.สวัสดีครับพี่ๆทุกคน ผมเป็นเด็กม.6ที่จบมาเมื่อปีที่แล้ว ปีนี้ออกมาทำงานอายุครบ19แล้วครับ ก่อนหน้านี้ผมทำงานเซเว่นมาก่อน4เดือน ตัดสินใจลาออกเพราะเลิกดึกเกินไป ไม่เป็นตามที่ตกลงเลิกตี1ตี2เพื่อนร่วมงานไม่สอนงาน เหวี่ยง เงินเก็บยังไม่มี เพราะแต่ละเดือนโดนหักเยอะมาก ทนไม่ไหว. เลยหางานใหม่ครับ ตอนนี้ทำงานฮะจิบังทำได้1เดือน เดือนแรกได้8,000ทำหน้าที่เป็นกุ๊ก ผมได้เอาเงินส่วนนี้ไปสมัครเรียนราม3พันกว่าบาทครับ สมัครเรียนครูครับ แล้วซื้อของมาไว้ใช้พวกผงซักฟอก น้ำยาปรับผ้านุ่ม ของใช้ส่วนตัวครับ ตอนนี้ทำงานจะเข้าเดือนที่2ครับ แต่เงินที่เหลืออยู่ เหลือแค่1,200บาทครับ ต้องใช้ให้ถึงสิ้นเดือน ค่ารถแต่ละวันไปทำงานไป-กลับตกวันละ30แล้วครับ เงินเดือนออกวันที่30ครับ จะได้ประมาณ11,000ครับ ตำแหน่งที่ผมทำคือกุ๊ก งานค่อนข้างหนัก เวลสลูกค้าเยอะต้องรีบแต่งหน้าบะหมี่ บางทีทำผิดก็ได้กินเอง ต้องเสียตังค์ พี่ที่สอนงานเขาทำมา5ปี เงินเดือนเขาได้แค่13,000และเพื่อนร่วงงานไม่ดีเลยครับ หัวหน้าชอบมาพูดบั่นทอนจิตใจเวลาทำผิดหรือบูลลี่ต่างๆ เช่นเราใช้มือถือออปโป้ พวกเขาใช้ไอโฟน ก็พูดทำนองว่า เกลียดคนไม่ใช้ไอโฟนว่ะ ซึ่งในร้านมีผมไม่ใช้คนเดียว ทำไมต้องมาบูลลี่กันด้วย ผมอยากมีงานที่มั่นคงอยากทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย ในใจจริงๆอยากทำเอ็มเค เพราะเคยไปทำเอ็มเคได้1วัน สัมผัสได้ถึงความจริงใจ ที่ลาออกตอนนั้นคือเงินในกระเป๋ามี4พัน ค่ารถไป-กลับไกลมาก50โลต่อวัน ค่ารถ70บาท ไม่ไหวเลยขอลาออก ตอนนี้มองๆดูงานเอ็มเคแถวใกล้ๆและไม่เปลืองมากครับ วันนี้ผมก็โทรไปขอตังค์แม่500บาทเพื่อใช้ต่อให้ถึงวันที่30 ลำพัง1,200บาทคงไม่พอ สิ้นเดือนผมต้องจ่ายค่าเน็ตด้วย แม่ก็ไม่เข้าใจด่ายับเลยครับเงินก็ไม่ได้ ทำไมเด็กอายุ19ต้องมาแบกรับภาระอะไรแบบนี้ด้วยครับ อยากเรียนจบมีงานทำดีๆ. อยากทำงานที่มั่นคง มีความสุข เรียนไปด้วย ครอบครัวไม่เข้าใจ อยากตายไปให้รู้แล้วรู้รอดเลยครับ ขอโทษนะครับผมแค่อยากระบาย ไม่อยากเปลี่ยนงานบ่อยหรอกครับเสียประวัติ แต่ทุกคนก็ต้องหางานที่ตัวเองทำแล้วมีความสุขถึงจะอยากอยู่ต่อและอยู่ได้นาน
ภาระเด็กอายุ19