เราเล่าไม่ค่อยเป็นนะคะ

ยกตัวอย่างเรื่องการตื่นการรับคุณพ่อคุณแม่
คือเราซื้อบ้านไว้ แล้วอยู่กับแฟนค่ะ แฟนเป็นผู้หญิง
วันนึงคุณพ่อคุณแม่มาจากต่างจังหวัดมาบ้าน้รา
เราก็ลงไปรับแต่แฟนนอนงอแงตื่นไม่ไหวไม่ได้ลงมาต้อนรับ
เรื่องอย่างนี้มันทำให้แฟนเราดูเป็นคนยังไงคะ เราแค่กลัวพ่อแม่จะว่าแฟนเรา
การที่เราเตือนเขาเรื่องที่เขาไม่ลงไปเราผิดมั้ย

หลายๆอย่างความคิดเราไม่ค่อยตรงกัน การจัดการเรื่องเงินก็ไม่เหมือนกัน
เขากับเรามีหนี้
เขาใช้แบบมีความสุข อยากกินเบียร์ก็กิน หนี้ก็ค่อยใช้ไปเรื่อยๆ
ส่วนเราอะไรไม่จำเป็นเราก็จะไม่ใช้ (เขาชอบว่าเราเป็นคนขี้งกค่ะ เพราะข้าวบางทีเรายังไม่กินเลย)
เวลาเงินออกเราจะพยายามปิดหนี้ก่อนเพราะให้หนี้หมดเร็วๆ 
ทะเลาะกันบ่อยค่ะเพราะบางทีเราก็ขัดใจว่าเขาจะกินเบียร์แต่เราอยากเอาตังไปกินข้าวดีกว่าอะไรแบบนี้
เราเป็นคนมีเงินเดือนเยอะกว่าเขาค่ะ เวลาเขาขอเราไม่ค่อยอยากให้เพราะรู้สึกว่ากลัวลงขวด
แต่เขาก็บอกว่าเขาก็จ่ายค่ากินให้เรา (เหมือนใช้กระเป๋าตังใบเดียวกัน)
เพราะเราต้องช่วยเขาตอนเขาออกจากงาน
หลายอย่างเราเลยต้องจ่ายให้เขาจนเราไม่มีไว้กิน
ตอนนี้เรามีหนี้ที่เราไม่ได้ก่ออยู่ประมาณ 40000ค่ะ
ทั้งค่าโทรศัพท์เขา ค่าเนตติดสัญญา ค่าบัตรเงินสดที่เขาเอาไปให้แม่ไปใช้หนี้

เราไม่รู้ว่าจะแก้ไขยังไงในเรื่องความคิดค่ะ เรารู้สึกเราเปลี่ยนเขาไม่ได้ด้วย
เขาชอบบอกว่าเราเป็นคนมีความคิดเป็นของตัวเอง
ซึ่งหนูคิดว่าเขาก็เป็นแบบที่เขาว่าเราค่ะ
 จะทำยังไงให้เรายังอยู่ด้วยกันได้ค่ะ 
รักมันก็รัก แต่ทะเลาะกันเพราะความคิดไม่เคยตรงกันด้วย

อย่างเรื่องที่ยกตัวอย่างไปทุกคนมีความคิดอย่างไงบ้างทีที่เขาบอกเขาตื่นไม่ไหวที่จะลงไปสวัสดีพ่อแม่ก่อน

นี่แค่เรื่องหลักๆที่ทะเลาะนะคะ