สวัสดีค้าบผมชื่อเบสนะค้าบผมก็เป็นคนที่ชอบอ่านกลอนมากก็เลยลองแต่งกลอนเล่นดูพอดีผมเปิดดูรูปที่เคยไปเที่ยวมาเจอรูปๆหนึ่งคือรูปนี้
https://www.picz.in.th/image/joYxbI
ก็เป็นหินที่แปลกสำหรับผมมากเลยอ่ะนะในช่วงเวลานั้นพอดีช่วงนั้นนี่โดนสาวทิ้งด้วยอะนะอะไรจะบังเอิญขนาดนั้นหินสีดำรูปหัวใจมีรอยแตกตรงกลาง555🤣
พอเห็นแบบนี้เลยได้กลอนบทนี้มาอ่ะลองอ่านดูล่ะกันนะค้าบบ
เดินเข้าไป ในป่า อันใหญ่หลวง
ขจัดดวง กิเลส สมเพชหนา
เดินออกไป ยาวไกล สุดสายตา
เพื่อจะเจอ ปัญญา ของตัวเรา
เดินต่อไป ยิ่งนาน เรายิ่งท้อ
อันสังขาร เรานั้นหนอ มันไม่เที่ยง
มันปวดร้าว ระบมหนัก จนตัวเอียง
มันไม่เที่ยง ขามันสั่น บั่นทอนใจ
เดินต่อไป อีกสักนิด คิดเล่นเล่น
ลมเย็นเย็น พัดผ่าน มันสั่นไหว
ที่เย็นเย็น มันก็แค่ หนาวเพียงกาย
แค่จิตใจ มันตั้งมั่น นั้นเป็นพอ
เดินสักนิด หินมันติด สะกิดเท้า
แปลกแท้เหลา หินมันแตก หน้าแปลกหนอ
เหมือนหัวใจ โดนมีดปาด ยังไม่พอ
เรานั้นหนอ คิดกลับไป ยังกานดา
เหมือนชะตา เล่นตลก มันผกผัน
เห็นคืนวัน หวนกลับมา อยากบ้าหนอ
อันตัวเรา นั่งเศร้า น้ำตาคลอ
โอ้น้องหนอ ทิ้งเราไป ไม่ใยดี
เหมือนจะมี ความหล่อ เป็นต้นเหตุ
น่าสมเพช เวทนา หน้าบัดสี
หน้าไม่หล่อ พ่อไม่รวย ไร้ไมตรี
ตัวน้องนี้ เลยทิ้งไป ไม่กลับมา
หยุดเดินคิด แล้วนั่ง พิจารณา
แค่หินหนา คิดไปไกล ทำไมหนอ
เรื่องมันผ่าน ไปแล้ว ไม่ต้องรอ
เดินก้าวต่อ สู่เส้นทาง อันยาวไกล
ก็ได้ออกมาประมาณนี้นะค้าบแต่ดูเหมือนว่ามันอ่านแล้วยังไงๆอยู่เลยอยากจะขอคำแนะนำจากคนที่มีประสบการณ์ในการแต่งกลอนหน่อยผมก็ยังมีปัญหาในเรื่องของการใช้คำอยู่ด้วยคือไม่รู้ว่าจะใช้คำประมาณไหนดีช่วยแนะนําติชมได้เต็มที่เลยนะครับผมจะได้เอาไปพัฒนาทักษะของผมขึ้นด้วย😁หรือจะช่วยแก้ไขกลอนของผมให้มันดูน่าอ่านน่าฟังน่าสนใจก็ได้นะครับหรือใครจะลองแต่งกลอนจากรูปที่ผมแนบไว้ก็ได้นะค้าบผมจะรออ่านอย่างใจจดใจจ่อเลยเพราะผมชอบอ่านกลอนอยู่เป็นทุนเดิมอยูแล้ว❤️❤️😁
กวีหน้าใหม่ขอคำแนะด้วยนะค้าบ
ก็เป็นหินที่แปลกสำหรับผมมากเลยอ่ะนะในช่วงเวลานั้นพอดีช่วงนั้นนี่โดนสาวทิ้งด้วยอะนะอะไรจะบังเอิญขนาดนั้นหินสีดำรูปหัวใจมีรอยแตกตรงกลาง555🤣
พอเห็นแบบนี้เลยได้กลอนบทนี้มาอ่ะลองอ่านดูล่ะกันนะค้าบบ
เดินเข้าไป ในป่า อันใหญ่หลวง
ขจัดดวง กิเลส สมเพชหนา
เดินออกไป ยาวไกล สุดสายตา
เพื่อจะเจอ ปัญญา ของตัวเรา
เดินต่อไป ยิ่งนาน เรายิ่งท้อ
อันสังขาร เรานั้นหนอ มันไม่เที่ยง
มันปวดร้าว ระบมหนัก จนตัวเอียง
มันไม่เที่ยง ขามันสั่น บั่นทอนใจ
เดินต่อไป อีกสักนิด คิดเล่นเล่น
ลมเย็นเย็น พัดผ่าน มันสั่นไหว
ที่เย็นเย็น มันก็แค่ หนาวเพียงกาย
แค่จิตใจ มันตั้งมั่น นั้นเป็นพอ
เดินสักนิด หินมันติด สะกิดเท้า
แปลกแท้เหลา หินมันแตก หน้าแปลกหนอ
เหมือนหัวใจ โดนมีดปาด ยังไม่พอ
เรานั้นหนอ คิดกลับไป ยังกานดา
เหมือนชะตา เล่นตลก มันผกผัน
เห็นคืนวัน หวนกลับมา อยากบ้าหนอ
อันตัวเรา นั่งเศร้า น้ำตาคลอ
โอ้น้องหนอ ทิ้งเราไป ไม่ใยดี
เหมือนจะมี ความหล่อ เป็นต้นเหตุ
น่าสมเพช เวทนา หน้าบัดสี
หน้าไม่หล่อ พ่อไม่รวย ไร้ไมตรี
ตัวน้องนี้ เลยทิ้งไป ไม่กลับมา
หยุดเดินคิด แล้วนั่ง พิจารณา
แค่หินหนา คิดไปไกล ทำไมหนอ
เรื่องมันผ่าน ไปแล้ว ไม่ต้องรอ
เดินก้าวต่อ สู่เส้นทาง อันยาวไกล
ก็ได้ออกมาประมาณนี้นะค้าบแต่ดูเหมือนว่ามันอ่านแล้วยังไงๆอยู่เลยอยากจะขอคำแนะนำจากคนที่มีประสบการณ์ในการแต่งกลอนหน่อยผมก็ยังมีปัญหาในเรื่องของการใช้คำอยู่ด้วยคือไม่รู้ว่าจะใช้คำประมาณไหนดีช่วยแนะนําติชมได้เต็มที่เลยนะครับผมจะได้เอาไปพัฒนาทักษะของผมขึ้นด้วย😁หรือจะช่วยแก้ไขกลอนของผมให้มันดูน่าอ่านน่าฟังน่าสนใจก็ได้นะครับหรือใครจะลองแต่งกลอนจากรูปที่ผมแนบไว้ก็ได้นะค้าบผมจะรออ่านอย่างใจจดใจจ่อเลยเพราะผมชอบอ่านกลอนอยู่เป็นทุนเดิมอยูแล้ว❤️❤️😁