*****เรื่องราวยาวหน่อยนะคะ
สวัสดีคะ เราซื้อเบียร์อายุ23ปี มีพี่น้อง7คน เราเป็นลูกคนที่6 ตระกูลเราเป็นคนจีน แม่รักลูกผู้ชายมาก เพราะมีลูกชายแค่2คน เรามีหน้าตาไม่เหมือนพี่น้องคนอื่นเลยชอบล้อว่าไม่ใช่ลูกแม่อยากได้อะไรก็ไม่เคยได้เหมือนลูกคนอื่นหนังสื่อชุดนักเรือนได้ใช้แต่ของมือสองที่คนอื่นให้มาแต่ลูกคนอื่นแม่ซื้อของใหม่ให้เวลาเราขอที่ไรบอกไม่มีตัง เราเข้าใจนะว่าที่บ้านไม่ค่อยมีเงินแต่เราไม่เคยได้เลยตอนอาย12,13ไปรับจ้างซักผ้าเขามาได้ตังมา100,200แม่ก็เอาไปหมด แล้วก็เป็นคนเก็กวาดบ้านซักผ้าหุ้งข้าวทำทุก(ไม่ทำกับข้าว)คนอื่นไม่เห็นทำอะไรถ้าไม่ทำโดนตีเด้อ ตอนเด็กพี่คนที่5กับน้องคนสุดท้องแก้ลงตลอดชอบหาเรื่องให้แม่มาตีเรา บ้างที่โดนลากมาตียังไม่รูเรื่องเลยโดนตีเพราะอะไรทุกวันนี้ยังคิดเลยว่าวันนั่นแม่ตีเรื่องอะไร555 แม่ตีแต่ละครั้งเจ็บปางตาย ถีบกระทืบก้อนหินลองมาแต่ไกลก็มี แอะอากก็ตีไม่ฟังเหตุผลอะไรเลย มีวันนึงวันที่คิดไม่ถึงเลยว่าแม่จะทำถึงขนาดนั่นตอนนั่นอาย16ปีละ เราพึ่งกลับมาจากโรงเรืยน โต๊ะกินข้าวพี่น้องกับพ่อเขากินข้าวกันเสร็จแล้ว แต่ไม่มีคนเก็บแม่กลับมาจากไหนไม่รู้พอเห็นตะโกนด่าเราไม่รู้จักหน้าที่สอนเท่าไรก็ไม่จำ พอเราอธิบายให้เขาฟังเขาว่าเราเถี่ยงเขาจับมีดอีโตแล้วโยนมาใส่เราไม้อะไรต่ออะไรที่อยู่ใกล้เขาโยนใส่เราทุกอยากเราอยูมุมพอดีมันออกมาไม่ได้แม่เดินมาตีซ้ำถีบกระทืบยังเอาที่ชาร์จแบตมาฟาดเราต่ออีกยายเลยมาดึงแม่ออกไปเราเลยหนีออกมาได้ระหว่างแม่โยนมีดอีโตใส่เารอีก โดนเท้าเดือดออกเยอะมากเลยหนีไปแอบ เขาก็ยังตามหาตัวเราอยู่นะ พี่สาวคนที่5เห็นเราวิ่งไม่บอกแม่เลยอ่ะ สุดยอดไม่ล่ะ เราเลยหนีข้ามคลองไปแอบในป่าตั้งแต่บ่ายโมงเรานั่งร้องไห้จนหลับไปพอตื่นมามันมืดแล้วอ่ะแผลเลือดก็ออก พอเห็นมืดแล้วจึ่งออกมาคิดว่ากลับบ้านไม่เป็นไรแล้วมั่งพอเปิดประตู่เขาบ้านไปแค่นั่นแหละถือแส่รอเลยจับเราตีอีก ว่าปานนี้พึ่งเขาบ้านมัน1ทุ่มพอดีตอนนั่น เราก็สุดจะทนละ เลยพูดกับเขาว่าอะไรหนักหน่าไม่ได้เก็บโต๊ะแค่นี้ทำกับหนูถึงขนาดนี้เลยหรอหนูเป็นลูกแม่หรือป่าว