เข้าหาสังคมยาก

เราอยากเป็นวิศวะเราก็ลงเรียนสายวิทย์คณิตที่โรงเรียน พอใกล้จะเปิดเทอมเข้ามาทุกทีเรานั่งทบทวนตัวเองอยู่ทุกวัน ว่าเราจะเรียนรอดมั้ย เราไม่ชอบเรียนสายสามัญเรากำลังคิดได้เราไม่มีความสุขเลย เรารู้สึกมันสา

คือเทอมแรกกลุ่มเรามี5คน ตอนนั้นเราสนิทกับAเพราะรู้จักก่อน แล้วเทอมแรกก็ผ่านไปด้วยดี พอเทอมสองก็มีเพื่อนอีกคน นามชื่อB ที่ไม่ใช่เพื่อนในกลุ่มคนพยายามเข้าหาAคือเพื่อนสนิทเรา Bพยายามเข้าหาด้วยวิธีพี่รหัส

ตามหัวข้อเลยค่ะ ในรร.ดังแห่งหนึ่ง ขอไม่เอ่ยชื่อนะคะ มีพี่รปภคนหนึ่งสนิทกับนักเรียนในรร.ค่ะ เขาทำงานที่นี่มา8ปีแล้ว ครอบครัวของเราที่มาส่งเรากับน้องไปรร.ก้อสนิทค่ะ นิสัยเขาเป็นมิตรมีน้ำใจมากเลยค่ะ ยา

คือยายหนูเคยขายนาได้8เเสนบาทตั้นเเต่หนูอยู่ป5 เเล้วที่นี้เงินมันเริ่มหมดตอนประมาณม1เทรม2 ยายก็ขายที่ดินหน้าบ้านอีกค่ะ ได้5หมื่นบาท เเล้วเงินก็หมดภายไม่กี่เดือนค่ะ ประมา2เดือนค่ะ ในครอบครัวไม่มีใครทำงา

คือเราเป็นเด็กต่างจังหวัดอยู่กับตายาย และฐานะค่อนข้างยากจน เรียนอยู่ม.3 ซึ่งการเรียนก็ต้องทำงานส่งอาจารย์ แล้วพอช่วงใกล้ปิดเทอมเป็นช่วงที่อาจารย์มักสั่งงานติดกันหลายวิชา เราจึงขอเงินยายทำรายงาน ซึ่งยา

สวัดดีคะหนูพึ่งขึ้น ม3 ช่วงโควิดที่บ้านหนูล้มละลายจากมีเป็นสิบๆล้านตอนนี้ พอมีกินเเต่ไม่มีเงินพอที่จะใช้หนี้ จ่ายค่าเทอม หนูเรียนโรงเรียนเอกชนคะค้างค่าเทอมตั้งเเต่ ป4จนม3 เเต่หนูทยอยผ่อนเหลือเเค่ของป6

เราอายุ 14 นะ คือเราเป็นเด็กคนนึงที่พ่อเเม่ทำงานหนักมากไม่ได้อยู่ด้วยกันตั้งเเต่เด็กทำให้เราได้อยู่กับตากับยาย ตอนที่พ่อกับเเม่มีเราเขาก็เลี้ยงเราดีนะเอาใจใส่ตลอด เเต่พอเเม่มีน้องชายอีกคนพวกเค้าก็เริ่

เรื่องมีอยู่ว่า  เมื่อก่อนหนูกับยายค่ะแต่น้าหนูติดยา(น้องของแม่)เลยไห้พ่อแม่มาอยู่ด้วยเพราะเป็นห่วงกลัวน้าทำร้ายหนู (ยายไม่ชอบพ่อ แม่เลยไปอยู่กับพ่อพึ่งมายอมรับ)เรื่องมันเหมือนจะดีค่ะเพราะอยากไห้