพราะอยากแบบหลอกถามว่า โอเครขึ้นยัง แต่นั้นแหละแทบจะไม่ได้อะไรเลย เราพยายามทำให้พี่แกขำ แล้วก็ชวนพี่แกคุยเล่น ทำไงก็ได้ให้พี่แกหายเศร้า  แต่ก็ทักเป็นระยะๆนะ แต่ตอนนี้เราก็เลิกทักแล้วแหละเพราะคิดว่าพี่แกน่าจะโอเครแล้ว เพื่อนๆคิดว่าไงอะเราทำถูกไหม