แม่ตีเลยเลยจะยืนให้ตีอย่างงี้ตีให้ตายจะไม่ไปไหน(พูดน้ำเสี้ยงไม่ดี)พ่อเขาลงมาจับแยกแล้วพาเราไปทำแผลแล้วให้เราเก็บเสื้อผ้าไปอยู่กับยายก่อน ตอนนั่นพูดกับตัวเองว่าทำไมไม่มีใครรักเลยไม่มีใครสนใจเลย จะอยูไปทำไม แม่ตีตั้งแต่เด็กจนถึงอายุ16ก็ยังตี เลยหนี้ออกจากบ้านมาทำอยู่ไทย ให้น้าติดต่องานให้ ตอนนั่นอยูแถวชายแดนเก็บขวดเก็บกระสอบขายทำอย่างนั่นมา2ปี อายุครบ18พอมีเงินเก็บ เลยทำพาสปอลตเข้ามากรุงเทพ ตั่งแต่วันแรกที่ออกจากบ้านมายังไม่คุยกับแม่เลย ฝ่านมา7ปีแล้ว เราไม่ได้แค้นไม่ได้โกรธอะไรแม่นะ แต่ยังทำไม่ใจไม่ค่อยได้ แล้วเราก็ลืมเรื่องพวกนี้ไปนาน(ประเด็นก็คือ)
*****2อาทิต ที่ฝ่านมานี้เรานอนฝันแทบทุกวันเลยกับเรื่องสัยเด็กๆมีแต่เรื่องไม่น่าจดจำ ฝันแต่เรื่องร้ายๆตอนเด็ก ทั้งๆที่แต่ก่อนลืมมันไปหมดแล้ว เรื่องตอนเด็กมันเป็นปบในใจไม่ค่อยอยากจำ แต่พอตอนนี้มันฝันบ่อยๆมันทำให้ใจเราหวาดกลัวทุกครั้งที่นึกถึงมัน ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ (เราไม่ใช่คนไทยก็พิมม์ผิดตรงไหนขออภัยด้วยนะคะ)
มันอึดอัดใจเก็บไว้มานานไม่รู้จะเล่าให้ใครฟัง
อยากทุกคนว่าเคยมีปมในใจไหม ตอนเด็กๆที่แม่ตีเราเพราะเขารักเราจริงๆใช่ไหม
สวัสดีคะ เราซื้อเบียร์อายุ23ปี มีพี่น้อง7คน เราเป็นลูกคนที่6 ตระกูลเราเป็นคนจีน แม่รักลูกผู้ชายมาก เพราะมีลูกชายแค่2คน เรามีหน้าตาไม่เหมือนพี่น้องคนอื่นเลยชอบล้อว่าไม่ใช่ลูกแม่อยากได้อะไรก็ไม่เคยได้เหมือนลูกคนอื่นหนังสื่อชุดนักเรือนได้ใช้แต่ของมือสองที่คนอื่นให้มาแต่ลูกคนอื่นแม่ซื้อของใหม่ให้เวลาเราขอที่ไรบอกไม่มีตัง เราเข้าใจนะว่าที่บ้านไม่ค่อยมีเงินแต่เราไม่เคยได้เลยตอนอาย12,13ไปรับจ้างซักผ้าเขามาได้ตังมา100,200แม่ก็เอาไปหมด แล้วก็เป็นคนเก็กวาดบ้านซักผ้าหุ้งข้าวทำทุก(ไม่ทำกับข้าว)คนอื่นไม่เห็นทำอะไรถ้าไม่ทำโดนตีเด้อ ตอนเด็กพี่คนที่5กับน้องคนสุดท้องแก้ลงตลอดชอบหาเรื่องให้แม่มาตีเรา บ้างที่โดนลากมาตียังไม่รูเรื่องเลยโดนตีเพราะอะไรทุกวันนี้ยังคิดเลยว่าวันนั่นแม่ตีเรื่องอะไร555 แม่ตีแต่ละครั้งเจ็บปางตาย ถีบกระทืบก้อนหินลองมาแต่ไกลก็มี แอะอากก็ตีไม่ฟังเหตุผลอะไรเลย มีวันนึงวันที่คิดไม่ถึงเลยว่าแม่จะทำถึงขนาดนั่นตอนนั่นอาย16ปีละ เราพึ่งกลับมาจากโรงเรืยน โต๊ะกินข้าวพี่น้องกับพ่อเขากินข้าวกันเสร็จแล้ว แต่ไม่มีคนเก็บแม่กลับมาจากไหนไม่รู้พอเห็นตะโกนด่าเราไม่รู้จักหน้าที่สอนเท่าไรก็ไม่จำ พอเราอธิบายให้เขาฟังเขาว่าเราเถี่ยงเขาจับมีดอีโตแล้วโยนมาใส่เราไม้อะไรต่ออะไรที่อยู่ใกล้เขาโยนใส่เราทุกอยากเราอยูมุมพอดีมันออกมาไม่ได้แม่เดินมาตีซ้ำถีบกระทืบยังเอาที่ชาร์จแบตมาฟาดเราต่ออีกยายเลยมาดึงแม่ออกไปเราเลยหนีออกมาได้ระหว่างแม่โยนมีดอีโตใส่เารอีก โดนเท้าเดือดออกเยอะมากเลยหนีไปแอบ เขาก็ยังตามหาตัวเราอยู่นะ พี่สาวคนที่5เห็นเราวิ่งไม่บอกแม่เลยอ่ะ สุดยอดไม่ล่ะ เราเลยหนีข้ามคลองไปแอบในป่าตั้งแต่บ่ายโมงเรานั่งร้องไห้จนหลับไปพอตื่นมามันมืดแล้วอ่ะแผลเลือดก็ออก พอเห็นมืดแล้วจึ่งออกมาคิดว่ากลับบ้านไม่เป็นไรแล้วมั่งพอเปิดประตู่เขาบ้านไปแค่นั่นแหละถือแส่รอเลยจับเราตีอีก ว่าปานนี้พึ่งเขาบ้านมัน1ทุ่มพอดีตอนนั่น เราก็สุดจะทนละ เลยพูดกับเขาว่าอะไรหนักหน่าไม่ได้เก็บโต๊ะแค่นี้ทำกับหนูถึงขนาดนี้เลยหรอหนูเป็นลูกแม่หรือป่าว แม่ตีเลยเลยจะยืนให้ตีอย่างงี้ตีให้ตายจะไม่ไปไหน(พูดน้ำเสี้ยงไม่ดี)พ่อเขาลงมาจับแยกแล้วพาเราไปทำแผลแล้วให้เราเก็บเสื้อผ้าไปอยู่กับยายก่อน ตอนนั่นพูดกับตัวเองว่าทำไมไม่มีใครรักเลยไม่มีใครสนใจเลย จะอยูไปทำไม แม่ตีตั้งแต่เด็กจนถึงอายุ16ก็ยังตี เลยหนี้ออกจากบ้านมาทำอยู่ไทย ให้น้าติดต่องานให้ ตอนนั่นอยูแถวชายแดนเก็บขวดเก็บกระสอบขายทำอย่างนั่นมา2ปี อายุครบ18พอมีเงินเก็บ เลยทำพาสปอลตเข้ามากรุงเทพ ตั่งแต่วันแรกที่ออกจากบ้านมายังไม่คุยกับแม่เลย ฝ่านมา7ปีแล้ว เราไม่ได้แค้นไม่ได้โกรธอะไรแม่นะ แต่ยังทำไม่ใจไม่ค่อยได้ แล้วเราก็ลืมเรื่องพวกนี้ไปนาน(ประเด็นก็คือ)
*****2อาทิต ที่ฝ่านมานี้เรานอนฝันแทบทุกวันเลยกับเรื่องสัยเด็กๆมีแต่เรื่องไม่น่าจดจำ ฝันแต่เรื่องร้ายๆตอนเด็ก ทั้งๆที่แต่ก่อนลืมมันไปหมดแล้ว เรื่องตอนเด็กมันเป็นปบในใจไม่ค่อยอยากจำ แต่พอตอนนี้มันฝันบ่อยๆมันทำให้ใจเราหวาดกลัวทุกครั้งที่นึกถึงมัน ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ (เราไม่ใช่คนไทยก็พิมม์ผิดตรงไหนขออภัยด้วยนะคะ)
มันอึดอัดใจเก็บไว้มานานไม่รู้จะเล่าให้ใครฟัง